×
×

قلب خسته و بیماری که برای ایران می‌تپد

  • کد نوشته: 154142
  • 09 شهریور 1396
  • ۰
  • صبح دیروز نخستین کاشی ماندگار که طرحی برای ثبت محل زندگی مشاهیر معاصر فرهنگی، هنری، علمی و دینی است، از سوی سازمان میراث فرهنگی استان خراسان برسر در خانه استاد مسلم و بی همتای اهل خطه خواف خراسان نقش بست.

    قلب خسته و بیماری که برای ایران می‌تپد
  • عکس: صادق ذباح

    عکس: صادق ذباح

    صبح دیروز نخستین کاشی ماندگار که طرحی برای ثبت محل زندگی مشاهیر معاصر فرهنگی، هنری، علمی و دینی است، از سوی سازمان میراث فرهنگی استان خراسان برسر در خانه استاد مسلم و بی همتای اهل خطه خواف خراسان نقش بست.

    به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان» و به نقل از خراسان، هنردوستان بسیاری آمده اند و هر کدام سعی می‌کنند با استاد عثمان عکس یادگاری بگیرند. او با حوصله و صبر محبت همه را پاسخ گوست و با صدایی لرزان می‌گوید: «من لیاقت آمدن این بزرگواران را ندارم. نمی‌دانم به چه زبانی تشکر کنم. فقط از خدا می‌خواهم به این‌ها عزت و حرمت و عمر گرامی بدهد.»

    مراسم، آغاز می‌شود و کاشی که نام غرور آفرین استاد عثمان محمد پرست روی آن حک شده است، به دست مدیر کل میراث فرهنگی استان بر سر در خانه او نصب می‌شود. مدیر کل میراث فرهنگی خراسان در این مراسم گفت: «نصب کاشی ماندگار از ابتکارات سازمان میراث فرهنگی است که به منظور حفظ افتخار آفرینان این سرزمین فراهم شده و هدف از آن، گرامی داشت میراث‌های ماندگار و ناملموس این سرزمین است که باعث افتخار آفرینی شده اند.»

    «محمد رحیم رهنما» افزود: «غرور آفرینی سرزمین ما به دلیل وجود مشاهیر علمی، فرهنگی، هنری و تاریخی است و با نصب کاشی‌های ماندگار برای ثبت جایگاه آن‌ها در ایران، تلاش می‌کنیم. وی با بیان این که این نخستین کاشی ماندگاری است که در خراسان رضوی نصب می‌شود،»

    وی در ادامه خاطرنشان کرد: «با همکاری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، نام هنرمندان بزرگ این خطه جمع آوری شده و قرار است برای بزرگداشت این بزرگواران و نصب کاشی ماندگار بر سر در خانه آن‌ها اقدام کنیم. یکی از بزرگان افتخارآفرین این سرزمین، عثمان محمد پرست است که با توجه به خلاقیت‌های ایشان در دوتارنوازی و موسیقی مقامی، تلاش شده است این گونه از زحماتشان در حفظ میراث معنوی این سرزمین تشکر کنیم.»

    نسیم سهیلی (خراسان رضوی):  «۹۰ سال از خدا عمر گرفتم و در این سال‌ها  فقط خدمت گزاری شما را کرده ام». این‌ها  صحبت‌های هنرمند شهیر خراسانی است که اگر چه در بستر بیماری روزگار می‌گذراند، اما همچنان به خوبی میزبانی مان می‌کند و خودش را خدمت گزار مردم کشورش می‌خواند. به رسم ادب و به بهانه نصب کاشی ماندگار  جمع شده ایم در خانه کسی که نوای دوتار و آواز خواندنش سال‌ها  برای دوست داران هنر موسیقی مقامی گوش نواز بوده است. جمع کوچکی هستیم اما با عشق آمده ایم تا شاهد مراسم نصب نخستین کاشی ماندگار استان، بر سر در خانه اسطوره موسیقی مقامی خراسان باشیم. هنرمندی که هنرش به عشق مردم پیوند خورده و میراثی با دست‌های توانمندش پایدار شده است.
    قلب خسته و بیماری که برای ایران می‌تپد
    قبل از شروع مراسم، وارد خانه می‌شویم تا حالی از او بپرسیم و دیداری تازه کنیم. استاد «عثمان محمد پرست» با این که در بستر بیماری است، اما هنوز قلبش برای وطنش می‌تپد و خاطرش نگران است که مبادا خاری به پای معشوق رود. می‌گوید: من به عنوان یک انسان غم می‌خورم،  غم وطن دارم و دلم می‌سوزد و می‌خواند:
    تو مپندار که در فکر تنم / نگران سرطان وطنم
    او که بیمار شود ما همه نیز / من که بیمار شوم یک بدنم
    وطنم از تن من خسته تر است  /  درک کن درد مرا از سخنم…
    عجیب است اما چون پدری که دلواپسی فرزند دارد، برای وطن دغدغه دارد. می‌گوید: در این مملکت و سرزمین عزیزمان همه چیز داریم، هر امکاناتی بخواهی هست، چرا نمی‌توانیم به نحو احسن از این همه برکت استفاده کنیم…؟ و اشک امانش نمی‌دهد….
    نه همین لباس زیباست….
    استاد چند ماهی است که به خاطر جراحی، خانه نشین شده است و پاهایش توان حرکت ندارد. خانواده کمکش می‌کنند تا رخت و لباس نو به تن کند و آماده شرکت در مراسم شود. شالی نیز به رسم مردان خطه خراسان به سرش می‌پیچند. نوه اش مجتبی، کتی را به تنش می‌پوشاند، عثمان که کمی معذب شده است، گله می‌کند که این تشریفات برای چیست؟ خانواده راضی اش می‌کنند و او که گویی هنوز رضایتش جلب نشده است، رو به مهمانان می‌کند و بلند می‌خواند:
     تن آدمی شریف است به جان آدمیت / نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
    اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی / چه میان نقش دیوار و میان آدمیت …
    نامی که مزین کاشی هنر شد
    به گزارش خراسان رضوی، صبح دیروز نخستین کاشی ماندگار که طرحی برای ثبت محل زندگی مشاهیر معاصر فرهنگی، هنری، علمی و دینی است، از سوی سازمان میراث فرهنگی استان برسر در خانه استاد مسلم و بی همتای اهل خطه خواف خراسان نقش بست. هنردوستان بسیاری آمده اند و هر کدام سعی می‌کنند با استاد عثمان عکس یادگاری بگیرند. او با حوصله و صبر محبت همه را پاسخ گوست و با صدایی لرزان می‌گوید: «من لیاقت آمدن این بزرگواران را ندارم. نمی‌دانم به چه زبانی تشکر کنم. فقط از خدا می‌خواهم به این‌ها  عزت و حرمت و عمر گرامی بدهد». مراسم، آغاز می‌شود و کاشی که نام غرور آفرین استاد عثمان محمد پرست روی آن حک شده است، به دست مدیر کل میراث فرهنگی استان بر سر در خانه او نصب می‌شود.
    نصب کاشی‌های ماندگار، حفظ میراث ناملموس 
    مدیر کل میراث فرهنگی استان در این مراسم گفت: نصب کاشی ماندگار از ابتکارات سازمان میراث فرهنگی است که به منظور حفظ افتخار آفرینان این سرزمین فراهم شده و هدف از آن، گرامی داشت میراث‌های ماندگار و ناملموس این سرزمین است که باعث افتخار آفرینی شده اند.
    «محمد رحیم رهنما» افزود: غرور آفرینی سرزمین ما به دلیل وجود مشاهیر علمی، فرهنگی، هنری و تاریخی است و با نصب کاشی‌های ماندگار برای ثبت جایگاه آن‌ها  در ایران، تلاش می‌کنیم. وی با بیان این که این نخستین کاشی ماندگاری است که در خراسان رضوی نصب می‌شود، افزود: با همکاری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، نام هنرمندان بزرگ این خطه جمع آوری شده و قرار است برای بزرگداشت این بزرگواران و نصب کاشی ماندگار بر سر در خانه آن‌ها  اقدام کنیم. رهنما بیان کرد: یکی از بزرگان افتخارآفرین این سرزمین، عثمان محمد پرست است که با توجه به خلاقیت‌های ایشان در دوتارنوازی و موسیقی مقامی، تلاش شده است این گونه از زحماتشان در حفظ میراث معنوی این سرزمین تشکر کنیم. وی ادامه داد: برخی از مشاهیر ما به لحاظ مادی ثروتمند نیستند، حتی برخی از آن‌ها  خانه مسکونی شخصی هم ندارند، اما توانایی آن‌ها  در زمینه‌های مختلف زبانزد همه است و خلاقیت ایشان، باعث ماندگاری هنرشان شده است.
    افتخار می‌کنم پسر عثمان هستم
    «احمد محمد پرست»،  پسر این چهره ماندگار نیز در حاشیه این مراسم گفت: از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجیم و از این همه محبتی که مردم و مسئولان در حق ما داشتند، سپاس گزاری می‌کنم. وی افزود: فکرش را نمی‌کردیم نخستین کاشی در استان، بر سر در خانه پدرمان نصب شود و من افتخار می‌کنم پسر عثمان محمد پرست هستم. وی ادامه داد: برخی از اهالی خواف ناراضی بودند و می‌گفتند چرا این کاشی در خانه استاد عثمان در خواف نصب نشد و خانه استاد در مشهد برای نصب آن انتخاب شده است اما مسئولان میراث فرهنگی قول داده اند کاشی دیگری نیز در خواف نصب کنند. وی درباره وضعیت سلامتی پدر نیز گفت: حال ایشان مساعد است اما هنوز حس به پاهایشان برنگشته است و تنها انگشتان پا حرکت می‌کند، امیدواریم در ماه‌های آینده ایشان بتوانند راه بروند و سلامتی کاملشان را به دست بیاورند.
    این جا همیشه مهمانی است
    لحظه خداحافظی، استاد عثمان دوباره چشمانش بارانی شد و گفت: « من را فراموش نکنید. همیشه سراغم بیایید. فکر کنید هر روز از  این جلسات و مراسم است. درِ خانه عثمان به روی همه باز است. این جا همیشه مهمانی است».

     

       

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *