یکی از آهنگسازان کشورمان معتقد است: هر حرفه و بویژه هر هنری استعداد ذاتی می‌خواهد اما این که هر کسی بخواهد بدون علم و دانش با موسیقی احساس خود را بیان کند نام آهنگساز نمی‌توان بر آن نهاد.
مصطفی کمال پورتراب یکی از استادان موسیقی کشورمان در گفت و گو با پایگاه اطلاع رسانی موسیقی ایران می‌گوید: کسی در نزد خود نمی‌تواند معمار توانمندی شود از این رو آهنگسازی نیز اصول و مبانی دارد که شخص آهنگساز باید آن ها را بداند و رعایت کند در غیر این صورت نمی‌تواند آهنگساز باشد.
این مدرس دانشگاه با اشاره به این که آهنگسازی کم تر از پزشکی نیست از آن رو که قواعد گسترده ای دارد،می‌افزاید: البته هر حرفه و بویژه هر هنری استعداد ذاتی نیز می‌خواهد اما این که هر کسی بخواهد بدون علم و دانش با موسیقی احساس خود را بیان کند که نام آهنگساز نمی‌توان بر آن نهاد.
او تاکید می‌کند: آهنگسازی بیشتر آهنگسازان کشورمان بی قاعده است البته در دنیا نیز این چنین است و مردم چون مجبور هستند، موسیقی آن ها را می‌پذیرند. آهنگسازی بی قاعده آهنگسازان به بی‌سوادی آن ها از علم آهنگسازی باز می‌گردد.
پور تراب با بیان این که در آهنگسازی اصولی وجود دارد که باید رعایت شوند و اگر نشوند شخص، آهنگساز نمی‌شود، حسین علیزاده و داریوش طلایی را از آن دست آهنگسازانی می‌خواند که پایبند اصول و مبانی آهنگسازی هستند و قواعد آن را رعایت می‌کنند.
این استاد دانشگاه با اشاره به مصرع «هیچ آهن خنجر تیزی نشد»، بر سواد آهنگساز و علمی که او برای ساخت قطعه ای بایدداشته باشد تاکید بسیار می‌کند و می‌گوید: شخص بی‌سواد هر چه قدر هم که نبوغ داشته باشد نمی‌تواند آهنگساز شود.
پور تراب تاکید می‌کند: باید این محیط و بستر نا مطلوب برای تحصیل دانشجویان و فراگیری هر چه بهتر آن ها در زمینه موسیقی و شاخه آهنگسازی را مساعد و خوشایند کنیم چه از نظر آموزش و چه از نظر اجرا و ارائه اثر و آن گاه باید انتظار ارائه کار مناسب از آهنگسازان را داشته باشیم.
او با اشاره به این که قواعد در شاخه آهنگسازی باید د سطح مردمی بودن رعایت شود، موسیقی را مظلوم می‌خواند از آن رو که این همه در شاخه های گوناگون تحصیلی دانشگاه و دانشکده داریم اما در حوزه موسیقی دانشگاه ها انگشت شمار هستند تازه اگر بتوان بر آن ها نام دانشگاه گذاشت.
پور تراب با بیان این که در مشکلات عنوان شده موجود این اولیای امور هستند که مقصرند و کوتاهی می‌کنند، اظهار می‌کند: در این اوضاع نا بسامان آهنگسازی نمی‌توان آهنگسازان را مقصر دانست چرا که باید از طریق اولیای امور شرایطی برای آن ها فراهم شود تا بتوانند به شکل مطلوبی اصول و مبانی آهنگسازی را فراگیرند.
این مدرس دانشگاه در پایان با بیان این که معلم باید دلسوز شاگرد باشد، می‌گوید: اولیای امور که معلمان و مسوولان باشند متاسفانه در خدمت رسانی کم کاری می‌کنند. آن ها باید سره را از نا سره تشخیص دهند و برای موسیقی درست و ماندنی ارزش قائل شوند و فرصتی برای تحصیل بهتر دانشجویان و همچنین ارائه آثار آن ها فراهم کنند.
دیدگاهتان را بنویسید