موسیقی ایرانیان – امین ریزباف: مدتی پیش مصاحبه ای از سوی خبرگزاری ایرنا با مسئولین سایت و مجله ی موسیقی ایرانیان منتشر شد، با توجه به سیاست های کاری خبرگزاری ایرنا قسمت هایی از مصاحبه حذف و باعث سوء تفاهماتی شده بود، به همین دلیل تصمیم گرفتیم اصل مصاحبه را در دو قسمت بدون هیچ تغییری در سایت قرار دهیم، قابل ذکر است که مسئولین سایت دارای هیچ گونه گرایش سیاسی نیستند و هدفشان از آن مصاحبه تنها گفتن و ابراز کردن مشکلاتشان در این حوزه ی رسانه ای بود.
نکته ی دیگر اینکه با این وجود که در تیتر سیاسی آن مصاحبه از واژه ی بی بی سی استفاده شده اما نه آقای مولائی و نه آقای موسوی هیچ گاه کلمه ی بی بی سی را در آن مصاحبه به زبان نیاورده اند که در صورتی که به متن همان مصاحبه هم رجوع شود می توان این موضوع را دید.
در پایان هم امیدواریم خبرگزاری ها، روزنامه ها و مسئولین توجه بیشتری به سایت های هنری بکنند و در معرفی، شناساندن و مصاحبه با عوامل دیگر سایت های هنری مخصوصا موسیقی اهتمام بیشتری به خرج دهند، نکته ی دیگر هم اینکه جا دارد از خبرنگار ایرنا هم تشکر کنیم که با جدیت، علاقه و دلسوزی خودش پای صحبت و مشکلات این مجموعه نشست که اگر قسمتی از مصاحبه هم حذف شده به دلیل قصور این خبرنگار نبوده بلکه سیاست های خود خبرگزاری ایرنا ایجاب می کرده تا قسمت هایی از مصاحبه حذف شود.
قسمت اول اصل مصاحبه با ایرنا را در ادامه می توانید بخوانید…
علی بهرامی: در داخل ایران، مجله های موسیقی مختلفی با گرایش‌های متفاوت فعالیت می کنند؛ «فصلنامه موسیقی ماهور»، «ماهنامه هنر موسیقی» و «ماهنامه فرهنگ و آهنگ» از اصلی‌ترین مجلات موسیقی در ایران هستند که به صورت تخصصی در این زمینه فعالیت می کنند. مجلاتی همچون ترانه ماه و .. هم به صورت ماهانه منتشر می شوند که بیشتر به حواشی موسیقی پاپ می پردازند، در چنین فضای محدود و با توجه به اینکه فعالیت‌های موسیقائی در داخل ایران آنچنان که باید باشد نیست و از محدودیت های بسیاری رنج می برد، تولد مجله ی تازه ای در زمینه موسیقی که سعی دارد به دور از حواشی های موجود به طور گسترده به همه ی سبک های موسیقی بپردازد و سعی می کند عموم مخاطبین را به سمت خود کشاند! اتفاق خجسته ای است که چندین ماه می شود توسط جمعی از موسیقی دوستان در فضای مجازی صورت گرفته و جالبترین قسمت کار رایگان بودن این مجله است. یعنی شما می توانید اول هر ماه بدون پرداخت هیچ هزینه ای وارد سایت این مجله شوید و شماره جدید مجله را با انبوهی از مصاحبه ها ، مقالات، گزارش های تصویری، کنسرت ها، اخبار جدید موسیقی ایران و … با بهترین کیفیت گرافیکی دریافت و مطالعه کنید.
مجله موسیقی ایرانیان اولین و تنها نشریه اینترنتی در ایران است که با محتوای اختصاصی، گرافیک بسیار بالا و با مدیریتی حرفه ای به صورت رایگان منتشر می شود.
به همین منظور سراغ ابراهیم مولائی موسس و مدیر مجموعه موسیقی ایرانیان و امین موسوی که به تازگی سردبیری مجله موسیقی ایرانیان را بر عهده گرفته رفته ایم تا بیشتر با فعالیت های موسیقایی این جوانان فعال عرصه هنر آشنا شویم.
نقطه‌ی شروع فعالیت شما از کی بود، و بفرمایید که به چه دلیل تصمیم به راه اندازی چنین مجموعه‌ای گرفتید؟
ابراهیم مولائی: مجموعه‌ی «موسیقی ایرانیان» سه سال پیش با سایت «موسیقی ایرانیان» آغاز به کار کرد و غالب محتوای سایت از دیگر رسانه‌های معتبر تامین می‌شد. از همان ابتدا به فکر ایده‌های نو برای بهبودی وضع سایت و ایجاد تحرک در جریان منفعل رسانه‌های موسیقی بودیم، که همین افکار باعث شد جرفه‌ی راه اندازی «مجله‌ی موسیقی ایرانیان» در فکرمان زده شود و آغاز کار مجله نیز ۷ ماه پیش بود که به صورت تستی اولین شماره را به صورت فایل pdf منتشر کردیم. در ادامه تصمیم گرفتیم تا تحریریه را به صورت حرفه‌ای تر ببندیم و اکنون ۷ شماره از مجله موسیقی ایرانیان منتشر کرده‌ایم. ما در این هفت شماره در کنار اخبار، مطالب و تحلیل‌هایی که از اوضاع موسیقی روز داریم، با اساتید و هنرمندان بزرگ و کوچک سبک های گوناگون موسیقی هم مصاحبه کرده ایم.
از شماره ی سه به بعد بود که سعی کردیم اخبار و تحلیل هایمان در سایت اختصاصی شود و حال بعد از حدود ۵ ماه به جایی رسیدیم که نود درصد اخبار صفحه ی اول سایت اختصاصی است و روزانه بین ۱ تا ۵ خبر اختصاصی در سایت قرار می دهیم، البته یک قسمتی هم در سایت وجود دارد که مربوط به مطالب برگزیده ی دیگر رسانه هاست که در این قسمت هم تمام اخبار مهم موسیقایی دیگر رسانه ها را قرار می دهیم تا بازدیدکنندگان سایت از این بی نیاز شوند که روزانه ده ها سایت و خبرگزاری را چک کنند.
اگر می شود بیشتر در مورد با هدف اصلیتان از تشکیل چنین مجموعه ای توضیح دهید.
امین موسوی: هدف نهایی ما تشکیل دادن رسانه ای جامع هست که در درجه ی اول در هر دو عرصه ی خبر و تحلیل در همه ی سبک های موسیقی کامل عمل کند، در درجه ی دوم که بسیار مهم است وجود صداقت در کارمان است، در اخبار و تحلیل های اکثر رسانه های نه تنها ایران بلکه دیگر کشورها صداقت به طور کامل دیده نمی شود، البته این موضوع دلیل دارد، چون اکثر رسانه های دنیا بوسیله سرمایه داران و یا دولتمردانی ساپورت می شوند که می خواهند رسانه های زیر سلطه خود را وسیله ای برای تامین منافع و مقاصد خود بکنند، به همین دلیل اکثر رسانه ها بیشتر از اینکه تابع و وابسته به حقیقت و انسانیت باشند وابسته به سیاست های مدیرانشان هستند، همین می شود که در بسیاری موارد بخاطر منفعت خود مخاطبان خود را گمراه می کنند و فریب می دهند. اما ما هیچ گاه تابع هیچگونه جهت بندی سیاسی یا سلیقه ای نبودیم و نیستیم و نخواهیم بود.
مگر شما سرمایه گذار ندارید؟ خب شما هم به قول خودتان باید در چارچوب سیاست های سرمایه گذار خود حرکت کنید.
امین موسوی: دقیقا نکته ی اصلی همین جاست، از آنجایی که ما هیچگونه سرمایه گذار مادی تا به حال نداشتیم، به همین دلیل تنها متغیر در انتخاب اخبار و تحلیل ها خودمان بودیم نه کس دیگری، تنها سرمایه ی ما عشق و علاقه به “تعالی موسیقی و فرهنگ مردم” است که با وجود تمام مشکلات بزرگ ما را به جلو سوق می دهد. به همین دلیل محدودیت خاصی نداریم و سعی می کنیم واقعیت ها را بگوییم، البته ما بخاطر اینکه فیلتر نشویم در چارچوب نظام و ارشاد کار خواهیم کرد، که به نظر من در همین چارچوب هم خیلی کارها می شود کرد که انجام نشده است و لازم به هنجار شکنی و عبور از خط قرمزها نیست.
شما که سرمایه گذار ندارید چطور پس توانستید چنین رسانه ای را بوجود بیاورید؟ چه مشکلاتی در سر راهتان بود؟
امین موسوی: مشکلات ما آنقدر زیاد بوده که به سختی میشود شمارشش کرد. ببینید، شما وفتی تصمیم به کار بزرگی می‌گیرید و می خواهید به صورت حرفه‌ای وارد این عرصه شوید با کلی مشکلات روبرو خواهید شد. چون از طرفی سرمایه برای این حرفه ای شدن ندارید و از طرفی هم نمی خواهید نداشتن سرمایه را توجیهی کنید برای حرفه ای نبودن رسانه ی تان، همین باعث می شود که از تلاشتان برای این کار مایه بگذارید، موسیقی ما سال هاست که مظلوم مانده و مورد توجه قرار نمی گیرد، موسیقی ما هیچ گونه رسانه ی جامعی را ندارد، همه ی این دلایل ما را بر آن کرد تا با بوجود آوردن این مجموعه در حد خودمان بتوانیم موسیقی را رشد دهیم.
ابراهیم مولائی: بزرگترین مشکل ما از همان ابتدا نداشتن سرمایه، اسپانسر و عدم حمایت بوده که امیدواریم سرمایه گذاران و مسوولین امر، با دیدن تلاش‌های ما، حداقل بعد از این، از کار ما حمایت کنند. باور کنید در هیچ جای دنیا مجله‌ای با این سطح از مطالب و عکس‌ها و مصاحبه‌های ارژینال و تحلیلی به صورت رایگان، و با این کیفیت محتوا و گرافیک منتشر نمی‌کنند. ما صرفا به خاطر عشقمان به موسیقی داریم این کار را انجام می‌دهیم. چرا نباید یک عده جوانی که کار فرهنگی و هنری انجام می‌دهند و بازدهی خوبی هم دارند و مخاطبان و کاربران اینترنت به شکلی شگفتی‌آور از کارشان استقبال می‌کنند حمایتی از طرف مسئولان شوند؟
از شما و مخاطبان این گفتمان می‌خواهیم به بازار مجلات موسیقی سری بزنید ، که چطور با وجود مطالب زرد و حاشیه‌زده و کپی با تیراژهایی باورنکردنی و در تعدادی گسترده منتشر می‌شوند، در حالیکه مجله ی ما با این کیفیت بالا و با مطالب سالم و به دور از حاشیه فقط به دلیل نداشتن سرمایه نمی تواند در کیوسک ها چاپ شود، کیفیتی که من در موردش صبحت می کنم خودتان می توانید مشاهده کنید و هیچ اغراق و غلوی پشت این صحبت من نیست.
امین موسوی: در هر صورت ما بدون هیچ بازگشت مالی داریم همچنان به کارمان ادامه می‌دهیم. شاید ایراداتی هم در مجلمان دیده شود ولی مطمئن باشید در صورت داشتن سرمایه، مجله ی ما بسیار بسیار بیشتر از مجله ی فعلی رشد خواهد کرد، ولی مشکل اصلی این است که ما به سبب نداشتن هیچ گونه سرمایه ی مالی نمی توانیم تمام ایده ها و ایده ال هایمان را در مجله عملی کنیم، متاسفانه برای چاپ مجله هم احتیاج به رابطه و سرمایه داریم که ما هیچکدام از این موارد را برای کسب مجوز و سرمایه نداریم.
به نظر بنده هم وجود چنین مجله ی تخصصی جامعی در کیوسک ها لازم است، داشتید در مورد مشکلاتتان صحبت می کردید که اولی را نداشتن سرمایه ذکر کردید.
ابراهیم مولائی: بله اولین مشکل ما نداشتن هیچ گونه سرمایه است، یکی از دیگر مشکلات اصلی ما وجود یک سری مافیا هستند که نمی‌گذارند راحت کار کنیم. به جز ترس از فیلتر شدن، ما از جانب تهیه کننده ها هم مشکل داریم، حتی از جانب هنرمندان هم مشکل داریم، کافیست از یک تهیه کننده یا هنرمند انتقاد کنیم تا بر علیه ما جبهه بگیرند و ما را بایکوت کنند، کوچکترین انتقاد باعث می شود که همکاری لازم را با خبرنگاران ما نداشته باشند و ما را بایکوت خبری کنند. کافیست انتقادی از طرز اجرای خواننده در کنسرت بکنیم، همین باعث می شود که دیگر اجازه حضور به خبرنگاران ما ندهند.
امین موسوی: البته ما هم نمی توانیم رسالت رسانه ای خود را زیر پا بگذاریم و از کسی انتقاد نکنیم، به همین دلیل سعی می کنیم محتاطانه قدم برداریم و یکی به میخ بزنیم و یکی به نعل تا نه رسالت رسانه ای ما زیر پا گذاشته شود و نه اینکه هنرمندان و تهیه کنندگان از ما برجند.
اگرمی شود کمی در این مورد بیشتر توضیح بدهید
ابراهیم مولائی: ببینید قضیه از این قرار است که وقتی خبرنگار و تحلیلگر ما به کنسرت فلان خواننده پاپ می رود، بعد از اینکه از کنسرت آمده باید خبر و تحلیلش را از آن کنسرت بیان کند ولی به سبب اینکه کنسرت گذار یا خواننده ممکن است ناراحت شود و دیگر اجازه ی ورود خبرنگار به کنسرت خود را ندهد، خبرنگار ما هم نمی تواند نقدش را نسبت به آن کنسرت بنویسد، به همین دلیل هم است که گزارش های تصویری ما از کنسرت ها بیشتر از مطالب تحلیلیمان شده، چون وقتی می بینیم مجبوریم خبر را سانسور کنیم، به کل از خیر خبررسانی متنی و تحلیل آن کنسرت می گذریم و فقط عکس هایی از آن اجرا می گذاریم.
مثلا سر یک کنسرت جو سالن آنقدر خراب شد که یکی از تماشاچیان اقدام به چاقو کشی کرد و با مامورین هم درگیر شد و حاشیه های فراوانی آن کنسرت داشت، هیچ خبرنگار دیگری هم در آن سالن به جز خبرنگاران ما حضور نداشتند، حال در این وضع کنسرت گذار، ما را به هزار و یک چیز تهدید می کند که این اخبار را در سایت منتقل نکنیم، ما هم خب مجبوریم در مواردی با آن ها راه بیاییم
تعجب برانگیز است که چطور در یک محیطی که باید سالم و امن و مطمئن باشد و خبرنگار و نویسنده و عکاس بتوانند به راحتی به وظایف رسانه‌ای‌شان بپردازند و آرامش خیال کار کنند این همه معضلات ریز و درشت وجود دارد. ابتدا سرمایه و بعد همین مافیا، به شدت جلوی ما را سد کرده‌آند.
امین موسوی: از طرفی دیگر خواننده می آید با پایین ترین سطح ممکن اثری را می خواند، خب ما باید از این هنرمند انتقاد کنیم، ولی نمی توانیم، نتیجه چه میشود؟ نتیجه این می شود که خواننده ها چون فکر می کنند کسی نیست که ازآنها انتقاد کنند به کار ضعیفشان ادامه می دهند و این باعث نارضایتی و ریزش مخاطب می شود و در نتیجه ضرر اصلی به موسیقی زده می شود، وقتی یک کسی ۴۰ هزار تومان پول بابت بلیط کنسرت می دهد و میبیند که چقدر موسیقی در سطح پایینی است معلوم است که دیگر پولی بابت بلیط کنسرت ها نمی دهد و همین می شود که روز به روز مخاطبان موسیقی ما کمتر می شود.
خب برای حل این مشکل چه باید کرد؟
امین موسوی: تنها راه حل این است حضور خبرنگار در دست تهیه کننده ها نباشد، بلکه قانونی باشد تا برای هر کنسرت چند ردیف مخصوص خبرنگاران رسانه های مختلف اختصاص داده شود، و دیگر قبل از کنسرت خبرنگار با تهیه کننده چانه نزند. شما استادیوم های ورزشی ما را ببینید، مردم پول بلیط می دهند و می روند بازی را تماشا می کنند و خبرنگار و عکاس هم به راحتی از بازی گزارش تهیه می کنند و در پایان وظیفه ی مربی این است که جواب خبرنگاران را بدهد ولی در کنسرت که مردم پول بیشتری می دهند و در عوض باید هنرمندان وتهیه کنندگان هم پاسخگوییشان به خبرنگار بیشتر باشد، قضیه بر عکس می شود، یعنی نه تنها اجازه ورود به خبرنگار نمی دهند، بلکه جوابگوی اون هم نیستند.
ببینید اصولا رسالت یک خبرنگار این است که وسیله ای باشد تا سوالات مردم را به چهره ی خبری و هنری انتقال دهد و از او جواب بگیرد، حال فرض کنید آن چهره ی خبری که در کنسرت ها خواننده و یا موزیسین است در قبال پول بلیطی که از مردم دریافت می کند به هیچ وجه خود را ملزم نمی داند که جوابگوی خبرنگار باشد. که به نظر من برای حل تمام این مشکلات باید نگاه هم هنرمندان و هم مسئولین و هم تهیه کنندگان نسبت به اهالی رسانه عوض شود و ارزش آنها را بیشتر بدانند و بدانند که اینها زبان جامعه هستند و برای حل این مشکلی که گفتید باید قانونی تصویب شود تا مثل فوتبال در پایان کنسرت ها نشست مطبوعاتی ترتیب داده شود و هنرمندان و تهیه کنندگان ملزم شوند که در نشست مطبوعاتی شرکت کنند.
دیدگاهتان را بنویسید