ارکستر گیتار پدارم فلسفی با حضور بیست و یک نفر از دانشجویان و دانش آموختگان رشته موسیقی دانشگاه هنر چهارشنبه ١۶ دی ماه در تالار رودکی به روی صحنه رفت و با استقبال علاقمندان به گیتار کلاسیک مواجه شد.
این ارکستر در اولین اجرای رسمی خود قطعاتی از جنکینز، فوره، یوبت، اشتراوس، ولایی ومارچلّو را نواخت. پدرام فلسفی سرپرست و رهبر این ارکستر در خصوص چگونگی شکل گیری ارکستر گیتار پدارم فلسفی و اجرا در تالار رودکی گفت: این ارکستر در دانشگاه هنر وبا هدف معرفی نوازندگان مستعد و همچنین ایجاد فضایی در سطح استاندار های بین المللی در زمینه تمرین و اجرا در سال ١٣٨۴ شکل گرفت و بعد از وقفه ای ده ساله از سال ٩٣ فعالیت های خود را مجددا آغاز نمود . متاسفانه در دانشگاه هنر سالن مناسبی برای کار کردن چنین ارکستر هایی وجود ندارد،لذا از آنجایی که هدفم تمرین و اجرا در فضاهای استاندارد بود با همکاری خوب مدیریت و مسئولان مجموعه بنیاد رودکی تصمیم گرفتیم که تمرین ها در این مجموعه صورت گیرد و همچنین اولین برنامه خود را در تالار رودکی برگزار کنیم. سالن رودکی جزء معدود سالن های است که از نظر آکوستیکی برای اجرای موسیقی کلاسیک بسیار مناسب است و گوش مخاطب محصول خوبی را درک و دریافت می کند.
وی با اعلام این مطلب که همه نوازندگان این ارکستر از هنر جویان خود او بوده اند خاطر نشان کرد : این اجرا تجربه بسیار مفید و خوبی برای هنرجویانم بود. فعالیت در زمینه موسیقی کلاسیک و ارائه اثری کم نقص و مطابق با استاندارد های بین المللی بسیار سخت است. از این رو از مهرماه سال جاری همراه با ارکستر تمرینات منظم و دقیقی را در پیش گرفتیم. استقبال خوب مردم از این برنامه نشان داد که می شود با برنامه ریزی صحیح و اصولی آثاری فاخر در زمینه موسیقی کلاسیک اجرا کرد.
فلسفی در خصوص رپرتوار ارکستر نیز گفت : تعدادی از این کار ها را در آمریکا تنظیم کردم و برای اجرا به ایران آوردم. یک سری از قطعات را نیز سیامک ولایی که خود از آهنگسازان بسیار خوش ذوقی است از کانادا برایم فرستاده بود . با توجه به اجرای موفقی که داشتیم در صدد هستیم تا این برنامه را به صورت یک مجموعه صوتی و تصویری درآوریم و آن را به جشنواره های بین المللی در سراسر دنیا ارسال کنیم تا از این طریق همانطور که در ترکیه توانستیم حضوری موفق را تجربه کنیم بتوانیم در کشور های مختلف دنیا نماینده خوبی برای فرهنگ ایران باشیم .
پدرام فلسفی در پایان صحبت هایش در ارتباط با چرایی وچگونگی همزمان نقش رهبر و سولیست در کنسرتو مارچلو اظهار داشت: این شکل از اجرا در دوره باروک بسیار مرسوم بوده و در واقع رهبری به عهده سولیست بوده است و تلاش من بر این بود که با توجه به تغییراتی که در این قطعه ایجاد شده بود به فرمی که در آن دوره اجرا میشده وفادار بماند
دیدگاهتان را بنویسید