یک پژوهشگر و مولف کتاب‌های نوحه‌خوانی گفت: طبق تحقیقاتم و اسنادی که جمع‌آوری کرده‌ام، نوحه‌های قدیمی در عراق از نوحه‌های اصیل ایرانی برداشته شده است؛ کاروان‌های ایرانی به نجف و کربلا می‌رفتند و زیر لب این‌ها را زمزمه می‌کردند، عراقی‌ها هم از این نوحه‌ها تاثیر گرفته‌اند.
متین رضوانی‌پور درباره استفاده از موسیقی دستگاهی در روضه‌خوانی، اظهار کرد: در گذشته، در جامعه مذهبی یک نوع موسیقی داشتیم و آن موسیقی دستگاهی بود. به‌دلیل این‌که مردم فقط همین موسیقی را می‌شنیدند، الحان روضه و مرثیه‌خوانی‌شان نیز بر همین اساس بود. به‌تازگی مد شده که نوحه‌های محلی می‌خوانند، البته ترک‌ها از همان ابتدا روضه‌های خود را ترکی می‌خواندند.
این پژوهشگر ادامه داد: این روضه‌خوانی‌ها حتی بر مبنای موسیقی فولکلور نیز نبود و باعث شده بود، در میان اقوام ایران وحدت به وجود بیاید، زیرا همه با زبان فارسی نوحه‌خوانی می‌کردند.
او با بیان این‌که استفاده از دستگاه یا گوشه خاص برای روضه‌خوانی هر کدام از اهل بیت (ع) وجود ندارد، گفت: ممکن بود برای رجزخوانی یا گفت‌وگوی امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) با سپاه دشمن، از دستگاه چهارگاه یا همایون استفاده کنند. دستگاه‌های دشتی و ابوعطا نیز برای خداحافظی و بیات ترک نیز در مقدمه‌خوانی‌های مجالس عزاداری خوانده می‌شد.
این مولف کتاب‌های نوحه‌خوانی اظهار کرد: به جرأت می‌گویم که روضه‌خوان‌ها و مداح‌های زیر ۴۰ سال، فقط حدود پنج درصد از لحن سنتی را کار خود استفاده می‌کنند، البته این را هم با ارفاق می‌گویم.
رضوانی‌پور با بیان این‌که من با اجرای صحنه‌ای موسیقی با موضوع مذهبی در ماه محرم و صفر موافق هستم، گفت: مردمی که به هر دلیلی علاقه ندارند، به هیات بروند، می‌توانند به‌شکل آرام‌تری مانند شنیدن موسیقی، برای امام حسین (ع) عزاداری کنند، از طرفی آهنگسازها و نوازندگانی که از این طریق امرار معاش می‌کنند و در این دوماه بی‌کار می‌شوند، کاری خواهند کرد.
این پژوهشگر اظهار کرد: می‌توان در همه قالب‌های موسیقایی، اثر عاشورایی تولید کرد. فرهنگ ما کلیشه‌ای نیست و هیچ قاعده خاصی برای این کار وجود ندارد. عده‌ای نوحه‌های سنتی را به‌روز می‌خوانند، اما این کار باید برحسب شرایط جامعه باشد و از طرفی باید دید که تأثیرگذاری آن‌ها به چه صورت است.
وی با بیان این‌که من نغمه‌های سنتی و بکر قدیمی را جمع‌آوری کرده‌ام، ادامه داد: به آهنگسازان پیشنهاد دادم که بیایند و روی بهترین و زیباترین آن نغمه‌ها آهنگسازی کنند. از طرفی من روی پیش‌واقعه‌های قدیمی تعزیه نیز کار کرده و طوری که اصالت آن‌ها تغییر نکند، کُر به پیش‌واقعه‌ها اضافه کرده‌ام که قرار است در کاشان اجرا شود.
رضوانی‌پور اضافه کرد: متأسفانه در این زمینه، هیچ‌گونه با ما همراهی نکرده‌اند و یک دست نیز صدا ندارد. امیدوارم در شرایطی که مردم ما به موسیقی‌های جدید و نوحه‌خوانی‌های مدرن رو آورده‌اند، از فراموش شدن سبک‌های سنتی جلوگیری شود.
دیدگاهتان را بنویسید