در آیین اختتامیه اولین جشنواره بین‌المللی اقوام، اولین نشان «فرهنگ و هنر» کرمانشاه به شهرام ناظری اهدا شد.
در آیین اختتامیه اولین جشنواره بین‌المللی اقوام، اولین نشان «فرهنگ و هنر» کرمانشاه به شهرام ناظری اهدا شد.
شهرام ناظری در این مراسم با بیان این‌که تا چند روز پیش، از برگزاری چنین مراسمی بی‌خبر بود، گفت: «با من تماس گرفتند که جشنواره بین‌المللی اقوام است، تشریف بیاورید و من هم حضور استاد محمدرضا درویشی متخصص موسیقی اقوام را در این مراسم پیشنهاد کردم و در نهایت، از زبان یکی از دوستان متوجه شدم که قرار است برنامه‌ای برای تجلیل از من برگزار شود.»
او ادامه داد: «قطعا تجلیل در زادگاهم کرمانشاه برایم بسیار ارزشمند است، هرچند ما هنرمندان عادت نکرده‌ایم که از ما تجلیل شود، اما دوست داشتم این مراسم با دقت بیشتر و برنامه‌ریزی منسجم‌تری انجام می‌شد.»
ناظری بیان کرد: «اگر حضور محمدرضا درویشی را در این جشنواره پیشنهاد کردم، مقصود این بود که از حضور متخصصی مانند ایشان در بحث موسیقی اقوام در چند روز جشنواره استفاده شود که بهره‌ای هم برای موسیقی کرمانشاه و منطقه کُرد داشته باشد.»
وی اظهار کرد: «زحمات اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان را در برگزاری این مراسم نادیده نمی‌گیرم، اما شرایط طوری است که اگر افرادی هم بخواهند کار کننند، چوب لای چرخ‌شان می‌گذارند و سنگ‌اندازی می‌کنند.»
ناظری پس از دریافت نشان «فرهنگ و هنر» کرمانشاه گفت: «قطعا این نشان مهم‌ترین جایزه زندگی‌ام خواهد شد و امیدوارم مسئولان فرهنگی کشور، روزی نشان «فرهنگ و هنر ایران» را به افرادی مثل استاد محمدرضا درویشی بدهند.»
این استاد آواز ایران در پاسخ به درخواست برای اجرای زنده قطعه‌ای، تاکید کرد: «این هم از همان بی‌برنامگی‌هایی است که سال‌ها به آن عادت کرده‌ایم. برای اجرا باید سازی مهیا باشد و از قبل برنامه‌ریزی شده باشد.»
ناظری در ادامه پس از این‌که متوجه پخش برنامه اختتامیه جشنواره از صداوسیما شد، گفت: «۳۷ سال است که از خانه خودمان، صداوسیما محروم هستیم و در این ۳۷ سال بابت پخش کارها و آثارمان هیچ حق و حقوقی به ما پرداخت نشده است.»
او ادامه داد: »در هشت سال دفاع مقدس، رضایت کامل برای پخش آثارم داشتم، اما در سال‌های بعدی صداوسیما پیگیر نشد که این هنرمندی که آثارش را پخش می‌کند حق و حقوقش چه می‌شود و از نظر کپی‌رایت و مسائل قانون، حقش چیست و بدون اجازه و بدون این‌که حقم را بدهند، این چند سال از آثارم استفاده کردند و سوال من این است که چرا باید این‌طور باشد.»
ناظری با بیان این‌که ۳۷ سال به عشق مردم ایران در کشور مانده‌ام، افزود: «امکانات زیادی داشتم که به آمریکا و فرانسه بروم، اما به عشق مردم کشورم در ایران ماندم.»
دیدگاهتان را بنویسید