داریوش طلایی نوازنده تار و سه‌تار متولد سال ۱۳۳۱ تهران است. از اساتید او می‌توان به نام‌هایی چون شهنازی، برومند، دوامی، فروتن و هرمزی اشاره کرد. او همچنین تحصیلات در دانشگاه نانتر فرانسه تا مقطع دکتری را نیز در کارنامه خود دارد. طلایی قبل و بعد از انقلاب به فعالیت‌های حرفه‌ای خود در قالب برگزاری کنسرت، تولید آلبوم و تدریس و پژوهش مشغول بوده است. این هفته گفت‌وگویی کوتاه با او داشتیم.

آقای طلایی از حال و روز این روزهایتان برایمان بگویید.

حال و روز این روزهایم خوب است و بیشتر مشغول تدریس در دانشگاه، تدریس در کلاس‌های خارج از دانشگاه و فعالیت روی پروژه‌های تحقیقاتی-عملیاتی خود هستم. شیوه تدریس من هم ترکیبی از مباحث تئوری و عملی است. تدریس نباید فقط به صورت عملی محض یا تئوری محض باشد، بلکه باید اندیشمندانه و عالمانه و ترکیبی از این دو شیوه باشد. در کلاس‌های تدریسم، هنرجویان مبتدی را قبول نمی‌کنیم و برای کسانی که در سطوح بالا کار می‌کنند و حتی شاید تدریس و شاگرد هم داشته باشند، کلاس دوره عالی که در سطح مستر کلاس باشد می‌گذاریم. نکته دیگر اینکه برای بازدهی بیشتر و کار دقیق، اغلب کلاس‌هایم در گروه‌های کوچک برگزار می‌شود.

چه فعالیت‌هایی را برای ماه‌های آینده در نظر دارید انجام دهید؟

واقعیت این است، بعضی کارها، لطفش به این است که وقتی تولید شد، اطلاع‌رسانی شود تا هم سورپرایز باشد و هم اینکه بتوان در کشور ما که قانون کپی‌رایت رعایت نمی‌شود، کارهایمان را پیش ببریم، ولی پروژه‌هایی در دستور کارم است و روی آن‌ها در حال کار هستم.02.darush talaee9607

چه توصیه و نکته‌ای برای هنرجویان دارید؟

به هنرجویان و علاقه‌مندان به نوازندگی توصیه می‌کنم، آگاهانه ساز خود را انتخاب کنند تا بتوانند به‌مانند خودشان نوازندگی کنند و تقلید نکنند. آگاهانه به این معنا که باید بدانند هر سازی که انتخاب می‌کنند فرهنگ، روحیه و تفکر خود را دارد. هنرجویان باید بدانند روحیه و درونشان به کدام ساز نزدیک است و متناسب با روحیه درونی خود و با در نظر گرفتن فرهنگ آن ساز، ساز خود را انتخاب کنند. این انتخاب آگاهانه باعث خواهد شد در آینده به‌عنوان مثال تار یا عود را به‌مانند گیتار ننوازند! و حتی در صورت نوآوری و به‌روز بودن، اصالت سازها را از بین نبرند و به دام تقلید گرفتار نشوند.