×
×

در برنامه صبح با خبر

  • کد نوشته: 18109
  • 30 فروردین 1391
  • ۰
  • «کیوان ساکت» در برنامه «صبح با خبر» گفت: آن موسیقی که می‌تواند انسان را به اوج برساند موسیقی نجیب و شریف ایرانی است و این امر در آثار اساتید پیشکسوت کشورمان موج می‌زند و من شیفته آن‌ها شدم. به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، برنامه «صبح باخبر» شبکه خبر صبح امروز ‌‌اقدام به پخش برنامه موسیقی با […]

  • «کیوان ساکت» در برنامه «صبح با خبر» گفت: آن موسیقی که می‌تواند انسان را به اوج برساند موسیقی نجیب و شریف ایرانی است و این امر در آثار اساتید پیشکسوت کشورمان موج می‌زند و من شیفته آن‌ها شدم.

    خبرگزاری فارس: موسیقی نجیب و شریف ایرانی می‌تواند انسان را به اوج برساند

    به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، برنامه «صبح باخبر» شبکه خبر صبح امروز ‌‌اقدام به پخش برنامه موسیقی با موضوع «ویژگی‌های موسیقی ایرانی» کرد. این برنامه که به بهانه بهار اقدام به معرفی موسیقی سنتی و اصیل ایرانی و زنده نگه داشتن یاد و خاطرات استادان پیشکسوت عرصه موسیقی کرده است، به مجری‌گری «رضا مهدوی» میزبان «کیوان ساکت» آهنگساز، نوازندهٔ تار و سه‌تار کشورمان بود که به موضوع ویژگی‌های موسیقی ایرانی پرداخت.

    *‌با موسیقی نفس می‌کشم

    «کیوان ساکت» در این برنامه اظهار داشت: من با موسیقی کار می‌کنم، ‌با موسیقی نفس می‌کشم و معتقدم که ایران دارای تاریخ و فرهنگ غنی در عرصه‌های مختلف هنری است.

    وی با اشاره به چگونگی ورودش به عرصه موسیقی یادآور شد: سه سال قبل از انقلاب در صدا و سیمای مشهد و در قالب کارگاه کودک و نوجوان به تدریس و آموزش موسیقی مشغول بودم که با همکاری و همراهی دایی‌ام منوچهر زمانیان و محسن زمانیان صورت گرفت. بعدها با معرفی به آقای حمید متبسم کار خود را در زمینه موسیقی ادامه دادم.

    *«زنبورک» نخستین ساز کودکی من بود

    ساکت تصریح کرد: «زنبورک» نخستین ساز کودکی من بود که توانستم در کنار سایر هنرها همچون نقاشی، خطاطی و صنایع دستی آن‌ را ادامه دهم و کنسرت‌های فراوانی با این ساز برگزار کنم.

    این آهنگساز کشورمان با بیان اینکه در رشته مهندسی راه و ساختمان تحصیلات خود را به پایان رسانده است، گفت: ‌من دوست داشتم خلبان شوم اما در رشته مهندسی راه و ساختمان ادامه تحصیل دادم و با علاقه‌ای که به موسیقی داشتم وارد این عرصه شدم.

    وی در پاسخ به این سوال که چرا موسیقی وی متفاوت با دیگران است و چگونه مکتب استاد وزیری را انتخاب کرده است، گفت:‌ شاید یکی از دلایلش این باشد که زمانی که موسیقی را شناختم و با وجود اینکه از دایی‌ام جدا شدم به صورت مستقیم معلم نداشتم و نبود معلم باعث شد که غرق در فضا و سیاق موسیقی شوم و به سمت خاصی حرکت کنم. من از همان اول به نوعی موسیقی با ارزش و غیر آن را به خوبی از یکدیگر تشخیص دادم.

    *موسیقی نجیب و شریف ایرانی می‌تواند انسان را به اوج برساند

    ساکت با اشاره به اینکه ساز استاد وزیری،‌ صبا و خالقی در قطعه گل‌ها تأثیر فراوانی در آثارش به جا گذاشته است، گفت:‌ آن موسیقی که می‌تواند انسان را به اوج برساند، موسیقی نجیب و شریف ایرانی است و این امر در آثار این اساتید موج می‌زند و من شیفته آن‌ها شدم و با راهنمایی دایی‌ام به سمت استاد وزیری و سبک و سیاق وی رفتم.

    * باید هنر در درون شخص وجود داشته باشد

    ساکت در پاسخ به این سوال که چگونه با نداشتن استادی، به سبک و سیاق خاصی دست یافته است، گفت:‌ برای تحصیل علوم پزشکی و یا مهندسی باید در آن رشته تحصیل کرد اما هنر فراتر از این‌هاست و با وجود اینکه در دانشگاه نمی‌شود آن‌ را خواند معتقدم باید هنر در درون شخص وجود داشته باشد و اتفاق بالقوه شدن آن بیفتد و به گفته پیکاسو نقاش، نقاش به دنیا می‌آید.

    *تک‌نوازی من در مسکو به ثبت رسیده است

    وی در ادامه افزود:‌ در خانواده ما مادرم به نقاشی، موسیقی و خط علاقمند بود و با خرید یک ویلون توسط پدرم به سمت موسیقی رفتم که توسط یک معلم آموزش دیدم. پس از مطالعه کتاب‌های آموزشی اساتید گذشته تلاش کردم با کمک دیگران چندین کتاب در این باره بنویسم.

    ساکت در مورد ثبت یکی از آثارش در روسیه، گفت:‌ کاری که در چایکوفسکی مسکو با سه‌تار خود انجام دادم، به عنوان تک‌نوازی در آنجا به ثبت رسیده است.

    * با کمک «حسین سمندری» آهنگی برای شهر تربت ساختم

    این آهنگساز با اشاره به درگذشت بزرگان موسیقی همچون «حسین سمندری» و «جلال ذوالفنون» گفت:‌ با کمک «حسین سمندری» آهنگی برای شهر تربت ساختم که ترکیبی از حسین سمندری و دو آهنگساز محلی بود و قرار شد در کنار آن ارکستر سمفونیک تهران به خوانندگی «محمد خسروی» حضور داشته باشند و طی مذاکراتی که با ارشاد این شهرستان انجام دادم آن‌قدر تعلل و سنگ‌اندازی صورت گرفت که طی نامه‌ای انصراف خود را از ادامه کار اعلام کردم و متاسفانه آقای سمندری هم در سومین روز فروردین‌ماه امسال به رحمت خدا رفت و چه فرصت‌های خوبی را از دست دادیم که دیگر جایگزینی برای آن وجود نخواهد داشت.

       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *