امین الله رشیدی از اینکه مسئولان فرهنگی به نسل هنرمندانی از نسل او کم‌توجهی می‌کنند، گله کرد.
امین‌الله رشیدی آهنگساز، خواننده و نویسنده درباره جدیدترین فعالیت های خود گفت: در حال حاضر هیچ کار اصیل هنری و فرهنگی صورت نمی گیرد زیرا در آشفته بازار هنر اجازه نمی دهند هنرمندان اصیل خودشان و کارهایشان را نشان دهند.
وی ادامه داد: بالاترین هنر در عرصه موسیقی، آهنگسازی است. آهنگسازی علمی است که صرفا آموختنی نیست بلکه نیاز به یک استعداد ذاتی هم دارد. شما به اتریش و وین و مسکو هم که بروید درس موسیقی بخوانید آهنگساز نمی شوید بلکه تنظیم کننده آهنگ می شوید. من از ۱۰ سالگی بود که متوجه شدم می توانم آهنگساز شوم. در حال حاضر آهنگسازی تبدیل به این شده که لای کتاب های حافظ و سعدی و مولانا و… را باز می کنند و روی یکی از اشعار این شاعران آهنگی می گذارند. در حالیکه این ضربی خوانی است و آهنگسازی نیست. آهنگساز واقعی یک ملودی را بر اساس احساس خود می سازد و بعد با شاعر و ترانه سرایی تماس می گیرد و آن ساخته را یا زمزمه می کند یا اگر بتواند با سازی می نوازد و روی آن آهنگ و بر اساس حسی که آن آهنگ دارد ترانه ای نوشته می شود.
رشیدی با بیان اینکه فرهاد فخرالدینی چند سال پیش نسبت به لزوم حفظ جریان خلاقه در موسیقی تاکید کرده بود، بیان کرد: هنرمند باید خلاق باشد. من بارها در مصاحبه های خود گفته ام تنها کسی که از نسل دو دهه ۳۰ و ۴۰ که اوج شکوفایی موسیقی و ادبیات ما بود، باقی مانده است من هستم و دستم هم پر است اما هیچ مسئولی حتی حال مرا نمی پرسد.
این هنرمند که به تازگی کتابی در فضای مجازی منتشر کرده درباره این اتفاق نیز گفت: من پیش از این دو کتاب نوشته ام؛ یکی سفرنامه «از کاشان تا جزایر قناری» که سال ۷۲ منتشر شد و دیگری کتاب «عطر گیسو » که خاطره ها و نغمه ها بود و دهه ۸۰ منتشر شد. کتاب سومم با نام «ایران در رهگذر زمان» در دولت قبل به وزارت ارشاد ارائه شد تا مجوز چاپ بگیرد اما ماند تا دولت تدبیر و امید روی کار آمد. علیرغم ۲ بار دستوری که شخص آقای جنتی وزیر وقت ارشاد برای چاپ این کتاب دادند این اتفاق نیفتاد. این کتاب را قرار بود روزنامه اطلاعات منتشر کند.
وی افزود: وقتی انتشار این کتاب به جایی نرسید آن را بر بال تیز پرواز عقاب اینترنت سوار و در فضای مجازی منتشر کردم.
رشیدی در پایان عنوان کرد: در این کتاب از هیچ خط قرمزی عبور نکرده ام و در واقع تاریخ صد ساله هنر و سیاست را نوشته ام.
دیدگاهتان را بنویسید