روزنامه صبا: حریر شریعتزاده از پنج‌سالگی پیانو را شروع کرد و از اول راهنمایی نزد استادانی چون جواد معروفی و فخری ملک‌‌پور آموزش دید. او همچین ردیف‌های آواز را نزد فاطمه واعظی آموخت. همین آموزش نزد چنین استادانی همراه با عشق و علاقه فراوان به موسیقی او را به یک پیانیست چیره‌دستی تبدیل کرد. این بانوی موفق در آلبوم «بوی باران» با استاد آواز ایران، استاد شجریان، همکاری داشته است. حریر شریعتزاده در سال۷۳ در جشنواره موسیقی فجر با سالار عقیلی آشنا شد و چند سال بعد یعنی در سال۷۹ با او ازدواج کرد که ماحصل این ازدواج هنری پسری هنرمند به نام ماهور است که اکنون او هم در کنار مادر هنرمندش در آهنگ‌های پدر هنرنمایی و به نوازندگی تمبک می‌پردازد. حریر شریعتزاده همچنین در سال۹۲ آلبوم «خلوت خاطره‌ها» را به‌صورت تک‌‌نوازی و به یاد استاد مرتضی محجوبی منتشر کرد. با این بانوی هنرمند به گفت‌وگو نشستیم که می‌خوانید.
خانم شریعتزاده، شما سال۱۳۹۲ یک آلبوم به نام «خلوت خاطره‌ها» به‌صورت مستقل منتشر و آن را به استاد مرتضی محجوبی تقدیم کردید. اخیرا قصد انتشار آلبوم به‌صورت مستقل را ندارید؟
بله، قصد دارم دوباره این کار را انجام دهم. فعلا در حال بررسی و جمع‌‌آوری این هستم که با چه تیم و ترکیبی کار کنم و قرار است یک ویولن به کارم اضافه کنم.
آیا قرار است با یک خانم همکاری داشته باشید؟
خیر، البته هنوز مشخص نیست با چه کسی همکاری داشته باشم؛ اما در این آلبوم قرار است ویولن ایرانی نواخته شود؛ با چند نفر صحبت کردم و چون قطعی نیستند نمی‌توانم نامشان را بگویم.
آیا قصد دارید در این آلبوم بندی را تشکیل دهید؟
خیر، درواقع همان سازهای پیانو، ویولن و تمبک قرار است نواخته شوند.
غیر از بحث آلبوم، خودتان قصد ندارید که به‌صورت مستقل یک بند و گروهی که متشکل از خانم‌ها باشد را تشکیل دهید؟
حقیقتا من با گروه بانوان به‌صورت مستقلی که می‌گویید خیلی موافق نیستم. همیشه میان خانم و آقا یک خطی وجود داشته که من خیلی این خط و مرز را دوست ندارم و هیچ وقت موافق این قضیه که خانم‌ها و آقایان را از هم جدا کنم نبوده‌ام؛ حتی با این موضوع که کنسرت فقط برای بانوان برگزار شود کاملا مخالفم و هیچ وقت هم در این قضیه که بخواهم کنسرتی مخصوص بانوان داشته باشم، شرکت نکرده‌ام. گروه هم که من معمولا با همسرم کار می‌کنم و ما با گروه «راز و نیاز» همکاری می‌کنیم. چندسالی می‌شود که ما با «راز و نیاز» همکاری مشترک داریم. این آلبومی هم که من قصد دارم آن را منتشر کنم قرار است در آن یک ویولنی بیاورم که سبک آن با سبک محجوبی هماهنگی داشته باشد.
با این حساب کنسرت‌های شما به‌صورت مشترک برای آقایان و بانوان برگزار می‌شود.
بله، در کنسرت‌های مستقل من آقایان هم در کنار بانوان حضور داشتند و به این صورت نبوده که فقط مخصوصا بانوان باشد.
معمولا به این صورت است که در کنسرت گروه بانوان، آقایان اجازه حضور ندارند.
نه، به این صورت است که خواننده اگر خانم باشد، آن کنسرت فقط مختص به بانوان خواهد بود وگرنه این محدودیت برای ساز زدن تنها در کنسرت وجود ندارد. خود من دو سال پیش در فرهنگسرای نیاوران کنسرت داشتم که به‌صورت تک‌‌نوازی اجرا شد؛ البته در آن کنسرت آقای شهاب تربتی هم با من تمبک نواختند و در ابتدای کنسرت هم دو هنرجوی من با یکدیگر برنامه‌ای را اجرا کردند.
آیا مجددا قصد برگزاری کنسرت به‌صورت مستقل را دارید؟
بله، در فکر برگزاری کنسرت هستم. ان‌شاءاله فرصتی پیش بیاید حتما این کار را انجام می‌دهم اما در حال حاضر ما درگیر برنامه‌های مختلف هستیم.
از هنرجویانتان گفتید؛ شما همچنان هم تدریس می‌کنید؟
بله، من هنرجویان بسیار خوبی دارم؛ هنرجویان بااستعدادی که در حال حاضر خیلی خوب پیش می‌روند و به جاهای خوبی رسیده‌اند. من همین سبک محجوبی را با هنرجویان شروع کردم و در حال کار کردن هستند. آن‌ها بسیار خوب پیش می‌روند و همه آن‌ها در جشنواره «نوای خرم» مقام آوردند و خداراشکر اوضاعشان خوب است.
قطعا با چنین استادی، همیشه خواهند درخشید.
ممنون، محبت دارید.
در بهمن‌ماه امسال قرار است اپرای «برانگیخته» با هنرنمایی سالار عقیلی، روزبه نعمت‌الهی و روزبه بمانی اجرا برود. آیا شما هم در این اپرا در کنار آقای عقیلی حضور خواهید داشت؟
خیر، من با این اپرا همکاری نمی‌کنم.
خانم شریعتزاده، شما به‌عنوان یک بانوی موفق در عرصه هنر به‌ویژه حوزه موسیقی، قطعا در جریان هستید که موانع و مشکلات زیادی در این حوزه برای بانوان وجود داشته است. شما به‌عنوان یک بانوی فعال در این حوزه چقدر با این مشکلات و موانع روبه‌رو بودید و اصولا نظرتان در این خصوص چیست؟ آیا این موانع نسبت به قبل کمتر شده است؟
من چون نوازنده هستم تا به حال خیلی برای این مشکل درگیری نداشتم و بیشتر خانم‌های خواننده با این مشکلات دست و پنجه نرم کردند و گرفتار مشکلات مجوزی هستند. تنها مشکلی که من در این مدت با آن درگیر بودم در مشهد بود که اجازه ندادند من روی صحنه اجرا کنم و مرا از روی صحنه کنسرت پایین آوردند و درواقع اجازه ندادند که پیانو بنوازم. در چند شهرستان دیگر هم این اتفاق افتاد؛ البته الان وضع خیلی بهتر شده برای مثال در اصفهان اجازه نمی‌دادند که من اجرا کنم اما خدا را شکر الان جو آن‌جا خیلی بهتر شده و تقریبا دو ماه پیش بود من آن‌جا روی صحنه رفتم و اجرا کردم؛ اما متاسفانه در مشهد همچنان این مشکل وجود دارد. من تنها مشکلی که برایم وجود داشت در این دو شهرستان بوده که گفتند خانم‌ها نباید روی صحنه بروند.
باتوجه به این موضوع آیا به آینده وضعیت بانوان هنرمند در کشور امیدوار هستید؟
بله، من خیلی امیدوارم؛ همان‌طور که چند وقت پیش هم شاهد بودیم بانوان توانستند به ورزشگاه بروند و این سد برداشته شد. من امیدوارم کلا مشکل خانم و آقا از بین برود چرا که همه ما انسان و باهم مساوی هستیم و این تفکر که فلان جا خانم‌ها یا فلان جا آقایان نباشند از بین برود؛ به عقیده من اگر این مشکل برطرف و دید همه کمی بازتر شود خیلی از مشکلات دیگر هم که بانوان دارند برطرف می‌شود.
شما قبلا با استاد شجریان هم در آلبوم «بوی باران» همکاری داشتید. اما خیلی وقت است که باهم کار نکرده‌اید؛ باتوجه به این که ایشان در بستر بیماری هستند بعد از بهبودیشان اگر قصد انتشار کار داشته باشند با ایشان همکاری خواهید داشت؟
بله، متاسفانه استاد چند وقتی است که در بستر بیماری‌اند و حالشان خوب نیست و متاسفانه امکانش فراهم نیست. اما به هر حال من این افتخار را داشتم که اولین تجربه و فعالیت حرفه‌ای‌ام را با استاد آواز ایران شروع کردم و این افتخار در پرونده کاری من ثبت شد که درخشان‌ترین افتخار من در پرونده‌ام بود و بسیار بابت این قضیه خوشحالم.
خانم شریعتزاده پیانو یک ساز کلاسیک است و شما سبک موسیقی ایرانی کار می‌کنید. می‌توان گفت این که شما سبک ایرانی را در پیانو دنبال می‌کنید به این علت است که همسر شما خواننده سبک سنتی است؟
من از همان ابتدا عاشق سبک و پیانو ایرانی به‌خصوص سبک محجوبی بودم.
بله، شما شاگرد استاد محجوبی بودید.
بله، عشق و علاقه خودم بود در پیانو این سبک را دنبال کنم. من قبل از این که با همسرم آشنا شوم، با استاد شجریان کار کردم و دنبال کردن این سبک صرفا علاقه شخصی خود من بوده است.
در پایان اگر صحبتی دارید بفرمایید.
آروز می‌کنم همه چیز برای هنر به خیر و خوشی اتفاق بیفتد، پرچم هنر و موسیقی همیشه بالا و هنر ایران روزبه‌روز پررنگ‌تر باشد و بتوانیم موسیقی ایران را به کل دنیا نشان دهیم. ممنون از شما.
دیدگاهتان را بنویسید