ارسلان کامکار (مایستر ارکستر سمفونیک تهران و نوازنده ویلن) در گزینش وزارت ارشاد رد شد.
کامکار با اعلام این خبر به خبرنگار ایلنا گفت: من از زمان انقلاب یعنی سال ۵۷ تاکنون در ارکستر سمفونیک تهران فعالیت می‌کردم؛ هرچند چند سال اول؛ قرارداد نداشتم اما نزدیک به ۲۹ سال است که قرار مکتوب و رسمی دارم.
وی افزود: امسال باید بازنشست می‌شدم اما بعداز ۲۹ سال فعالیت رسمی از من خواستند که با گذر از گزینش وزارت ارشاد دوباره مرحله پذیرش را سپری کنم و درنهایت من را رد کردند.
ارسلان کامکار در پاسخ به این پرسش که چگونه وارد ارکستر سمفونیک شده است، گفت: در سال ۵۹ یا۶۰ بود که در دانشکده هنرهای زیبا درس می‌خواندم. در آن زمان آقای کامبیز روشن روان برای اجرای قطعه «جمعه خونین» احتیاج به چند نوازنده کمکی داشت؛ به همین خاطر من به همراه چند نوازنده دیگر برای اجرای این قطعه به ارکستر سمفونیک دعوت شدیم. آن زمان مایستر ارکستر یک نوازنده آمریکایی بود. من از جو ارکستر خوشم آمد و بعداز سه چهار ماه امتحان دادم و در ارکستر ماندگار شدم.
این نوازنده ویلن در پاسخ به این پرسش که از چه زمان مایستر ارکستر سمفونیک است، خاطرنشان کرد: حدودا ۲۴ سال است. یعنی از زمانی که آقای حنانه فوت کردند و ما برای بزرگداشت وی؛ قرار بود به رهبری فریدون ناصری برنامه‌ای اجرا کنیم. آقای لشکرلو هم یکی از قطعات آقای حنانه را به‌عنوان سولیست ویولن زد. در آن هنگام به پیشنهاد نوازندگان ارکستر به عنوان مایستر انتخاب شدم.
این آهنگساز با اشاره به اینکه وی از شورای ارکستر سمفونیک درجه هنری هم گرفته است، خاطرنشان کرد: این درجه به منظور افرایش حقوق من بوده است اما هنوز وزارت ارشاد این درجه را نیز تایید نکرده است.
ارسلان کامکار در سال ۱۳۳۹ در سنندج به دنیا آمد. او مقدمات موسیقی را نزد پدرش، حسن کامکار، فراگرفت. او در خردسالی در سنندج با گروه‌های مختلفی که توسط پدرش سرپرستی می‌شد، به اجرای کنسرت می‌پرداخت. کامکار، پس از چندی به تهران سفر کرد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فراگیری موسیقی را ادامه داد. وی پس از تکمیل دروس موسیقی، به‌عنوان نوازنده ویلن، همکاری‌اش را با ارکستر سمفونیک تهران آغاز کرد. ارسلان علاوه بر نوازندگی ویولن کلاسیک، در عود نوازی نیز بسیار چیره‌دست است.
از مهمترین آثار این آهنگساز می‌توان به آلبوم‌هایی نظیر به یاد علی اصغر کردستانی، زردی خزان، سوئیت سمفونیک افسانه سرزمین پدری‌ام، سرود ایران، شوریده دل، سوئیت سمفونیک کردی، کنسرتینو کمانچه(با همکاری اردشیر کامکار)، شباهنگام(با همکاری هوشنگ کامکار روی اشعار نیما یوشیج)، جاده ابریشم، موسیقی متن فیلم مادر(به کارگردانی علی حاتمی)، موسیقی متن فیلم آوازهای سرزمین مادری‌ام(به کارگردانی بهمن قبادی)، آلبوم خاک، نغمه خراسانی، نغمه صلح و آلبوم ئه وین و …اشاره کرد.
دیدگاهتان را بنویسید