دولت چهاردهم روی کار آمده است. وزیران انتخاب شده‌اند. معاونان وزیر هم یکی یکی نامشان منتشر و حکم‌هایشان صادر می‌شود. حالا دیگر نوبت لایه‌های مدیریتیِ بعدی است؛ اینکه کدام یک از مدیران می‌مانند و کدام یک رفتنی هستند. در هر حوزه‌ای، ذی‌نفعان و فعالان آن حوزه اخبار را به دقت دنبال می‌کنند، چرا که می‌دانند انتخاب مدیران در سرنوشتِ کاری‌شان بسیار تاثیرگذار است.
در عرصه مدیریت موسیقی، شاید مهمترین انتخاب، مربوط به مدیرکل دفتر موسیقی است. برای اهالی موسیقی بسیار مهم است که چه کسی مدیرکل دفتر موسیقی می‌شود. شخصی که ارتباط مستقیم با اهالی موسیقی دارد، مجوزِ آلبوم‌ها، کنسرت‌ها، تک آهنگ‌ها و… آنجا صادر می‌شوند، برنامه‌ریزیِ جشنواره‌ها در آنجا در حال انجام است و هر آنچه در عرصه موسیقی اتفاق می‌افتد، ربط مستقیم به دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارد. پس مهم است که چه کسی مدیرکل دفتر موسیقی می‌شود.
از این رو تصمیم گرفتیم در گزارش‌هایی به بررسی اوضاع دفتر موسیقی در گذشته و حال بپردازیم و البته اوضاع دفتر موسیقی را از نگاه هنرمندان بررسی کنیم. شکی نیست که مهمترین دیدگاه‌ها درباره دفتر موسیقی، مربوط به خودِ هنرمندان است. اینکه آنها درباره دفتر موسیقی چه می‌گویند و چه می‌اندیشند در درجه اول اهمیت است.
رهبر ارکستر ملی ایران: کسی که برای موسیقی تصمیم می‌گیرد باید موزیسین باشد
یکی از نخستین کسانی که سراغش رفتیم تا درباره اوضاع دفتر موسیقی نظرش را جویا شویم همایون رحیمیان رهبر ارکستر ملی ایران است. او بیش از نیم قرن تجربه حضور در عرصه موسیقی را در کارنامه دارد.
همایون رحیمیان: «مشکل اصلی ما در عرصه موسیقی این است که مدیران فرهنگی و هنری ما، عمدتا موسیقی را نمی‌فهمند. آنها شناخت کافی از این هنر ندارند. در حال حاضر مدیرکل دفتر موسیقی(امیرحسین سمیعی) هنرمندی توانمند و خواننده‌ای خوش صداست. او همیشه پیگیر کار هنرمندان است. کسی که مدیر می‌شود و قرار است برای موسیقی تصمیم بگیرد، باید در زمینه موسیقی، کارایی لازم را داشته و موزیسین باشد. تا جایی که می‌دانم عملکرد دفتر موسیقی در این چند ماهِ حضور آقای سمیعی مثبت بوده است.
من و آقای سمیعی سابقه همکاری در ارکستر ملی ایران را داریم. قبل از اینکه او به دفتر موسیقی بیاید، از او دعوت کردم تا به ارکستر بیایند و قطعاتی را در یکی از اجراهای ارکستر بخواند. در آن اجرا چند قطعه از ساخته‌های خودم و قطعه‌ی «ای ایران» را به خوبی اجرا کرد.
سمیعی خواننده بسیار توانمندی است و از نظر کیفی و سواد موسیقی و درک موسیقی جایگاه بسیار بالاتری نسبت به خوانندگان مشهور کشورمان دارد. اگر وزیر باشم سمیعی را در دفتر موسیقی ابقا می‌‌کنم.
یکی از اتفاق‌های مهمی که در دوران مدیریت آقای سمیعی در عرصه موسیقی رخ داد، برگزاری کنسرت در تخت جمشید بود. این اتفاق بزرگی بود که بایت به فال نیک گرفته شود. البته نقدی هم به این اتفاق وجود دارد و آن هم این بود که وقتی به آقای علیرضا قربانی مجوز اجرا در تخت جمشید داده می‌شود، باید او را مجاب کرد که همراه با ارکستر ملی ایران چنین اجرای مهمی را به صحنه ببرد.
مدیریت دفتر موسیقی، شخصی آگاه، متخصص با روحیه انقلابی می‌خواهد که خوشبختانه آقای سمیعی این ویژگی‌ها را دارد؛ امیدوارم که بتوانند او را راضی کنند تا در دفتر موسیقی باقی بماند.»
محمد معتمدی: بودجه مهمترین مشکل دفتر موسیقی است
محمد معتمدی خواننده سرشناس کشورمان، یکی دیگر از کسانی بود که دیدگاهش را درباره دفتر موسیقی جویا شدیم.
محمد معتمدی: «اگر برای دولت وظیفه‌ای به عنوان متولی اصلی فرهنگ و هنر در نظر بگیریم؛ دفتر موسیقی با این ساز و کاری که در حال حاضر دارد به هیچ عنوان نمی‌تواند کارایی لازم در زمینه ذائقه سازی و فرهنگ سازی را داشته باشد. دفتر موسیقی در حال حاضر نهادی است که به جز صدور مجوز کار دیگری نمی‌تواند انجام دهد.
دفتر موسیقی باید بودجه‌ی خوبی برای برگزاری جشنواره‌های بزرگ داشته باشد. این نهاد باید بودجه مناسبی برای استعدادیابی در حوزه موسیقی نواحی و موسیقی ملی داشته باشد. آنها باید بتوانند با در اختیار داشتنِ بودجه‌های مناسب مراوداتی با کشورهای خارجی داشته باشند؛ متاسفانه در حال حاضر دفتر موسیقی به هیچ عنوان بودجه لازم برای انجام این کارها را ندارد.
دفتر موسیقی صرفا یک اتاق خالی از بودجه است بدون بودجه هم نمی‌تواند تاثیرگذاری لازم را داشته باشد. دفتر موسیقی اول نیاز به بودجه دارد. وقتی بودجه تامین شد به مدیری تحول‌گرا و ایده پرداز نیاز دارد تا بتواند دولت را از این حالتِ منفعل بودن در عرصه موسیقی خارج کند. به هیچ عنوان نباید دفتر موسیقی را به مدیرانِ سنتی سپرد که همیشه به دنبال حاشیه امن هستند و هیچ ریسکی را در کارشان نمی‌پذیرند.
امیرحسین سمیعی در بدترین دوران دفتر موسیقی، این نهاد را تحویل گرفت. در آن دوران رکود سنگینی در بازار موسیقی وجود داشت. او توانست خیلی نامحسوس و مدبرانه و البته با دست خالی، بازار موسیقی را رونق دهد. سمیعی خودش موزیسین است و فضای موسیقی را بسیار خوب می‌‌شناسد.
سمیعی به عنوان موزیسینی که مدیریت دفتر موسیقی را برعهده دارد، با پذیرفتن این مسئولیت برای موسیقی فداکاری کرده است. او فرصت‌های بسیاری را از خودش صلب کرده است تا بتواند اوضاع موسیقی را سامان دهد. از نظر من، سمیعی فداکاری می‌کند که آنجا مانده است. خودش موزیسین است و فرصت‌های کاری بسیاری برای او وجود دارد که با بودنش در دفتر موسیقی این فرصت‌ها را از دست می‌دهد.
خوشبختانه امیرحسین سمیعی پر از ایده و کارهای نوآورانه است که اگر بودجه لازم را در اختیار داشته باشد، می‌تواند تحولات بزرگی را در عرصه موسیقی رقم بزند. امیدوارم دولت جدید بتواند ابتدا سمیعی را در صدر مدیریت موسیقی کشور نگه‌دارد و سپس بودجه کافی را در اختیار او قرار دهد تا شاهد شکوفایی در عرصه موسیقی باشیم.»
حجت اشرف زاده: مصاحبه نمی‌کنم
یکی دیگر از هنرمندانی که دیدگاهش را درباره اوضاع دفتر موسیقی جویا شدیم، حجت اشرف‌زاده است. پاسخ او اما کوتاه و مختصر بود.
حجت اشرف‌زاده: سال‌هاست که تصمیم گرفته‌ام مصاحبه نکنم و با احترام به محبتی که شما و دیگر دوستان دارید. مصاحبه نمی‌کنم و مشغول کار موزیک هستم.
آنچه خواندید دیدگاه و نظر سه تن از اهالی موسیقی درباره اوضاع دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. این گزارش قصدِ حمایت از شخص خاصی برای تصدی دفتر موسیقی را ندارد و صرفا تلاش دارد تا دیدگاهِ اهالی موسیقی را درباره مهمترین مرکز موسیقی در کشور بازتاب دهد.
دیدگاهتان را بنویسید