×
×

گزارش ایسنا از کنسرت کیهان کلهر / فکر می‌کنم در آسمان‌ها هستم!

  • کد نوشته: 247413
  • خبرنگار موسیقی ایرانیان
  • دوشنبه, ۲۶ام فروردین ۱۳۹۸
  • ۰
  • تالار مملو از مردم است؛ چراغ‌ها خاموش می‌شود ابتدا صدای تشویق‌های برآمده از انتظار فضا را پر می‌کند و سپس سکوت حکم‌فرما می‌شود؛ کمی بعد صدای زخمه‌های دلنشینی بر سه‌تار به گوش می‌رسد؛ همه‌جا تاریک است اما نرم‌نرمک نوری بر صحنه تابانده می‌شود و این آغازگر «شهر خاموش» کیهان کلهر است. به گزارش ایسنا، کلهر […]

    گزارش ایسنا از کنسرت کیهان کلهر / فکر می‌کنم در آسمان‌ها هستم!
  • تالار مملو از مردم است؛ چراغ‌ها خاموش می‌شود ابتدا صدای تشویق‌های برآمده از انتظار فضا را پر می‌کند و سپس سکوت حکم‌فرما می‌شود؛ کمی بعد صدای زخمه‌های دلنشینی بر سه‌تار به گوش می‌رسد؛ همه‌جا تاریک است اما نرم‌نرمک نوری بر صحنه تابانده می‌شود و این آغازگر «شهر خاموش» کیهان کلهر است.

    به گزارش ایسنا، کلهر که برای نوازندگی کمانچه شهرت دارد ترجیح می‌دهد در ابتدای کنسرتش مخاطبان را به نوای سه‌تارش مهمان کند. قطعه ابتدایی «طرقه» نام دارد که از ساخته‌های کیهان کلهر است. تنظیم این قطعه برای چهار سه‌تار و کوئینتت زهی است که پیش‌تر در آلبوم «شب، سکوت، کویر» منتشر شده. قطعه تمام می‌شود؛ کلهر، کوارتت مینیاتور، تونی اورواترو بهتاش ابوالقاسم روی صحنه حضور دارند و رو به مخاطبان تعظیم می‌کنند. با تعظیم آن‌ها تشویق‌ها شدت می‌گیرد.

    کلهر که سرماخورده است بابت صدایش عذرخواهی می‌کند و می‌گوید: خوشحالم که بار دیگر در خدمتتان هستم؛ این بار با موسیقی و همکاران جدید. او دیگر نوازندگان را به حاضران معرفی می‌کند و توضیح می‌دهد که همزمان با سه‌تارنوازی او، تریو سه‌تار نیز به شکل ضبط شده در سالن پخش می‌شده است.

    کلهر کمانچه‌اش را دست می‌گیرد. «آتشگاه» نام قطعه دوم این کنسرت است. این اثر که از ساخته‌های کالین جیکوبسن (نوازنده ویولن و آهنگساز گروه جاده ابریشم) محسوب می‌شود حاصل سفر این آهنگساز به اصفهان است. آن‌طور که کلهر پیش از اجرای «آتشگاه» تعریف می‌کند، ماجرا از این قرار است که جیکوبسن سال‌ها پیش به ایران و اصفهان سفر می‌کند. یک بنای آتشگاه ساسانی حسابی او را مجذوب خودش می‌کند و به این ترتیب این قطعه ساخته می‌شود. گفته می‌شود این قطعه به کلهر تقدیم شده است.

    قطعه سوم به قول کلهر «نامی عجیب» دارد؛ نواخته می‌شود. «محبوب من مرا از خود مرنجان». او توضیح می‌دهد: کالین جیکوبسن زمانی که در ایران بود با تأثیراتی که از محیط گرفته بود با شعر نظامی و داستان لیلی و مجنون آشنا شد و ترجمه انگلیسی آن را پیدا کرد و بر اساس یک مصرع از «لیلی و مجنون» این قطعه را ساخت. البته من نتوانستم معادل فارسی آن را در نظامی پیدا کنم.

    نوبت به «شهر خاموش» می‌رسد و کلهر می‌گوید: این قطعه را سال‌ها پیش به یاد قربانیان حلبچه ساختم آن زمان فکر می‌کردم باید کاری انجام بدهم و حاصلش این قطعه بود. ما امسال نوروز خوبی نداشتیم این اثر را به یاد هموطنانمان که متضرر شدند و در مضیقه هستند اجرا می‌کنیم.

    «شهر خاموش» با سوزی که حکایت از یک فاجعه دارد نواخته و تمام می‌شود. بار دیگر صدای تشویق‌ها سالن را پر می‌کند و مخاطبان اینگونه برای قطعه بیز از گروه درخواست می‌کنند و اینگونه کلهر برای بار دوم، سه‌تار به دست گرفته و با دیگر نوازندگان می‌نوازد.

    پیش از ترک سالن از چند تماشاچی درباره اجرا سوال می‌کنیم. یکی از آنها پاسخ می‌دهد: عالی بود. جز این چیزی نمی‌شود گفت.

    فرد دیگری لبخند می‌زند و می‌گوید: آخه چه می‌شود گفت وقتی که خوب بوده؟

    فرد دیگری با خنده می‌گوید: من الآن فکر می‌کنم در آسمان‌ها هستم. فقط باید گفت فوق‌العاده بود.

    پدرام فریوسفی (ویولن)، نیلوفر محبی (ویولن)، میثم مروستی (ویولا)، آتنا اشتیاقی (ویولنسل) اعضای کوارتت مینیاتور را تشکیل می‌دهند. تونی اورواتر (کنترباس) و بهتاش ابوالقاسم (سازهای کوبه‌ای) نیز دیگر نوازندگانی هستند که در کنسرت «شهر خاموش» کیهان کلهر را همراهی می‌کنند.

    https://musiceiranian.ir/?p=247413
       

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *