بیژن کامکار با تاکید بر وجود ممیزی در موسیقی گفت: بطور کلی ممیزی وجود داشته و دارد. از نگاه من؛ نبود امکانات باعث شده به این سمت و سو کشیده شویم. ممیزی هم موضوعی نیست که فقط مدیران و سیاست‌گذاران فرهنگی و هنری آن را به این حوزه تحمیل کنند بلکه اجتماع و مردم نیز خود گهگاه موجبات ممیزی را فراهم می‌کنند.
کامکار با بیان یک مثال به خبرنگار ایلنا گفت: طنزپردازان ما این روزها دیگر جرات ندارند؛ هیچ قشری را به تصویر بکشند یا درباره آنها طنزپردازی کنند چراکه ظرفیت‌های محدود همه گروه‌های اجتماعی؛ هر نوع طنز و نقدی را برنمی‌تابد و هر نقدی ازسوی مخاطب به اعتراضی بزرگ تبدیل می‌شود.
کامکار با تاکید بر این موضوع که باید ممیزی در شعر را محدود کرد، تصریح کرد: شعر؛ زبان هنرمند موسیقی است پس ممیزی آن، زبان هنرمند را الکن می‌کند اگرچه باید ما هنرمندان نیز بپذیریم که با مردم بیشتر حرکت کنیم. ما نمی‌توانیم به دور از آنها تنها برای دل خودمان ساز بزنیم، موسیقی بنویسیم یا ترانه بسراییم. وقتی راه ما از مردم جدا شد، قطعا راه را به اشتباه می‌رویم . هنرمند وقتی مردمی است که به خواست و با مردم حرکت کند.
وی ادامه داد: تجربه در کشور ما نشان داده که هنرمندان همیشه همراه با مردم بوده‌اند. بطور مثال مانند در زمان انقلاب وقتی مردم در میدان ژاله به خون کشیده شدند، هنرمندان خواندند: “ژاله خون شد/ خون جنون شد” یا در زمان انقلاب خواندند: “برادر غرق خونه/ برادر کاکلش آتش فشونه” یا در زمان جنگ خواندند: “کجایید ای شهیدان خدایی” و … پس هنرمندان هیچوقت جدا از مردم نبوده و نیستند.
این نوزانده دف درباره تاثیرپذیری هنرمند از جامعه گفت: یکسری منابع در اجتماع وجود دارد که هنرمند براساس آنها اثر می سازد. اگر این منابع نباشند؛ خلق یک اثر برای هنرمند اتفاق نمی‌افتد. پس منبع الهام باید به‌وجود آید تا هنرمند هم به حرکت درآید. در زمان انقلاب؛ منبع الهام در درون هنرمندان بسیار قوی بود و باعث شد کارهایی مانند حصار توسط حسین علیزاده ساخته شود.
وی با تاکید بر این موضوع که اگربگوییم اکنون دوره طلایی موسیقی نیست؛ کم لطفی کرده‌ایم؛ خاطرنشان کرد: به اعتقاد من؛ درحال حاضر هنرمندان زحمات زیادی در زمینه موسیقی متحمل می‌شوند. هرچند در سالهای اخیر با آمدن کامپیوتر لطمه بزرگی به هنر و روابط انسانی وارد شد که البته تاثیرگذاری آن در حوزه موسیقی و تئاتر بیشتر بود اما موسیقی هرگز از حرکت نیفتاده و همواره درجریان بوده است.
وی ادامه داد: امروز تنها راه ارتباط و درآمد موسیقیدان‌ها انتشار سی‌دی است اما زمانی که این سی‌دی ها به فاصله یک روز از انتشار؛ قابل دانلود روی سایت‌های اینترنتی است، ماحصل یک عمر زحمت هنرمند یک شبه ازمیان می‌رود. این ضررهای جبران ناپذیر، هنرمند را به حاشیه رانده و رابطه او را با جامعه قطع می‌کند. اینجاست که موسیقی هم به جای پویایی به گرداب تقلب گرفتار می‌شود. درنتیجه به جریان طلایی موسیقی خدشه وارد می‌شود و هم به رابطه میان هنرمند با جامعه.
دیدگاهتان را بنویسید