موسیقی ایرانیان – جواد رهنمایی: پویا سرائی نوازنده ی سنتور، دانشجوی مقطع دکتری رشته هنر و شاگرد مرحوم مشکاتیان است، ساز و شیوه ی نواختن او بسیار دل رباست و اخلاق، رفتار و صحبت های او بسیار دلنشین و دل پذیر است، وی که با ارکستر سیمرغ همکاری می کند و در ضبط های استودیویی آن شرکت دارد، این بار در پروژه به نام گل سرخ همیار گروه دستان است.
با سالار عقیلی خواننده و پویا سرائی نوازنده سنتور تور کنسرت های به نام گل سرخ به گفت و گویی کوتاه نشسته ایم که در ادامه می توانید بخوانید.
جناب سرائی با عرض سلام خدمت شما، چه احساسی دارید، وقتی در کنار دستان هستید؟
سرائی: احساس بسیار خوبی دارم، با حرفه ای ها کار کردن بسیار لذت بخش است و دستان یکی از برترین گروه های موسیقی ایران است و تک تک اعضای این گروه جزو پیشکسوتان موسیقی هستند و به طور فردی در نواختن بسیار توانمند هستند که برای من بسیار تجربه گرانقدری است.
در دستان همه چیز با گروه های دیگر فرق دارد، همه چیز کوکِ کوک است، نوع روابط بسیار صمیمی و دل چسب است و درون این گروه بسیار زیبا تر از گروه دستان روی صحنه است.
آقای عقیلی در سال ۱۳۸۹، چه در پیش رو دارید؟
عقیلی: قبل از هر چیز سال جدید را به همه ی هم وطنانم تبریک عرض می نمایم.
دو ماه اول سال که تکلیف روشن است و همراه گروه دستان هستم، با توجه به تعطیل شدن ارکستر هایی که با آن ها همکاری می کردم مانند ارکستر ملی، گروه خودم را به نام راز و نیاز فعال کردم که همراه همسرم حریر شریعت زاده و تنی چند از دوستانم مشغول فعالیت هستیم، همچنین وب سایت شخصی من به آدرس salaraghili.net راه اندازی شده که اطلاعات بیشتر را می توان از روی این سایت مطالعه کرد.
همچنین یک آلبوم جدید از ساخته های ارشد طهماسبی دارم که تا چند وقت دیگر منتشر خواهد شد و در این آلبوم آوازها بدون همراهی ساز اجرا شده است.
گردآوری و ویرایش: آرپژ خیاط تیموریان
در صورتی که مایل باشید می توانید از اینجا تمام تصاویر را به صورت فایل JPEG در یک فایل فشرده ZIP دریافت نمایید.
دیدگاهتان را بنویسید