تصنیف «پرنده» به مناسبت نودمین سال تولد «سیاوش کسرایی» – شاعر برجسته‌ی معاصر- با آهنگسازی «نوید دهقان» و آواز «شهرام ناظری» با اجرای گروه موسیقی قمر منتشر می‌شود. «دهقان» این اثر را بر روی شعرِ پرنده‌ی سیاوش کسرایی ساخته است و با توجه به سه‌بند شعر، موسیقی نیزدر سه‌فصل جداگانه است و در دشتی، اصفهان و راست پنجگاه ساخته شده است.
به زودی این قطعه‌ی صوتی و همچنین مستندی کوتاه از نحوه‌ی ساخت آن منتشر خواهد شد. در این سال‌ها بسیاری از اشعارِ کسرایی توسط آهنگسازان استفاده شده است که از جمله‌ی معروف‌‌ترین آنان می‌توان به «خاموشی» اشاره کرد که آن را نیز استاد «شهرام ناظری» با آهنگی از «حسین علیزاده» خوانده است: «شب که تاریکی می افتد، بی گاه به بامِ من و تو. خطر، می‌بُرد رشته ی کلام من و تو. شب که در سنگر خاموشی همرزمانیم، شب که بیدار به ناچار به غمخواری هم می مانیم، به تو می اندیشم به خود می نگرم راستی را چه جدایی ست میان من و تو، کاندر آنجا که خطرهاست به جان من و تو!» در «چاووش» نیز تعدادی از قطعاتِ این شاعر توسطِ این آوازخوان اجرا شده است.
«سیاوش کسرائی» ۵ اسفند ۱۳۰۵ در اصفهان به دنیا آمده است. او سُراینده‌ی منظومه‌های حماسی بسیاری از جمله «آرش کمانگیر» و «مهره سرخ» به سبکِ نیمایی است. اشعارِ او را می‌توان ادامه‌ی معاصرِ فردوسی دانست. از جمله مجموعه شعرهای به‌جای مانده از سیاوش کسرائی، می‌توان به مجموعه شعر آوا، مهره سرخ، در هوای مرغ آمین، هدیه برای خاک، تراشه‌های تبر، خانگی، با دماوند خاموش و خون سیاوش اشاره کرد.
دیدگاهتان را بنویسید