موسیقی ایرانیان – امین ریزباف: کنسرت های محسن یگانه در تهران با استقبال هوادارانش در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران به رهبری علی ثابت به پایان رسید. در ادامه می توانید گزارش مفصلی از شب اول این کنسرت بخوانید…
سالن نمایشگاه میلاد اومدی روت رو بپوشون آبجی
کنسرت قرار بود ساعت ۹ شروع شود و با اینکه ساعت ۹ و ربع بود ولی سالن هنوز حتی نصفش هم پر نشده بود، مسئولین حراست برخورد خوبی (با خبرنگاران و حتی مردم) نداشتند، برعکس بقیه ی سالن های کنسرت، در این اجرا در هنگام ورود به محوطه، حراستیان در مورد نوع پوشش بانوان دخالت کرده و تذکر می دادند، اقدامی که به هیچ وجه قانونی و اصولی نیست و معلوم نیست کدام دین و کتاب و کدام قانونی می گوید باید حراستیان معیار درستی یا نادرستی وضع پوشش ظاهری بانوان باشند که نوع رفتار مسئولین حراست با مردم در هر سالن کنسرتی با هم متفاوت است و ما نمی دانیم با ساز کدامین سلیقه ی این آقایان باید برقصیم، ای کاش حداقل قانونی اصولی و درستی بود که هر کس حداقل بداند باید چه نوع رفتاری داشته باشد تا مسئول حراست در مورد وضع ظاهری اش نظر و دستوری ندهد.
با عذابت مو را بر تن دلمان سیخ کردی پسر
در هر صورت بعد از حدود ۴۵ دقیقه تاخیر سالن پر شد و گروه موسیقی وارد صحنه شدند و بعد از اجرای دو قطعه ی بی کلام، محسن یگانه خواننده محبوب و جوان موسیقی پاپ وارد صحنه شد تا سالن با تشویق شدید مردم از جا کنده شود. در ابتدای ورودش خطاب به حضار گفت: «با سلام و عرض خیر مقدم خیلی خیلی خوش اومدید الان شاید بعد از یک سال است که در خدمت شما هستم، این یک سال هم با خودم عهد کرده بودم که دست خالی روی استیج نیام، فکر کنم امروز حداقل بتونم یه ذره خاطره ی شیرینی رو برای شما رقم بزنم.»
بعد از این صحبت یگانه طبق معمول کنسرتش را با آهنگ «ماه عسل» شروع کرد، ماه عسلی که اولین آهنگ پخش شده از یگانه در تلویزیون بود، بعد از اجرای این آهنگ نوبت به قطعه ی «عذاب» از آلبوم جدید یگانه رسید که در مورد این قطعه گفت: «قبل از اینکه آهنگ بعدی را شروع کنم دوست دارم توضیحی در مورد آن بدهم، کار بعدی اسمش «عذاب» است که در آلبوم جدیدم قرار دارد، طبق معمول شعر و ملودی اش از خودم است، چون برای بار اول می خواهم این آهنگ را اجرا کنم کمی استرس دارم چون می ترسم آن چیزی نباشد که شما می خواهید ولی امیدوارم در پایان اجرای آهنگ هم همین دست زدن ها را از شما بشنوم.»
یگانه بعد از این جملات در ادامه حرف هایش از شهاب اکبری که در سالن حضور داشت تشکر کرد و او را تنظیم کننده ای خوش حس، حرفه ای و از لحاظ فکری نزدیک به خود خطاب کرد. بعد ازصحبت های یگانه نوبت به اجرای آهنگ «عذاب»رسید، قطعه ای غمناک و احساسی که حسابی اشک دل هر عاشق مسلکی را در می آورد، در زیر هم می توانید قسمتی از ترانه ی این قطعه را مشاهده کنید:
عذابم میده این جای خالی
زجرم میده این خاطرات و
فکرم بی تو داغون و خسته اس
کاش بره از یادم اون صداتو
اجرای زنده ی این قطعه برای یک خواننده پاپ سخت بود و در کل یگانه ریسک کرد که برای بار اول این قطعه را قبل از منتشر شدنش اجرا کرد، گرچه که از نظر فنی جرای قابل قبولی برای بار اول ا داشت
آخه دل من چه گناهی کرده که نمی شنوه صداتو؟!
بعد از این قطعه نوبت به اجرای «آخه دل من» رسید، بعد از پخش آهنگ ابتدایی این آهنگ، یگانه خواندن «توی آینه خودتو ببین چه زود زود توی جوونی غصه اومد سراغت پیرت کنه» را شروع نکرده بود که ناگهان سالن ترکید و مردم همراه او تا می توانستند جیغ و داد کشیدند و همخوانی کردند، در کل در این کنسرت آهنگی نبود که مردم در شروع و پایان و حین آن احساساتشان را با فریاد نشان ندهند.
از لحاظ فنی در این آهنگ هم یگانه خوب ظاهر شد و مشکل فقط در اجرای گام های پایین بود که به دلیل بالا بودن صدای سازها، صدای یگانه به گوش نمی رسید که البته به نظر می رسید مشکل از صدابرداری باشد.
بعد از این آهنگ نوبت به اجرای میکسی از دو قطعه جدید و قدیمی با نام‌های «من تورو کم دارم» و «آهای خبر نداری» رسید، «من تورو کم دارم» آهنگی از آلبوم جدید با شعر و ملودی و تنظیم خود یگانه است که با توجه به اینکه برای بار اول این قطعه خوانده می شد، یگانه توانست این قطعه را به خوبی اجرا کند.
ماندگاری کارای ماندگار بخاطر اتفاقی بودنشون نیست، به خاطر دلی بودنشونه
در ادامه کنسرت، یگانه در مورد قطعه ی بعدی که می خواست اجرایش کند گفت:«خیلی وقت ها کارای اتفاقی خیلی بهتر از کارهایی می شود که برایش زحمت زیادی می کشیم، این آهنگ هم جزو این ترانه هاست که سریع آماده شد، شعر و ملودی این کار هم از خودم است.»
یگانه در ادامه ی حرف هایش جمله اش را با گفتن «سر از کار چشمات» تمام نکرده بود که سالن با تشویق جمعیت از جا کنده شد و بعد از آن درام شروع به نواختن ریتم کرد و یگانه «گناهی ندارم» را اجرا کرد، قطعه ای که به نظر خیلی ها بهترین آهنگ آلبوم «نفس های بی هدف» بود. بعد از این قطعه یگانه «آی خدا دلگیرم ازت» را با تنظیمی جدید و قوی تر از گذشته اجرا کرد، مطمئنا اجرای زنده ی این قطعه برای هر خواننده ای مشکل است اما یگانه بهتر از کنسرت های قبلی توانست این آهنگ را اجرا کند. خودش هم بعد از اجرای آهنگ گفت: «سعی من بر این بوده که همیشه همه ی آهنگ ها در همان فضای آلبوم اجرا شود و این همیشه به عشق شما بوده، حالا هر بلایی سر من می خواهد بیاد فدای سر من، بریم سراغ کار بعدی، بر عکس بقیه ی کارهایم ملودی این کار از خودم نیست و فقط ترانه اش را گفتم، البته من ترانه سرای حرفه ای نیستم، فقط هر چی تو دلم باشه میارمش تو کاغذ»
این کار یعنی «دوباره نمیخوام چشای خیسمو کسی ببینه» با تشویق و همراهی شدید مردم همراه شد که یگانه بعد از اجرای آهنگ در مواجه با این تشویق ها گفت: «همه ی کنسرت های من این شور را ندارد و این اتفاقات نمی افتد، واقعا از این همه طرفداران عجیب و غریب…» بعد از این جملات بود که مردم او را با فریاد زدن و گفتن «محسن دوستت داریم» تشویق کردند.
تحریرهایت هوایی مان کرد پسر
در ادامه یگانه گیتارش را در دست گرفت و تنها با گیتار خود آهنگ های «نشان بی نشان» و «گیرم بازم بیایی» را اجرا کرد، در اجرای قطعه ی «گیرم بازم بیایی» یگانه با تحریرهای ریز تر و بیشتر خود نسبت به قبل حسابی با دل هوادارانش بازی کرد و هر کاری که خواست با دل دوستدارانش کرد.
قبل از اجرای «بار وبندیل و ببند» طبق معمول یگانه از مردم خواست سر صندلی هایشان بنیشینند و فقط دست بزنند، قطعه ای شاد و ریتمیک که طبق معمول بسیاری از آهنگ ها، مفهوم تلخ و منفی شعرش هیچ ارتباط و همخوانی با فضای شاد و ریتمیک آهنگش نداشت، و این یکی از انتقاداتی است که می توان بر یگانه گرفت، البته یگانه در این مورد از اکثر همکارانش کم اشتباه تر است و این قطعه شاید استثنایی بین آهنگ های دیگر او باشد که اصولا یگانه کمتر آهنگ شش و هشت و متناقض با فضای غمگین کاری خودش دارد.
سکوتت داغ دلم رو پیرتر کرد
آهنگ بعدی یعنی سکوت که ترانه اش را می توانید در زیر بخوانید آهنگی بسیار احساسی بود که حسابی کیف دل هوادارتش را کوک کرد. امیدواریم زودتر آلبوم یگانه منتشر شود تا همه بتوانند این آهنگ را بشنوند، اگر همه ی آهنگ های یگانه در سطح همین کار باشد باید منتظر آلبوم خوبی از یگانه باشیم.
روزای سخت نبودن باتو
خلا امیدو تجربه کردم
داغ دلم که بی تو تازه میشد
هم نفسم شد سایه ی سردم
تو رو میدیدم از اون ور ابرا
که میخوای سرسری از من رد شی
آسمونو بی تو خط خطی کردم
چجوری میتونی انقده بد شی
چجوری میتونی انقده بد شی
سکوت قلبتو بشکن و برگرد
نذار این فاصله بیشتر از این شه
نمیخوام مثل گذشته که رفتی
دوباره آخر قصه همین شه
روزای سخت نبودن با تو
دور نبودنتو خط کشیدم
اخه میفهمم اشتباهم این بود
چهره عشقمو غلط کشیدم
عشق تو دار وندار دلم بود
اومدی دار وندارمو بردی
بیا سکوتتو بشکنو برگرد
که هنوزم تو دل من نمردی
که هنوزم تو دل من نمردی
سکوت قلبتو بشکن و برگرد
نذار این فاصله بیشتر از این شه
نمیخوام مثل گذشته که رفتی
دوباره آخر قصه همین شه
قطعه ی بعدی همان آهنگ «سرتو بالا بگیر» بود که یگانه برای چندمین بار علاقه اش را به این قطعه نشان داد و این آهنگ را بسیار دوست داشتنی، زیبا و مخصوص برای شنیدن خطاب کرد.
بابا بخون دیگه از فاز اومدیم بیرون
بعد از این قطعات محسن یگانه اعضای گروه ارکسترش را معرفی کرد و هر کدام از نوازندگان به مدت کمی تکنوازی کردند. به ترتیب سعید برادارن(پرکاشن)، علی جعفری(گیتار کلاسیک)، مهران سراجیان(فلوت)، علی شهبازی(گیتار الکترونیک- کلاسیک)، سینا کوبایی(کیبورد۲)، بابک ایمانی(ویولون) بابک یوسفی(کلارینت)، مجتبی شکاری(گیتار باس)علی عباسی(ترومبون)، حسن فراهانی(ترومپت)، هوتن غضنفری(ساکسیفون)، هومن غفاری(درامز)، و علی ثابت نوازنده کیبورد و پیانو و رهبر ارکستر به ترتیب تکنوازی هایی از قطعات معروف و ماندگار موسیقی جهان مثل آهنگ تایتانیک، جیپسی کینگ و … اجرا کردند.
در کل انتخاب قطعات برای تکنوازی ها کوتاه، خوب و از قطعات احساسی و ماندگار بود و با فضای آهنگ های محسن یگانه سنخیت داشت و معلوم بود روی این قضیه فکر و تمرین شده است.
در ادامه یگانه از علی ثابت، اعضای گروه صدا، نور و جلیل پور تهیه کننده ی آلبوم و کنسرتش تشکر کرد و قبل از شروع آخرین آهنگ گفت: «این کار جزو اولین کارهایی بود که از من پخش شد، بعد از ده ۱۵ دقیقه یک چیزی همینطوری ته دلم مونده بود نوشتم رو کاغذ و یک ملودی برایش ساختم با دوست عزیزم محسن چاووشی که جایش خیلی خالی است خواندم، این کار مثل بمب صدا کرد، از اون موقع شدم محسن یگانه و همیشه در همه ی کنسرت ها میگم این اول از لطف خدا بوده و بعدش خوبی شما، انشالاه همیشه آنقدر حافظم قوی باشد که این موضوع یادم نره که محسن یگانه کی بوده و چطور شده یگانه و چی می خواهد بشه، آهنگ بعدی با بقیه ی آهنگ ها فرق دارد و در شناسنامه کاری من این آهنگ نوشته شده است»
در ادامه یگانه می خواست در مورد آلبوم جدیدش صحبت کند که یکی از حضار حرف های یگانه را قطع کرد و خواستار اجرای آهنگ بعدی شد و با فریاد گفت: «بابا بخون» که همه ی حضار خندیدند و یگانه هم که کمی ناراحت شد گفت فکر می کنم که صدامو بیشتر از خودم دوست دارید. و بعد از این توقف طولانی در خواندن که تکنوازی نوازندگان و صحبت های یگانه وقت را گرفته بود، یگانه «سرگرمی تو» را با همراهی پر شور مردم به عنوان آخرین قطعه ی کنسرت اجرا کرد.
با اینکه یگانه به دلایل زیادی خسته بود و وقت کمی برای ساندچک داشت اما بدون شک کنسرت دیشب جزو بهترین کنسرت هاب پاپ امسال بود، یگانه با اینکه سن کمتری نسبت به رقبایش دارد اما آگاهی و فهمش از اجرای کنسرت در ایران بیش از آنهاست، حرکات و حس او در کنسرت مطابق با فضای آهنگ هایش است، به طور خودآگاه یا ناخودآگاه حس هوادارانش را درک می کند و طبق حس آنها رفتار می کند، بطور مثال نمی آید با آهنگ غمگینی مثلا «آخه دل من» کف بزند یا شادی کند، اشتباهی که بسیاری دیگر از خواننده های پاپ تکرار می کنند.
یگانه از لحاظ فنی هم نسبت به بقیه ی هم قطارانش در شرایط بهتری قرار داشت و کمترین فالشی در آهنگ هایش شنیده می شد، امیدواریم او فراموش نکند که مهمترین قدرت و هنرش در احساساتی است که آنها را تبدیل به ترانه و ملودی می کند، و ارزش و زیبایی آن احساسات را با زیبایی و ارزش پدیده های مادی و دنیوی و ظاهری عوض نکند.
دیدگاهتان را بنویسید