کتاب «مبانی عود نوازی» نوشته‌ی «حمید خوانساری» به چاپ دوم رسید. این کتاب برای آموزش ساز عود (بربط) از سطح مقدماتی تنظیم و تدوین و به همراه یک سی دی صوتی منتشر شده است. «خوانساری» در این اثر با وام گیری از برخی قطعات و دروسِ کُتب آموزشی تار و سه تار هنرستانِ موسیقی و استفاده از دُروسی که بیشتر برای آموزش موسیقی نگاشته شده اند را به همراه قطعاتی از موسیقی نواحیِ ایران که به لحاظ سیّال بودن نغمات آن، بستر مناسبی برای درک مقام‌های ایرانی است، آورده است؛ همچنین در کنار این قطعات ساخته‌هایی نوتر و کاربردی‌تر، مخصوص عود قرار داده که نیازهای تکنیکالِ یک نوازندۀ امروزیِ عود را برطرف کند.
این نوازنده‌ی عود همچنین برای سهولت هنرآموزان، برخی از قطعات مهم را در دو گسترۀ صوتیِ متفاوت و مناسب برای عود نت نویسی کرده تا هنرجویان با بیش از یک فرم انگشت گذاری برای یک قطعه و دستگاه یا آواز آشنا شوند.
در مقدمه‌ی این کتاب آمده است: «عود یا بربط، بی شک از تاثیرگذارترین سازهای موسیقی ایران از ابتدای تاریخ مکتوب و مستند ماست. گستردگی این ساز، اما فراتر از ایران و خاستگاهِ آن که خاورمیانه است رفته و تقریبا تمامی کشورهای عرب و ترک زبان و سرزمین های دور دست شمال آفریقا همچون تونس، الجزایر، مراکش، لیبی و سودان و همسایگان شمالی ایران مانند آذربایجان، ارمنستان و حتی کشوری مانند یونان را نیز شامل می‌شود؛ در طی صدها سال این ساز با تغییر کمی نسبت به سازهای دیگر به همان شکل باستانی خود باقی مانده و ده ها انشعاب دیگر را نیز باعث شده است. کُتُبِ بر جای مانده از دوران پیشین، که در آنها سخن از موسیقی به میان آمده، همگی نشان از آن دارند که این ساز منبع مرجعی برای بیشترِ دانشمندان و موسیقی شناسان عهد قدیم، از برای تبیین و توضیح در باب موسیقی بوده است؛ آثار مکتوبی نظیر: موسیقی کبیرِ فارابی، مروج الذهبِ مسعودی، الاغانیِ ابوالفرج اصفهانی و بسیاری از کتبِ مهم دوران پس از اسلام گواهی بر این مدعاست. »
دیدگاهتان را بنویسید