عباس لطیفی گفت: تا زمانی که فکر ما این باشد، خودمان را نشان دهیم، هیچ گاه حرفه‌یی نمی‌شویم و نوازندگانی که امروز بسیار مطرح شده‌اند، هیچ‌گاه چنین دیدگاهی نداشتند.
این نوازنده در گفت‌وگو با خبرنگار بخش موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مطرح کرد: درباره‌ی فعالیت‌هایم در سال جدید صحبت‌هایی انجام شده است و رهبری ارکستر سمفونیک «صدا و سیما» از جمله کارهایی است که به بنده پیشنهاد شده است، اما جزییات آن هنوز مشخص نشده است؛ ارکستری هم که سال گذشته قطعات یانی را نواخت، قطعا امسال نیز برنامه اجرا می‌کند و قصد دعوت از سولیست‌های خارجی را نیز دارم. اما به دلیل پرمشغله بودن بنده، تاریخ این اجراها هنوز مشخص نشده است.
لطیفی از تشکیل ارکستر سمفونیک جوانان نیز خبر داد و افزود: چندی قبل پیشنهاد رهبری ارکستر سمفونیک جوانان که متشکل از هنرجویان هنرستان دختران و پسران است را نیز دریافت کردم؛ البته باید بگویم این در حد یک پیشنهاد بوده و رایزنی‌هایش به طور کامل انجام نشده است.
این آهنگساز که هر از چند گاهی ارکسترهای خوانندگان پاپ را نیز سرپرستی می‌کند، در رابطه با این گونه فعالیت‌هایش در کنار موسیقی کلاسیک بیان کرد: موسیقی دلخواه بنده، موسیقی کلاسیک است و به طور قطع در آینده نیز در این ژانر موسیقی پرکارتر خواهم بود. اما به هر حال گاهی شرایط ایجاب می‌کند،که در زمینه‌ی موسیقی پاپ نیز فعالیت‌هایی داشته باشم.
این هنرمند عرصه‌ی موسیقی و آهنگساز که سال گذشته توانست برای اولین بار، با ارکستری بزرگ، متشکل از نوازندگان سمفونیک تهران و ارکستر ملی ایران قطعات «یانی» ـ موسیقدان یونانی تبار ـ را در تهران طنین‌انداز کند، در سال جاری فعالیت‌های خود را در زمینه‌ی موسیقی کلاسیک دوچندان می‌کند.
او در ارزیابی خود از وضعیت موسیقی پاپ بیان کرد: تعداد نوازندگان حرفه‌یی در موسیقی پاپ، بسیار محدود است و شاید حتی ۳۰ نوازنده‌ی حرفه‌یی هم برای موسیقی پاپ نداشته باشیم و این نوازندگان محدود برای بیشتر خوانندگان پاپ ساز می‌زنند و همین امر باعث می‌شود که مخاطب به هر کنسرتی که می‌رود، با همان نوازندگان مواجه شود.
لطیفی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه، چرا علاوه بر نوازندگان، سازبندی ارکسترهای پاپ نیز بدون نوآوری است، اظهار کرد: این موضوع به مقوله‌ی تنظیم آلبوم‌های پاپ بازمی‌گردد؛ امروز تنظیم بیشتر آلبوم‌های پاپ کامپیوتری است و یا در نهایت دو نوازنده‌ی ویلن نیز به گروه اضافه می‌شوند و خیلی کم پیش می‌آید که به غیر از سبک «هاوس» و «ترانس» از سبک دیگری استفاده کنند.
این آهنگساز یادآور شد: این بحث در زمینه‌ی موسیقی کلاسیک صدق نمی‌کند؛ اما در مورد سازهایی چون درامز،گیتار بیس و… شاید تنها پنج نوازنده‌ی حرفه‌یی داشته باشیم که بتوانند در کنسرت‌ها ساز بزنند. یکی از دلایلش هم این است که هنرجویان آموزش‌های موسیقی خود را نیمه رها می‌کنند و فکر می‌کنند پس از چند ماه ساز زدن، تجربه کسب کرده اند.
دیدگاهتان را بنویسید