با راهاندازی اولین دستگاههای سکهای داستان کوتاه در ناحیه تجاری کنری وورف، کارمندان خسته شهر لندن راه جدیدی برای گذران وقت خود هنگام رفت و آمد پیدا کردهاند. این دستگاه که داستانهای کوتاه یک، سه و پنج دقیقهای رایگان را با لمس یک دکمه به عابران میدهد، توسط شرکت فرانسوی شرت ادیشن ساخته شده است.
این دستگاهها در نقاط مختلفی در فرانسه، هنگکنگ و ایالات متحده نیز وجود دارند. فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان «پدرخوانده» آنقدر طرفدار این دستگاه بود که در این شرکت سرمایهگذاری کرد و یک نمونه از آن را در رستوران خود «کافه زوتروپ» در سانفرانسیسکو نصب کرد.
این سه دستگاه که هفته گذشته در کنری وورف رونمایی شدند، اولینها در بریتانیا محسوب میشوند و تمامی ژانرها از علمی-تخیلی گرفته تا عاشقانه و داستانهای کودکان را پوشش میدهند. داستانهایی که توسط نویسندگانی نظیر ویرجینیا وولف، لوییس کرول و چارلز دیکنز نوشته شدهاند، همراه با رونمایی از داستان یکدقیقهای و سفارشی نویسنده پرفروش، آنتونی هوروویتز. او یک داستان پلیسی برای این دستگاه نوشت و اعتراف کرد که خلاصه کردن این ژانر در چنین فرم کوتاهی یک چالش بود.
او گفت: «چالش این بود که باید داستانی نوشته میشد که در فاصله دو ایستگاه خوانده شود –نه فقط یک داستان کوتاه، بلکه یک داستان خیلی کوتاه. از آنجایی که عاشق داستانهای معمایی و جنایی هستم، این سوال که آیا میتوان یک داستان جنایی مناسب نوشت که راهحلش در چنین فضای کمی خنده به لبان مخاطب بیاورد، وسوسهانگیز بود. کل این ایده سرگرمکننده بود.» او گفت نوشتن داستانش «آقای رابینسون» سه تا چهار روز طول کشید.
ایده فروش کتاب از طریق یک دستگاه، جدید نیست؛ در سال ۱۹۷۳ آلن لین، بنیانگذار انتشارات پنگوئن، «پنگوئنکیوبیتر» را در یکی از خیابانهای مرکزی لندن نصب کرد. یک دستگاه سکهای کتاب که جرمی لوئیس بیوگرافینویس دربارهاش نوشت: «همکاران محافظهکارش را بهتزده کرد.»
هوروویتز که در حال حاضر در حال کار بر روی اقتباس تلویزیونی کتابهای «الکس رایدر» خود است گفت: «
آنچه برایم جالب بود این بود که من هر روز با مترو سفر میکنم و میبینم که همه غرق در اپلیکیشنها و بازیها هستند یا توییتهای قدیمی را میخوانند. بنابراین ایده استفاده از آن بخش کوتاه روز برای چیزی که سرگرمتان میکند و کمی ادبیات در خود دارد، جذاب است.»
گروه کنری وورف گفت پس از نتایج تحقیق جدیدی که نشان داد مردم وقت کافی برای تمام کردن کتابها را ندارند، به راهاندازی و نصب این دستگاهها ترغیب شد. تحقیقی که روی دو هزار فرد بزرگسال در بریتانیا انجام شد و در آن مشخص شد ۳۶ درصد این افراد به خاطر کمبود وقت حداقل یک کتاب نیمهکاره در سال گذشته داشتهاند و ۳۰ درصد در طول شش ماه یک کتاب را تمام نکردهاند.
لوسی مور، رئیس بخش هنر میگوید: «همه ما گناهکاریم اگر بگوییم سرمان خیلی شلوغ است، اما تحقیقات ما نشان داد که ۷۰ درصد از ما ترجیح میدهیم به جای غرق شدن در شبکههای اجتماعی در یک کتاب خوب غرق شویم. ایستگاههای داستان کوتاه ما پادزهر دیجیتال فوقالعادهای فراهم میکنند: بازگشت به طومارهای آنالوگ.»
دیدگاهتان را بنویسید