موسیقی ایرانیان – امین ریزباف: سه سانس کنسرت فریدون در اریکه ی ایرانیان به رهبری پاشا یثربی به پایان رسید، نوشته و گزارش کوتاه زیر از سانس اول این اجرا را می توانید در ادامه بخوانید…
متاسفانه با اینکه تهیه کننده ی این کنسرت از عکاس و خبرنگار سایت موسیقی ایرانیان برای تهیه گزارش دعوت کرده بودند اما مسئولین اجرایی کنسرت خبرنگار سایت را در نهایت بی احترامی با یک ساعت تاخیر وارد سالن کردند و خبرنگار بخاطر نداشتن بلیط مجبور شد کنسرت را ایستاده تماشا کند.

واقعا این سوال را باید پرسید که چرا هیچگونه احترامی به قشر خبرنگار گذاشته نمی شود؟ اگر قرار است از خبرنگار مجموعه ای دعوت نشود خب از اول دعوت نشود ولی اینکه آنها را دعوت کنیم و حتی هیچ جایگاهی برای آنها در نظر نگیریم نه تنها توهین به قشر خبرنگار بلکه توهین به مردم است. متاسفانه سالهاست که در ایران روابط انسان ها بر پایه ی پول و زد و بند ریخته شده است و خبرنگاری که جدا از این روابط باشد و رسالت خبری و هنری خود را فدای پول نکند با بی محلی و غضب صاحبان رابطه مواجه می شود و این می شود که مجبور می شود در مقاطعی ایستاده کنسرت را تماشا کند.

نکات کنسرت:

-کنسرت با یک ساعت تاخیر در حالی برگزار شد که فریدون، صفاریان و کشتکار را همراه خود نداشت و پاشا یثربی به عنوان رهبر ارکستر فریدون را همراهی می کرد، در این کنسرت هم مثل کنسرت سابق امیر علیزاده فریدون را در خواندن قطعه ی «دوستت دارم» همراهی کرد و در بقیه ی قطعات هم به عنوان نوازنده حضور داشت.

-این اجرا در دو قسمت برگزار شد که در شروع قسمت دوم وقتی فریدون می خواست شروع به خواندن کند به اشتباه پرده ی صحنه بسته شد و در حالی که آهنگ شروع شده بود فریدون و گروهش پشت پرده ها مانده بودند که در این حین فریدون گفت: «پرده رو چرا بستند؟ ما هنوز نرفتیم همینجا هستیم»
-همچنین در این کنسرت فریدون در قطعات زیادی اقدام به دکلمه خوانی تعدادی از ترانه ها قبل از خواندن آن قطعه کرد که البته این کار زیاد مورد توجه مردم قرار نگرفت.

-فریدون و مسئول اجرایی کنسرتش بارها از مهمانان این برنامه تشکر کردند که بطور مثال نزدیک ۳ الی ۵ بار از مدیریت اریکه ایرانیان قدرانی شد که این کار در نهایت با اعتراض و هوی شدید تماشاچیان روبرو شد.
-چند باری که مردم فریدون را تشویق کردند و او را با فریدون «دوست داریم» خطاب کردند او گفت: «من هم شما را دوست دارم، من بخاطر شما اونور دنیا رو ول کردم آمدم ایران، البته اول به خاطر مادرم آمدم بعد بخاطر شما»

-فریدون نسبت به کنسرت قبلی خود پیشرفت قابل محسوسی کرده بود اما هنوز هم فالش خوانی در اجرایش دیده می شد، که البته فالش خواندن یا نخواندن متاسفانه زیاد در رضایت مردم تاثیری ندارد، و مردم بیشتر از اینکه به قدرت فنی خواننده توجه کنند به احساسی بودن ملودی ها و یا در کنسرت ها به ریتم تند قطعات توجه می کنند.

– در مورد هماهنگی خواننده با گروه موسیقی هم باید بگوییم فریدون نسبت به اجرای قبل پیشرفت کرده بود اما هنوز در جاهایی شعر را اشتباه می خواند که مثلا در شروع یکی از قطعات به اشتباه ترانه ی مربوط به قطعه ی دیگری را خواند که گروه موسیقی مجبور شد آهنگ را قطع کند و از ابتدا آهنگ را اجرا کند. در جایی دیگر مثلا در شروع قطعه ی «غریبه» فریدون گفت:« پروردگارا کمکم کن که خواندن این آهنگ خیلی سخت است» که البته پروردگار هم زیاد او را در اجرای این قطعه یاری نداد.

-فریدون با آن صدای غمگین و اشعار و آهنگ های عاشقانه اش همچنان علاقه ی عجیبی از خود به حرکات خفیف موزون نشان می داد، گرچه که در این کنسرت این قضیه کمتر شده بود ولی معلوم نیست کسی که عاشق شش و هشت خواندن است و این را در خواندن آلبوم های اونور آبی اش هم نشان داده چرا باید آهنگ های غمگین و عاشقانه بخواند!!!

-در هر صورت سه شب کنسرت فریدون به پایان رسید و او در مجموع کنسرت امسال و سال پیشش نشان داد که خواننده قوی بر روی صحنه نیست و بیشتر موفقیتش در موسیقی پاپ را در جنس غمگین صدایش باید جستجو کرد نه در قدرت موسیقایی اش که البته این نکته هم قابل ذکر است که چند وقتی است که جنس صدای او نسبت به سالهای پیش پیرتر شده و صلابت گذشته را ندارد، با توجه به همه ی این عوامل اما مردم از اجرای این کنسرت راضی بودند و بارها با جیغ و فریاد فریدون را در اجرای قطعات همراهی کردند.

در ادامه می توانید قسمت دوم کنسرت فریدون را از نگاه دوربین علیرضا محمدی ببینید…