شامگاه پنج شنبه ۲۴ بهمن، سالن رودکی میزبان نغمه‌های ماندگار همایون خرم به نوازندگی بابک شهرکی و سامان احتشامی بود.
در این کنسرت دونوازی ویولون و پیانو، ۹ قطعه از ساخته‌های همایون خرم در کنار یک قطعه از ابوالحسن صبا اجرا شد.
“غوغای ستارگان” اولین قطعه این برنامه بود که احتشامی به محض نشستن پشت پیانو با اجرای پاساژ ابتدایی آن مخاطبان را تا حدودی غافلگیر کرد. شهرکی که به واسطه حضور در کلاس نوازندگی ویولون همایون خرم با تکنیک‌ها و زیر و بم‌های به کار رفته در این آثار آشناست به خوبی از پس اجرای این قطعات برآمد.
“پری کجایی”، “اشک من هویدا شد” و “در میان گل‌ها” از مشهورترین قطعاتی بود که در این برنامه حدودا یک ساعته اجرا شد. در پایان هر قطعه نوازنده پیانو با اجرای کلاستر یا آرپزهای سریع به قطعه بعدی فرود می‌آمد به طوری که در هر بخش از این برنامه مخاطبان پنج قطعه به هم پیوسته را شنیدند. در پایان بخش اول احتشامی و شهرکی با تشویق پر شور حاضرین بدرقه شدند.
در ابتدای بخش دوم برنامه سامان احتشامی، ضمن عرض خیر مقدم به حضار، از حضوربرخی اهالی مطرح موسیقی در سالن تقدیر کرد و از مخاطبان خود خواست تا به یاد مرحوم همایون خرم از صندلی‌های خود برخیزند و چند لحظه‌ای سکوت کنند.
در این برنامه برای تقویت صدا برای هر ساز از میکروفون استفاده شده بود، اما با این وجود احتشامی با ضربه‌های بسیار قوی به کلاویه‌ها تقریبا تمام برنامه را با صدایی بلند به نواختن پیانو پرداخت و لحظات کمی در تمام اجرا این امکان فراهم شد که صدای ضعیفی از پیانو شنیده شود. ترکیب فکر شده و هنرمندانه صداهای قوی و ضعیف در هر اجرایی می‌تواند به زیباتر شدن برنامه کمک کنند.
“به زندان” از ابوالحسن صبا در شوشتری با تنظیم قابل قبول و مبتکرانه‌ای ارائه شد. نوازنده ویولون که با تزینات مناسب سعی در اجرای ظرافت‌های موسیقی ایرانی داشت با آرشه‌کشی‌های مطمئن ملودی‌ها را به خوبی بیان کرد. با توجه به اینکه در اذهان دوستداران موسیقی ایرانی و به خصوص علاقه‌مندان به برنامه‌های سابق رادیویی تمامی قطعات اجرا شده توسط این دو نوازنده آشنا و مورد پسند بودند، استقبال پرشور پایان هر بخش موید توفیق آنها در جلب توجه مخاطبان داشت. هر چند ویولون بار اجرایی ملودی‌ها را بر عهده داشت و نقش محوری این برنامه در تداعی کلام را پیش می‌برد، اما نوازنده پیانو هم در بخش‌هایی با اجرای سریع پاساژها و کلاسترها سعی در تغییر فضا و البته جلب توجه تماشاگران داشت. نکته قابل توجه در طول برنامه حرکات نمایشی سامان احتشامی بود که بعضا نگاه‌ها را به خود جلب می‌کرد.
تجربه‌های متعدد هم‌نوازی احتشامی و شهرکی در سال‌های اخیر کاملا در هماهنگی این دو نوازنده موسیقی ایرانی قابل شنیدن بود. در بخش‌های بداهه‌وار دو نوازنده به خوبی همدیگر را همراهی می‌کردند هر چند گهگاهی صدای بیش از حد قوی پیانو از زیبایی موسیقی می‌کاست.
بابک شهرکی که خود را “فرزند هنری” مرحوم همایون خرم می‌داند، ماه گذشته نیز برخی از این قطعات را همراه با ارکستر آکادمیک تهران در تالار اندیشه اجرا کرده بود. همایون خرم که خود از نوازندگان چیره‌دست ویولون ایرانی به شمار می‌آید با توجه ویژه‌ای که به این ساز در خلق آثار با کلام خود مبذول داشت، گنجینه‌ای از قطعات متنوع را برای موسیقی ایرانی به یادگار گذشته است.
در پایان این برنامه با تشویق ممتد تماشاگران، هر دو نوازنده به صحنه بازگشتند و احتشامی از حاضرین خواست تا آنها را در اجرای قطعه بعدی با آواز همراهی کنند. آنها برای این بخش “گل گلدون من” از ساخته های فریدون شهبازیان را اجرا کردند که با استقبال و همراهی حاضرین اجرا شد.
در ادامه عکسهای امیر کورش اعرابی از این کنسرت را می توانید دنبال کنید.
دیدگاهتان را بنویسید