موضوع «موسیقی فیلم در دوران طلایی هالیوود» با حضور نصرالله داوودی – آهنگساز، مترجم و پژوهشگر موسیقی – بررسی می‌شود.
در این نشست نصرالله داوودی (آهنگساز، مترجم و پژوهشگر موسیقی) با پخش آثار تصویری از اجرای موسیقی فیلم همراه آثار منتخب و برجسته سینمای کلاسیک، به بررسی موسیقی از لحاظ رنگ‌آمیزی، فرم، ارکستراسیون و هارمونی در ژانرهای مختلف می‌پردازد.
سینما از آغاز به‌دلیل بهره‌مندی از هنرهایی مانند بازیگری، نویسندگی، طراحی، مجسمه‌سازی به «هنر هفتم» شهرت یافت و هنر موسیقی نیز از دوره سینمای صامت، با این هنر همراه بوده و رشد یافته است. این هنر در دهه‌های ۳۰ تا اوایل دهه ۶۰ که به «دوران طلایی هالیوود» معروف است به کمال خود رسید و امروزه آهنگسازان، آثار آن دوران را مانند چراغی سرلوحه کارشان قرار می‌دهند.
هنگامی که صحبت از موسیقی فیلم در دوران کلاسیک می‌شود، در حقیقت منظور همان «ژانر ارکسترال» است که تقریبا توسط آهنگسازان مهاجر اروپایی در آمریکا شکل گرفت. در این میان می‌توان از مکس اشتاینر (آهنگساز اتریشی) به‌عنوان پدر موسیقی فیلم در هالیوود و خالق پدیده «صدای هالیوودی» یاد کرد. وی که خالق بسیاری از تکنیک‌های مدرن تطبیق موسیقی و فیلم و همچنین خالق زبان موسیقایی جدیدی برای هالیوود شد. او نه‌تنها در دوران طلایی حرف اول را می‌زد، بلکه امروز نیز به‌عنوان «لحن غالب صدایی» از او در هالیوود نام می‌برند.
پس از اشتاینر، آهنگسازان اروپایی دیگری به نام «اِریش ولفانگ کُرنگلد»، «فرانتس وَکسمَن»، «میکلوش روژا» راه را برای آهنگسازان آمریکایی مانند «برنارد هِرمن» و «اِلمِر برنشتاین» گشودند.
همچنین سال‌ها بعد با ورود آهنگسازان اروپایی دیگری مانند «موریس ژار» به هالیوود، راه برای غول‌های معاصر موسیقی فیلم مانند جری گلد اسمیت، جان ویلیامز، جیمز هورنر، هانس زیمر، هاوارد شور که همگی آهنگسازان «ژانر ارکسترال» بوده و هستند، هموار شد تا میراث مکس اشتاینر و ژانر ارکسترال موسیقی فیلم به‌عنوان نماینده غالب موسیقی فیلم در هالیوود بدرخشد.
این نشست روز پنجشنبه، ۱۱ شهریورماه ساعت ۱۸:۳۰ برگزار می‌شود و علاقه‌مندان برای حضور در این نشست می‌توانند به فرهنگسرای ارسباران واقع در خیابان شریعتی، بالاتر از پل سیدخندان، خیابان جلفا بروند.
دیدگاهتان را بنویسید