طنین آوازی پخته، با قدرت و حلاوت، بخش به بخش به گوش می‌رسید، بعد نوبت تنبک شد و ساز، یک، دو، سه شمرد و دوباره همان آواز را تکرار کرد. از آواز پر قدرتش که در سن ۸۶ سالگی همچنان صحیح و شمرده ادا می‌شد و نحوه آموزشش که سختگیرانه، با حوصله و ریزبینی نکاتی را به هنرجویانش آموزش می‌داد، تنها می‌توانستی گواه به بیرحمی روزگار بگیری که چگونه ردیف‌دان پیشکسوتی چون او با دانش و معلوماتی عمیق، گنجینه‌یی پر از گوشه‌های مهجور موسیقی اصیل در سال‌های گذشته تنها در انزوای خویش بی‌هیاهو به تدریس پرداخته و روزگار گذرانیده است.