در ادامه‌ی اجراهای بخش بین‌الملل،‌ گروه موسیقی «دیوانا» از راجستان در حالی به اجرای برنامه پرداخت که تعدادی از مسوؤلان هنری کشور چون «علی مرادخانی» – معاون هنری وزارت کشور-، «حمیدرضا نوربخش»- مدیر جشنواره- و همچنین «شهرام ناظری»- خواننده‌ی موسیقی سنتی ایران- از این برنامه دیدن کردند و سرپرست گروه به نشانه‌ی احترام، شال خود را بر گردن شوالیه‌ی آواز ایران انداخت.

به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، به‌هنگام ورود «شهرام ناظری» سرپرست و همچنین خواننده‌ی گروه، با مشاهده‌ی این خواننده‌ی ایرانی، در حال هنرنمایی خود، برای او دست تکان دادند و خوش‌آمد گفتند. همچنین در ادامه‌ی برنامه به این ماجرا اشاره کرد که می‌داند «شهرام ناظری» در عرصه‌ی موسیقی ایرانی از مشاهیر است، به همین خاطر او را به روی صحنه دعوت کرد و به رسم احترام، شال خود را بر گردن او آویخت. در ادامه‌ی کنسرت نیز اعضای گروه نیز به‌نوبت، ناظری را در آغوش گرفتند و در ادامه، سرپرست گروه راجستان، با تشویق حاضران به همراهی کردن در اجرای دهانی یک ملودی، از عشق به سرزمین‌های پاکستان، هندوستان و ایران در کلامی ملودیک گفت.

گروه راجستان، موسیقی گروه را برآمده از جغرافیای زیست محیطی یک قوم توصیف کرد، همچنین با حاضر شدن بر جایگاه، به‌رسم محلی، شال‌های صنایع دستی را بر گردن اعضای گروه انداخت. «انورخان منقانیار» – سرپرست گروه دیوانا- یکی از سرشناس‌ترین خوانندگان نسل خود است؛ چهل سال دارد و در روستایی در مرز هند و پاکستان زندگی می‌کند. آواز او آمیخته‌ای از موسیقی کلاسیک و مردمی هندوستان است. در گروه «دیوانا» قاضی خان بارانا، فیروز خان منقانیار،‌ داره خان و قوارخان منقانیار می‌نوازند.

بعد از پایان این کنسرت که با تقدیر گروه راجستانی انجام گرفت در جمع خبرنگاران پیرامون این اجرای موسیقایی توضیح داد: موسیقی ما به دلیل برخی از مشکلاتی که سر راه آن قرار داشته نتوانسته درست پیشرفت کند و به خاطر همین مشکلات به جای پیشرفت درجا زده است اما اجرایی که امشب دیدم بسیار اجرای عالی بود و من بار دیگر به این نکته رسیدم موسیقی منطقه راجستان به دلیل حضور پر رنگ ریتم از چه پیشرفت قابل ملاحظه ای برخوردار بوده است و بر عکس ما در موسیقی حرکت رو به پیشرفتی داشته است.

شهرام ناظری (عکس از منصور جهانی)

ناظری افزود: امشب مخاطبان دیدند که ساده ترین موسیقی محلی چطور همه را میخ کوب کرد و به ما نشان داد که موسیقی ما چقدر در ریتم عقب است. اساسا این تنوع ریتمی که ما در کنسرت راجستان دیدیم به هیچ عنوان با ریتمی که ما در موسیقی ایرانی داریم قابل مقایسه نیست و اینجاست که نقش آموزش و تقدس موسیقی را کاملا مشاهده می کنیم و می بینیم که این موسیقی چقدر درست در مسیر خود حرکت کرده است.

شوالیه آواز ایران تصریح کرد: وقتی در ایران موسیقی در بسیاری از موارد با مشکلات زیادی مواجه است به طور حتم با وجود تمام اشتراکاتی که می توانیم با موسیقی شرق داشته باشیم، عقب می مانیم. ماجرا همانی می شود که موسیقی آوازی ایران با وجود تمام زیبایی ها و قابلیت هایی که دارد نه تنها پیشرفت نکرده بلکه در مواردی درجا زده یا عقب‌گرد هم داشته است. متاسفانه موسیقی آوازی ما به سمتی رفته که شاهد تم های مونوتنی در این زمینه هستیم و هیجان چندانی در این سبک دیده نمی شود در حالیکه اگر به همین سبک موسیقی گروه راجستان توجه کنیم متوجه می شویم که این سبک در عین سادگی چقدر تنوع و جذابیت دارد.

وی در پایان گفت: متاسفانه آن تحولی که باید در حوزه آوازی ما اتفاق بیفتند به وجود نیامده و ما نه تنها پیشرفت نکرده ایم بلکه نسبت به سبک پنجاه سال پیش هم عقب گرد داشتیم، گویی اینکه تنوع ریتمیک پنجاه سال پیش آواز ایران بسیار پیشرفته تر این سبک امروزی ماست. موسیقی مقامی و موسیقی سنتی ما دارای ارزش های بسیار فراوانی است اما به دلیل برخی از مشکلات و تحولات اجتماعی این روند ارزشمند نتوانسته در مسیر واقعی خود حرکت کند. البته شاید در بخش سازی توانسته باشیم به توفیقاتی دست پیدا کنیم اما در بخش آوازی این اتفاق اصلا نیفتاده است.