نیم قرن پیش مرحوم امیر جاهد نخستین کسی بود که روی شعرهای مشیری آهنگ ساخت. از جمله ترانه «در ملک ایران» با صدای قمرالملوک وزیری اجرا شد و از آن زمان تا امروز بیش از ۲۷ آهنگ روی سروده‌های مشیری ساخته شده یا اجرا شده‌اند که از جمله‌ی آن می‌توان به پیاله را پر کن، بهارم دخترم، بوی باران، آخرین جرعه، دلاویزترین، از نگاه یاران، کوچه، آخرین جرعه‌های تهی و … اشاره کرد.
«مشیری» توجه خاصی به موسیقی ایرانی داشت و در پی همین دلبستگی طی سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ عضویت شورای موسیقی و شعر رادیو را پذیرفت و در کنار هوشنگ ابتهاج، سیمین بهبهانی و عماد خراسانی سهمی بسزا در پیوند دادن شعر با موسیقی، و غنی ساختن برنامه گل‌های تازه در رادیو ایران در آن سال‌ها داشت. علاقه به موسیقی در مشیری به گونه‌ای بوده است که هر بارسازی نواخته می‌شده مایه آن را می‌گفته، مایه‌شناسی‌اش را می‌دانسته، بلکه می‌گفته از چه ردیفی است و چه گوشه‌ای، و بارها شنیده شده که تشخیص او در مورد برجسته‌ترین قطعات موسیقی ایران کاملاً درست و همراه با دقت تخصصی بوده‌است.
معروفترین اثر وی شعر «کوچه» نام دارد که در اردیبهشت ۱۳۳۹ در مجله «روشنفکر» چاپ شد. این شعر از زیباترین و عاشقانه‌ترین شعرهای نو زبان فارسی است.
دیدگاهتان را بنویسید