انسان که خود آیینه همه زیبایی‌های جهان خلقت است، در ابتکاری بی‌همتا، هنرهای موسیقی و تئا‌تر و شعر را به هم آمیخت و موجود زیبایی خلق کرد که جلوه باشکوهی دیگر از روح نوازی و زیبایی هنر بود. نام این هنر «اپرا» شد و زادگاهش یونان عهد باستان. بعد از رنسانس در اروپا روحی تازه در کالبد اپرا دمیده شد و آثار بی‌نظیری در این عرصه خلق شد که نوشتن درباره آن مجالی گسترده می‌طلبد.