آلبوم «با تو می خوانم» منتشر می شود

جمال کردستانی

موسیقی ایرانیان – حمیده موسوی: جمالِ صلواتیِ کردستانی، خوانندهء موسیقی ایرانی و کُردیِ ساکن ونکوور، متولد ۱۳۴۰ در شهر سنندج است. وی فعالیت در زمینهء موسیقی را به طور جدی از سال ۱۳۵۹ در «خانه فرهنگ» سنندج آغاز کرد. از سال ۱۳۶۷ به مدت دو سال آموزش ردیف های آوازی را نزد استاد احمد حلی در شهر کاشان آغاز و پس از آن به مدت ۶ سال این دوره ها را نزد استاد صدیق تعریف ادامه داد. این فراگیری ها و هنر اندوزی ها به این مراحل ختم نشده و جناب کردستانی با ورود به محضر استاد محسن کرامتی ردیف های آوازی و مرکب خوانی شیوهء استاد شجریان را نیز آموخت. از ۱۳۷۸ تا به امروز نیز به تدریس آواز و صدا سازی مشغول بوده و درسال های اخیرهم در اشاعهء موسیقی و تحدیداٌ آواز ایرانی به علاقمندان خارج از کشور تلاش بسیار نموده است. در جهت آشنایی بیشتر با این هنرمند و فعالیت هایش من جمله اجرای کنسرت «با تو می خوانم» به همراه گروه موسیقی «دستان» گفتگویی ساخته و پرداخته ایم که ما حصل آن را تقدیم مخاطبان «موسیقی ایرانیان» می نماییم.

 *باز تاب کنسرت « با تو می خوانم » در بین مخاطبان چگونه بود؟ از جزئیات آن نیز توضیح دهید.

– این کنسرت در شهر ونکوور کانادا اجرا شد و با توجه به اینکه گروه دستان بعد از ۵ سال با ترکیب اصلی خود در این شهر به اجرای برنامه می پرداخت استقبال نسبتاٌ خوبی از آن بعمل آمد. برنامه در دو بخش موسیقی ایرانی و موسیقی کردی اجرا شد. بخش اول در دستگاه سه گاه و آواز دشتی بود که قطعات آن را استاد فرجپوری ساخته و اشعار نیز همه از شاعران معاصر بود و بخش کردی هم قطعاتی در اصفهان و دشتی به تنظیم ایشان بوده است.

 *گویا قرار است آلبومی با همین عنوان «با تو می خوانم» از شما منتشر گردد. این آلبوم آیا نخستین اثر از جنابعالی خواهد بود؟

– بله این اولین آلبوم رسمی بنده خواهد بود. مراحل میکس و مسترینگ آن اخیرا به پایان رسیده و بزودی منتشر خواهد شد.

 *تنها مجموعهء اجرا شدهء کنسرتتان در آلبوم گنجانده شده یا بخش های تازه ای نیز به آن افزوده اید؟

خیردر استودیو تغییر خاصی در ساختار اصلی کار ایجاد نشد و آلبوم حاوی همان بخش موسیقی ایرانی کنسرت می باشد.

جمال کردستانی

*همکاری با گروه دستان چگونه شکل گرفت؟ پیش از این نیز آیا با  این گروه همکاری داشته اید؟

– خوب گروه دستان یکی از باسابقه ترین گروه های موسیقی کشور مان بوده و اعضای آنهم همه از اساتید مطرح و شناخته شده می باشند. آنها در ۲۵ سال گذشته با خوانندگان مختلفی از پیش کسوت گرفته تا جوان همکاری داشته و امروز میتوان حاصل این فعالیت و تجربه  را در توان اجرایی گروه مشاهده کرد. من نیز با وجود اینکه پیش ازین کنسرت های مختلفی را به سرپرستی استاد بهروزی نیا و استاد فرجپوری بصورت جداگانه اجرا نموده بودم ولی همواره مشتاق بودم که با ترکیب اصلی گروه دستان نیز برنامه مشترکی داشته باشم که در نهایت این اتفاق افتاد و به اجرای کنسرت و ضبط آلبوم «با تو می خوانم» انجامید.

 *پس فرمودید با جناب بهروزی نیا و استاد فرج پوری نیز همکاری هایی پیش از این داشته اید.

– بله. در سالهای اخیر با گروه همنوازان و همنوایان به سرپرستی سعید فرجپوری کنسرت هایی داشته ام، همچنین با گروه کرشمه به سرپرستی حسین بهروزی نیا در چندین کنسرت از جمله کنسرتی در فستیوال «سفر» همکاری کرده ام. شرکت در (Indian Summer Festival 2014) اولین تجربه کار تلفیقی بود که در این فستیوال به همراه حسین بهروزی نیا, هامین هنری و نوازنده پاکستانی محمد آسانی اجرایی مشترک با «کلمن بارکس» شاعر و مولانا شناس مشهور امریکایی داشتیم. چندی پیش هم بعنوان خواننده سولیست با ارکستر (VICO) که یک ارکستر بزرگ بین المللی در ونکوور می باشد کاری از فرشید سمندری بنام عاشقانه را به اجرا در آوردیم.

 *گویا با جناب فرجپوری نیز همشهری هستید و سابقهء دوستی قدیمی با یکدیگر دارید.

– درست است. ما هردو سنندجی هستیم و از دوره دبیرستان با هم دوست بوده ایم. اولین همکاری هنری مان هم به سال ۵۹ و همان «خانه فرهنگ» سنندج بر می گردد. نگاه جدی تر من نیز به موسیقی از همان سال و به واسطه همین رابطه شکل گرفت.

 *از چه سالی به خارج از ایران مهاجرت کرده اید؟

– بنده از سال ۹۰ به همراه خانواده در ونکوور کانادا زندگی می کنیم.

 *خانواده نیز در کار موسیقی هستند؟

– بله، دخترم آواز و پسرم هم کمانچه کار مى کند .البته هر دو در ابتداى راه هستند.

 * غالباٌ چه گروه سنی ای به عنوان متقاضی فراگیری آواز به جنابعالی مراجعه می کنند ؟

– طیف علاقه مندان یادگیری آواز در داخل و خارج از ایران بسیار متفاوت و شاید بتوان گفت متضاد می باشد. در ایران غالبا افرادی بین سنین ۱۵ تا ۴۰ سال و اکثرا هم از آقایان بودند اما در خارج از کشور بیشترعلاقه مندان آواز خانم هایی با میانگین سنی بالای۴۰ سال هستند که متاسفانه درگذشته به دلایل متعددی نتوانسته اند آنرا پیگیری کنند و اتفاقا در بین آنها استعدادهای خوبی هم وجود دارد.

جمال کردستانی

 * لطفا مختصری از شیوه تدریس تان نیز بگویید ٌ. از آنجا که تأثیرات گویش و زبان آن کشور ممکن است یادگیری را تحت الشعاع قرار دهد,  خروجی آموزش ها یتان در میان هنرجویان به چه صورت است؟

– توجه و تاکید عمده من در آموزش آواز بیشتر روی پرورش صدا و نهایتا هدایت هر چه بیشتر هنرجو به سمت بیان هر چه قوی تر احساس درونی خودش است. صدا ابزار اصلی خواننده درخواندن است و اگر از ابتدا نتواند آنرا به خوبی پرورش دهد حتی یادگیری ردیف هم  برایش دشوار و نهایتا کم فایده خواهد بود . همانطوریکه یک  نوازنده با سازی شکسته قادر به نواختنی مطلوب و محسوس نخواهد بود آواز خوان هم  با صدایی معیوب و محدود همواره در زحمت است و توان بروز و انتقال تمام وکمال حس خود را به مخاطب ندارد. کلاس های صدا سازی اگر چه در ابتدا کسل کننده و دشوار است اما جالب است که بعد از مدتی خود هنرجو به دلیل بازدهی آن , اصرار بیشتری به ادامه این کلاس ها دارد. مشکلی بزرگی که هنرجوی موسیقی ایرانی در خارج ازایران با آن مواجه است زبان و فضای متفاوت موسیقی رایج در جامعه و محیط روزمره می باشد وعملا ناشنیده گرفتن آن بسیار دشوار است بخصوص برای اقشار جوانی  که اینجا متولد شده ویا رشد کرده اند .

 *چرا با این سابقهء هنری آلبوم «با تو می خوانم » اولین اثر رسمی جنابعالی ست؟

– در حقیقت این موضوع خود خواسته بود و تا حدود زیادی نیز مرتبط با روحیات فردی خودم و نگاه شخصی ام به موسیقی و آواز. موسیقی همواره برایم پدیده ای  مقدس بوده و هست وبیشتر هم  به نیازخودم به موسیقی فکر کرده ام تا تاثیرم بر آن. همیشه در جواب همکلاسی هایم در کلاس آواز و بعدها شاگردان که چرا آلبومی یا اجرایی ندارم پاسخ میدادم که کار من مگر چه تاثیری در عرصهء آواز خواهد داشت و چه کاری از من بر می آید که اساتید و بزرگان آنرا قبلا انجام نداده اند. البته امروز دیگر از این سختگیری نسبت به خود کاسته ام و دریافته ام که اگر همه مثل بنده فکر می کردند الان دیگر از موسیقی و آواز چیزی بجا نمانده بود. به هر حال هر هنرمندی در هر عرصه ای نگاه، احساس و لحن خود را دارد و بسته به احوال خود آنرا بیان می کند. اکنون هم اقرار می کنم که به اشتباه سالها از جادوی حضور مردم در سالن و تاثیر شگرف آن بر جان و دل هنر مند غافل بودم. براستی تنها آنجاست که موسیقی به خود رنگ زمینی می گیرد و آنجاست که نطفه خلاقیت و زایش شکل می پذیرد.

 *برنامهء آینده تان در قالب آلبوم یا کنسرت چیست ؟ آیا تصمیم به اجرا در ایران ندارید؟

پس از اجرای برنامه با گروه (VICO) در ونکوور. کار ضبط آن هم انجام شد و قرار است این اجرا تا چند ماه دیگر بصورت آلبومی در کانادا  منتشر شود. در ارتباط با اجرای کنسرت در ایران هم چرا که نه. به هر حال خواستگاه اصلی موسیقی ما در همان ایران می باشد. برای اجرای کنسرت «با تو می خوانم» در ایران در حال تدارک هستیم و امیدوارم بتوانیم در آینده ای نزدیک آنرا برگزار کنیم.