مجتبی عسگری
مجتبی عسگری می گویدخوشحال است که آلبوم «با فراقت چند سازم» به وی پیشنهاد شده زیرا این آلبوم ازلحاظ کوک صدایی مناسب صدایش بود و مشکلی ازلحاظ کوک نداشته است.
مجتبی عسگری یکی از خوانندگان جوان موسیقی ایرانی است که در گفت‌وگویی با پانا با ابراز خوشحالی خود برای حضور در آلبوم «با فراقت چند سازم» از علاقه اش به دستگاه چهارگاه پرده برداشت، با این خواننده درباره همکاری با گروه «آن» و آلبوم «با فراقت چند سازم» گفتگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید:
یکی از آلبوم‌هایی که خودتان هم خیلی آن را دوست دارید آلبوم «با فراقت چند سازم» است، کمی درباره این اثر توضیح دهید.
این آلبوم اثری است که کاملاً براساس رپرتوار موسیقی سنتی و کلاسیک ایرانی ساخته‌شده است و چون من خودم علاقه‌مند به این نوع موسیقی هستم و همیشه از آن لذت می‌برم و تخصص اصلی من این نوع موسیقی است درنتیجه خیلی خوشحال شدم که این آلبوم به من پیشنهاد شد چون ازلحاظ کوک صدا مناسب صدای من بود و مشکلی ازلحاظ کوک نداشتم.
من همیشه به دستگاه چهارگاه علاقه خاصی داشتم و چون در رزومه کاری من چهارگاه کامل اجرانشده بود با تمام وجود خوشحال شدم که چهارگاه را به‌صورت کامل در این اثر موسیقایی اجرا می‌کنم. همچنین مهم‌ترین موضوع این بود که این آلبوم آواز محور بود و چون آواز رکن اصلی در موسیقی کلاسیک ایرانی است بسیار موردتوجه من قرار گرفت. همچنین نکته مهم دیگر این بود که تقریبا تمام جایگاه صدای من به‌عنوان خواننده را در برمی‌گرفت یعنی از بم‌ترین تا اوج‌ترین صدای من در این آلبوم استفاده شد.
کمی درباره همکاری خود با سپیده مشکی آهنگساز این آلبوم صحبت کنید.
در کل تجربه بسیار خوبی بود با توجه به اینکه اولین بار بود با یک آهنگساز و نوازنده خانم به‌صورت کاملاً جدی در قالب آلبوم و کنسرت همکاری می‌کردم. اعضای گروه «آن» شاگردان مکتب محمدرضا لطفی هستند درنتیجه نظم خاصی دارند که در کار و تمرین این موضوع کاملاً مشهود است. همچنین اعضای این گروه دقیق بودن و تمرین مداوم را از استاد خود به ارث برده‌اند. در گروه «آن» به‌صورت کاملاً حرفه‌ای به حرف اعضا گوش‌داده می‌شود و بهترین نکته‌ها اجرا می‌شود. شاید در ابتدا چون با اخلاقیات هم آشنا نبودیم اختلاف‌نظرهایی داشتیم ولی موضوع مهم این بود که هر دو طرف موضوعات را حل می‌کردیم و به نتایج خوبی می‌رسیدیم. سپیده مشکی برعکس آهنگسازان دیگر که در بخش سازوآواز همه‌چیز را به خواننده می‌سپرند ایشان در تمامی مراحل با من همکاری می‌کرد. من دوست دارم باز هم این همکاری دوباره شکل بگیرد زیرا ازنظر آهنگسازی و نوازندگی جز بهترین های موسیقی ما هستند.
درباره تجربه همکاری خود با گروه «آن» بگویید.
این دوستان نوازندگان حرفه‌ای در رده‌بالا هستند و کاملاً حرفه‌ای ازنظر اخلاقی و کاری هستند. یکی از مهم‌ترین ویژگی این گروه نظم و انضباط آن‌ها بود. همچنین در کنار نوازندگانی چون آریا محافظ و سپیده مشکی با خیال راحت آواز می‌خواندم و مانع کار من نمی‌شدند. اعضای این گروه چون از مکتب محمدرضا لطفی بهره برده بودند کاملاً با انرژی کارها را پیش می‌بردند. بعدازاین همکاری چون درگیر کارهای دیگر شدم نتوانستم به‌صورت ثابت با این گروه همکاری کنم ولی اگر شرایط فراهم شود حتما و با کمال میل با این گروه با‌کیفیت همکاری می‌کنم.
به نظر شما تفاوت گروه «آن» با دیگر گروه‌ها در چیست؟
به‌طورکلی هر گروهی نقاط قوت و ضعف دارد ولی گروه «آن» ازجمله گروه‌هایی بود که نقاط قوت آن بیشتر است. نوع تمرین و نوع رپرتوار آن‌ها کاملاً سنتی است یعنی شامل پیش‌درآمد، چهار مضراب، سازوآواز به‌صورت مستقل و دقیق و تصنیف و رنگ می‌شود. نوع نوازندگی اعضای این گروه خیلی متفاوت است به‌عنوان‌مثال نوازندگی و شیوه مضراب زدن آریا محافظ برای من کاملاً جدید بود و بیشتر اعضا چون آقای سینا دانش نوازنده کمانچه به سبک قدما ساز می‌زنند. امیدوارم به‌زودی دوباره در کنار این گروه بتوانیم آثار ماندگار خلق کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید