هیراد یوسفی
هیراد یوسفی، فارغ التحصیل موسیقی، خواننده، آهنگساز و تنظیم کننده، نوازنده تنبک، دف و پیانو؛ فعالیت هنریش را از حدود ۲۰ سال پیش به عنوان نوازنده در چندین گروه سنتی آغاز کرد و تا به حال ۴ آلبوم به نام های کویر، مترسک ۱ و ۲، تقدیر؛ تولید و چندین و چند تک قطعه منتشر و در دسترس مخاطبین قرار داده است.
به بهانه فصل جدید فعالیت های این هنرمند با او به گفت و گو نشستیم.
می دانیم که موسیقی سنتی کار میکردید، چرا سنتی و چرا از ان فضا فاصله گرفتید.
من با نوازندگی تنبک و دف شروع کردم، پدربزرگم از خواننده های قدیمی و بنام تعزیه بود و پسرداییم، غفور شیخ هم موسیقی سنتی کار میکرد، با توجه به این پیشینه چندسالی موسیقی سنتی کار کردم و بعداز مدتی به سمت موسیقی کلاسیک و پاپ کشیده شدم و به صورت اکادمیک ادامه دادم، دلیل اینکه از موسیقی سنتی فاصله گرفتم این بود که در اون زمان موسیقی سنتی انحصاری بود، حتی نوازندگی موسیقی سنتی هم همینطور بود،
با کدوم یک از هنرمندان کشور در ان زمان همکاری داشتید.
به عنوان نوازنده با غفور شیخ مدت ها کار کردم همچنین با استاد شهریار فریوسفی چندین همکاری داشتم.
موسیقی پاپ برای شما چطور شروع شد.
در اون زمان چیزی به عنوان تک قطعه وجود نداشت و فقط آلبوم برای عرضه به بازار بود. آلبوم “کویر” با صدای برادرم هیربد یوسفی سال ۸۵ تهیه و تولید شد که آهنگسازی و تنظیمش با من بود و یک قطعه هم با صدای خودم بود، نکته جالب این آلبوم این بود که ما برای اولین بار تونستیم برای قطعه “تن خسته” که موسیقی راک به حساب میامد مجوز بگیریم با تمام مشکلاتش.
بعد از اون آلبوم، سال ۸۸ دو آلبوم به نام های “مترسک ۱” و “مترسک ۲” تهیه کردیم که برای اخذ مجوزش خیلی مشکل داشتیم و بعد از کلی رفت و آمد بی نتیجه ماند و پرونده آن دو البوم ناتمام ماند.
و از بعدش تا الان فعالیتی نداشتید، ۸۸ تا ۹۶
بله، دلایل پشت پرده ای وجود داشت که فعالیت مارو به تعویق انداخت که دوس ندارم راجع به ان دلایل فعلا صحبتی بشه، شاید بعدا بهش بپردازم یا اصلا فرصت نشه و هیچوقت گفته نشه! یک بخش از این سکوت چندین ساله بخاطر مافیای موجود در فضای موسیقی و یک بخش دیگه هم سرد شدن ما بخاطر ندادن مجوز های دفتر موسیقی بود. ما توی روند اخذ مجوز و سنگ اندازی های اون سالهای دفتر موسیقی پیر شدیم. همین الانش هم خیلی ها چشم دیدن شروع دوباره فعالیت مارو ندارن!
از کوروش یغمایی و گل یخ برامون بگید.
افتخار اینو داشتم که از طریق دکتر مهدی شفیعی که از ترانه سرایان بسیار خوب هستن خدمت استاد کوروش یغمایی برسم و قطعه گل یخ رو با اجازه ایشون تنظیم مجدد و بازخونی کنم. ترانه کار رو عوض کردیم ولی قسمت کورس آهنگ رو با مشورت خود استاد یغمایی از صدای آرشیوی خودشون استفاده کردیم و نتیجه کار مورد تایید ایشان قرار گرفت، کار را توی سایت و کانال تلگرامیشون گذاشتن و از طرف ایشون مورد استقبال قرار گرفت خوشبختانه.
فصل جدید کارای شما شروع شده ، بنظرتون با توجه به اینکه اون زمانی که شما فعالیت رو شروع کردید شاید بشه گفت کمتر از ۱۰ خواننده بصورت رسمی و جدی فعالیت میکردن چقد کار نسبت به سالهای قبل توی این مارکت سخت تره؟
هیراد یوسفی
بنظرم اونموقع هم مثل الان سخت بود و الان فرمش عوض شده، اونموقع یادمه وقتی میخواستیم یه آهنگی بخوانیم بعد از اخذ مجوز ترانه، ارشاد یه مهری روی برگه ترانه میزد که فقط در استودیوهای مورد تایید ارشاد بود باید ضبط بشه، یعنی اگر میرفتی استودیو و میگفتن وقت نداریم باید منتظر میموندیم تا نوبتمون بشه، شاید ماه ها طول می کشید! اونموقع شرکت هایی بودن که حتما اونا باید برامون مجوز میگرفتن و این وسط یه سری چیزا انحصاری میشد. ولی الان یه تریبون خیلی بزرگی هم همه دارن به اسم اینستاگرام که رسما یه رسانه شخصی بزرگ حساب میشه.
الانم سختیش فقط اینه که تعداد خواننده زیاد شده و بنظرم نمیشه گله کرد. میشه گفت مقداریش هم تقصیر افراد تاثیر گذار در موسیقی پاپ بودن، مثلا من یه مصاحبه از ترانه سرای خوبمون خوندم که گفتن خیلیا اومدن که کاربلد نیستن، من سوالم ازاین بزرگوار اینه که شما که یه فرد کاربلد این حرفه هستین چرا نمیذارید کسی بهتون نزدیک بشه و ازش حمایت کنید و پا پس کشیدید. یا اهنگسازانی که میگن ما حمایت میکنیم ولی نسخه ای کار میکنن و مدعی این هستن که حمایت می کنن ولی چیزی در عمل دیده نمیشه،
چند تراک در مرحله اول برای پخش دارید و در چه فاصله هایی میخواید پخش کنید و اینکه چه ویژگی ای داره این کارا .
۶ ترک را آماده کردیم که تا الان ۳ ترک پخش شده، “دریاکنار”، “با تو همه چی عالیه” و “یه بغض و چنتا نامه” پخش شده و آهنگ بعدی “سلام دیوونه” س که به زودی پخش میشه، قطعه کودکانه «بوی عیدی» از اسطوره موسیقی فرهاد عزیز با اجازه کتبی از همسر ایشان در دست تولید داریم.
سعی کردیم از کسی تقلید نکنیم چه از نظر صدا چه اهنگ و تنظیم. همه اهنگها خط ملودی و ساز زنده دارن و از نظر ترانه هم سعی کردیم کارامون خیلی منفی و غمگین نباشه. فاصله آهنگا هم حدودا هر دوماه در نظر داریم که پخش بشه.
توی کارای آیندتون با چه ترانه سراها، آهنگساران و تنظیم کننده هایی کار کردید.
ما سعی کردیم با افراد با استعداد و جوان کار کنیم، فعلا در بخش ترانه با آقای سیدمحمد کاظمی، خانم حدیث دهقان، خانم دنیا رضایی کار کردیم و در بخش تنظیم و میکس و مسترینگ هم با اینکه من خودم تنظیم کننده و آهنگساز ارکسترال هستم با دَنی رُز کار کردیم که هم جوان و هم به شدت با استعداده. ایشون دید به روزی برای اینکار داره که برام خیلی مهم بود.
از تشابه اسمیتون با حمید هیراد و حواشی پیش اومدش برای ما بگید.
آلبوم کویر سال ۸۵ در ارشاد ثبت شده که اسم هیراد یوسفی به عنوان خواننده و آهنگساز و تنظیم کننده اومده و این تشابه اسمی کاملا اتفاقی بود. حواشی ایجاد شده قابل پیش بینی بود برام، بعد از قطعه ی دریاکنار کلی پیام داشتیم که بطور مثال خجالت بکش از اسم حمید هیراد برای چهره شدن استفاده کردی. شباهت اسمی ما نه تنها به نفع ما نبود بلکه باعث تبلیغ منفی هم شده. خب طبیعیه که مردم اطلاعی ندارن که ۱۰-۲۰ سال پیش کار موسیقی میکردیم با همین نام.
متاسفانه تو ایران مد شده که هر اهنگی که گل میکنه و جواب میده همه میرن ازش کپی میکنن، ولی ما تلاش کردیم که اینطور نباشیم، مثلا آقای آرش ای پی یه لهجه ای توی صداش داره که خیلیا ازش کپی کردن و این خوب نیست.
حالا که سوال از حمید هیراد شد بذارید راجع به این نسل از خواننده ها ازتون بپرسم، نظرتون چیه راجع به این پدیده ها، مثل حمید هیراد، بهنام بانی، شهاب مظفری و محسن ابراهیم زاده!
به نظر من هرکسی الان به یه جایی رسیده حتما تلاش کرده، میتونه این تلاش از نظر سرمایه گذای مالی باشه یا خط ملودی، تنظیم یا صدا، حتما یک فاکتور مثبتی داشته که به این جا رسیده و از نظر من قابل احترامه،
الان از یک خواننده فقط توقع صدای خوب ندارند و یک پکیج باید داشته باشد.
هیراد یوسفی
فضای موسیقی کشور توی این چندسال به چه سمتی میرود؟!
بذارید این سوال رو اینجوری جواب بدم که به طور مثال یه کار خیلی خوبی که آقای محسن رجب پور کرد و این فرهنگ سازی رو انجام داد که میشه روی یک خواننده سرمایه گزاری کرد و بعدا بشه درآمد کسب کرد از این صنعت موسیقی، ولی خب قبلا این مسائل نبود، سابق اگر کسی تمام فاکتور های ستاره شدن هم داشت ولی پول نداشت، نمی توانست به اونجایی که لیاقت داشت برسه، روزی یکی از همین شرکت های موسیقی به من گفت اگر تو بهترین خوانند ه هم باشی باید هزینه کنی. متاسفانه یه خواننده باید شخصا تمام کارهاشو انجام بده تا نتیحه بگیره تو این مسیر کسی حمایت نمیکند.
برنامه ای برای انتشار آلبوم دارید؟
نه، یک آلبوم به اسم «تقدیر» را پارسال مجوز گرفتیم و هنوز پخش نکردیم، چون هزینه ها بالاست و شدنی نیست.
برای به رویصحنه رفتن چه برنامه ای دارید.
انشالله به زودی ببینیم کارهامون چطور جواب میده و تلاشمونو می کنیم. ما به تنهایی نمیتونیم پیگیر کنسرت باشیم و باید موسسه یا کمپانی ای بتونه از ما حمایت کنه. ما یک شبه خواننده نشدیم و خیلی توانایی روی صحنه داریم.
دیدگاهتان را بنویسید