«با توجه به هزینه‌های تولید ، حقوق مادی و معنوی فعالان ، گستره رسانه‌ها و تکثیر سهل الوصول آثار موسیقی پیگیری برای به سرانجام رساندن قانون کپی رایت برای فعالان عرصه موسیقی امری حیاتی است که با حمایت بخش دولتی و پیگیری بخش خصوصی به نتیجه می‌رسد.»
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سید محمد میرزمانی که در جمع فعالان تولید و عرضه آثار موسیقی سخن می‌گفت، ضمن بیان این مطلب افزود:باید تقسیم کار کرد و مرحله به مرحله از تهیه پیش‌نویس تا تطبیق مبانی هنری و حقوقی و در نهایت تصویب قانون پیش رفت.
مدیر کل دفتر موسیقی همچنین با تاکید بر وجوه حرفه‌ای و مبانی قانونی این طرح ادامه داد: لازم است بخش‌های تخصصی پیش‌نویس در حوزه هنر ، مبانی اقتصادی و حرفه‌ای موسیقی توسط فعالان این عرصه تهیه شود .سپس توسط کارگروه حقوقی با قوانین تطبیق پیدا کرده و مبنای حقوقی آن در قالب قانون پیشنهادی تنظیم شود. از سوی دیگر دفتر موسیقی نیز وظیفه هماهنگی‌های رسمی با نهادهای دولتی را پیگیری نماید.
در ادامه این نشست بابک چمن آرا مدیر موسسه موسیقی «آوا خورشید» ضمن تشریح خسارت‌های مادی و معنوی حاصل از نبود قانون کپی رایت گفت: اینکه مدیریت فرهنگی پیگیر رفع مشکل شده امید بخش است. فعالان بخش خصوصی نیز آمادگی تلاش برای حل این مشکل را دارند.
اشراقی وکیل پایه یک و مشاور حقوقی حاضر درنشست نیز ضمن ارایه گزارشی اجمالی از تلاش‌های انجام شده در این حوزه در سال‌های گذشته یاد آور شد: مهمترین مشکل قوانین موجود قدیمی از جمله قانون سال ۴۸ آن است که ضمانت اجرایی ندارد. لازم است طرح جامعی با نگاه منافع فعالان موسیقی تهیه شود و بعد براساس درکارگروه حقوقی ، قانون آن استخراج شود. در این کارگروه قانون پیشنهادی جدید با همه با قوانین اجرایی کشور تطبیق داده می‌شود و ضمانت اجرایی آن فراهم خواهد شد.
در ادامه نشست رامین صدقی مدیر نشر «هرمس» نیز با اشاره به سابقه حضورش در کارگروه‌های تخصصی با موضوع قوانین مربوط به کپی رایت گفت: بحث برخورد با متخلفین جزئی ازقانون کپی رایت است ولی تمرکز اصلی این قانون بر حقوق مولفان است.
وی همچنین با اشاره به ضرورت‌های قانونی در این حوزه گفت: این طرح از جمله طرح‌هایی است که صرفا با حمایت جدی بخش دولتی به نتیجه نهایی می‌رسد.
کیاوش صاحب نسق نیز در این نشست به ظرایف حقوقی و هنری قانون کپی رایت اشاره کرد و ادامه داد: در اینجا تنها بحث تکثیر اثر موسیقی مطرح نیست بلکه حقوق معنوی مؤلف و حقوق مادی ناشر براساس آن مشخص
می‌شود. مثلا” در صدا وسیما از هنرمندان برای پخش اثر کسب رضایت می‌کنند در حالی که چنین رضایتی کافی نیست ولازم است جزئیات منافع هر دو طرف مشخص شود.
وی در ادامه با اشاره به گستره ذی نفعان موسیقی یاد آور شد: اگر اهمیت گردش مالی و میزان فعالان بخش‌های مختلف هنری ، اجرایی ،اداری و اقتصادی موسیقی مشخص شود، در می‌یابیم که خانواده موسیقی ایران بدنه بزرگی دارد و می‌توان با توجه به این جمعیت حقوق مادی و معنوی آنها را تامین کرد.
دیدگاهتان را بنویسید