امور موسیقی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران یکشنبه ۱۹ مهر ماه با برگزاری یک مراسم ویژه در موزه هنرهای دینی امام علی (ع) سالروز تولد لوریس چکناوریان آهنگساز و رهبر ارکستر پیشکسوت موسیقی کشورمان را گرامی داشت.
این هفته، هفته لوریس چکناوریان بود
بابک ربوخه مدیر امور موسیقی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در ابتدای این مراسم گفت: این هفته ای که در آن قرار داریم به نوعی هفته استاد چکناوریان است زیرا هر جا که می‌رویم صحبت از این هنرمند بزرگ است. به هر ترتیب باعث مباهات سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران است که با سازماندهی این برنامه خدمت کوچکی در پاسداشت مقام هنری هنرمندانی چون لوریس چکناوریان انجام داده است.
وی ادامه داد: این مراسم فقط بهانه ای برای دور هم جمع شدن است که به بزرگان هنر موسیقی بگوییم آنها تا چه میزان افراد تاثیرگذاری هستند و تاثیرشان هم بر هیچ کس پوشیده نیست. به اعتقاد من جایگاه هنرمندان بزرگی چون لوریس چکناوریان فقط در مرزهای ایران نیست و بسیاری از مخاطبان بین المللی او را می شناسند.
ای کاش صد سالگی ات را ببینم
فخرالدین فخرالدینی عکاس پیشکسوت کشورمان نیز در این مراسم خطاب به چکناوریان گفت: لوریس عزیز، ای کاش تولد صد سالگی تو را ببینم، البته نمی دانم تا آن زمان زنده هستم یا نه. اما به هر حال دوست دارم صد سالگی تو را شاهد باشم.
وی افزود: دوستی من با لوریس چکناوریان یک دوستی کاملا قدیمی است، او انسان بزرگی است که علاوه بر فعالیت در موسیقی نقاش بسیار خوبی هم است و اتفاقا به این جهت است که کارهای نقاشی او ردپایی از موسیقی هم دارند. من به سهم خود تولد لوریس چکناوریان را از صمیم قلب تبریک می گویم و برایش آرزومند بهترین ها هستم.
چکناوریان افتخار موسیقی ماست
مصطفی کمال پورتراب استاد و آهنگساز پیشکسوت موسیقی کشورمان هم در این جشن تولد توضیح داد: من سال هاست که با لوریس چکناوریان آشنایی دارم، او از شاگردان بسیار خوب من در هنرستان موسیقی بود که در همان دوران نوجوانی موفق به راه اندازی یک ارکستر شد.
وی گفت: او بعد از اینکه برای تحصیل به خارج از کشور سفر کرد موفق به گذراندن دوره های عالی رهبری ارکستر شد و امروز بسیار مفتخرم که در کنار افرادی مشغول به فعالیت در موسیقی بودم که افتخار موسیقی این سرزمین هستند.
برنامه جدید شهرداری تهران برای تجلیل از هنرمندان
صلاحی رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نیز که در این مراسم حضور داشت با بیان اینکه لوریس چکناوریان افتخار ایران و مشرق زمین است، توضیح داد: استاد چکناوریان در سن ۷۷ سالگی احساس یک جوان بیست ساله دارد که به اعتقاد من این هنر بالاتر از هنر نوازندگی و آهنگسازی است که یک هنرمند احساس کند هنوز بازنشسته نشده است. این هنرمند بیش از ۶۰ سال است که در عرصه موسیقی فعالیت کرده است. به نظر من و گواه بسیاری از دوستان محبوبیت چکناوریان آن قدر زیاد است که مردم او را اندازه رییس جمهور دوست دارند به طوری که اگر او از کاندیدایی حمایت کند مردم به آن کاندیدا رای خواهند داد.
وی تصریح کرد: به طور حتم جامعه ای که قدر و منزلت هنرمندان را نداند قطعا پیشرفت نمی کند زیرا هنر یک قالب و فرهنگ مظروف آن است. ما با همین امکانات و بضاعت کم تلاش می کنیم تا قدر هنرمندان را بدانیم. از سوی دیگر من به معاون هنری سازمان هم گفته‌ام که همواره از این نوع مراسم استقبال می‌کنم و در این راه هرچقدر هزینه هم داشته باشد پرداخت می کنم و شخصا در این برنامه حضور پیدا می کنم.
در اقیانوس مهر شما خفه نمی شوم
لوریس چکناوریان در بخش پایانی این مراسم هم با تقدیر از سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در برگزاری این مراسم گفت: در آستانه ۷۸ سالگی خودم را چندان جدی نمی گیرم زیرا معتقدم این کارهای من هستند که باید در این دنیا باقی بمانند و جدی گرفته شوند. البته دعای خیر شما عزیزان برای من بسیار مهم است. من معتقدم اگر در اقیانوس شنا کنم قطعا خفه می شود اما من هم اکنون در اقیانوس مهر شما شنا می کنم و در کنارتان هستم زیرا معتقدم انسان هیچ گاه در اقیانوس عشق خفه نمی شود.
وی افزود: برخی مواقع برخی ها به من ماجرای ارمنی بودنم را گوشزد می کنند و به نوعی ما را از ایرانی ها جدا می کنند. در حالیکه همه ما ایرانی هستیم که فقط شامل یک فرهنگ و آیین نیست بلکه گردهمایی از فرهنگ های مختلف هستند که ارامنه هم در آن جای دارند. البته بماند این تقصیر شاه عباس و فتحعلی شاه قاجار بود که ارمنستان را به روس ها داد و میلیون ها ارامنه قتل عام شدند. دقیقا در زمان قتل عام ارامنه بود که پدر و مادرم به ایران فرار کردند. در واقع آنها دوباره به مملکت خودشان بازگشتند. امروز من هم خوشبختم در سرزمینی به دنیا آمدم که بهتر از آن هیچ جای دیگری وجود ندارد.
آهنگساز مجموعه های ماندگاری چون «رستم و سهراب» و «کوروش کبیر» در ادامه صحبت های خود بیان کرد: من از کودکی عاشقانه موسیقی را دنبال می کردم و خوب یادم می آید در شانزده سالگی بود که در هنرستان ارکستری را تشکیل دادم و با وجود اینکه خیلی ها از این کارهای من خوششان نمی آمد اما من با جدیت و عشق به فعالیت هایم ادامه می دادم. من از کودکی عاشق هنرمندان بزرگی چون «شیرخدا» بودم و وقتی او از رستم و سهراب می خواند با خودم می گفتم اگر روزی بزرگ شدم قطعا اولین کاری که آهنگسازی می کنم اپرای «رستم و سهراب» خواهد بود.
چکناوریان با بیان اینکه اطلاعات چندانی از موسیقی ایرانی نمی داند، تصریح کرد: این خیلی نکته جالبی است که اساس کار من ریتم های محرم است، در واقع موسیقی زورخانه، محرم و کلیسای ارامنه سه گونه موسیقایی هستند که همواره من را تحت تاثیر قرار داده اند به طوری که من همه آثارم را بر پایه این سه اصل نوشته ام. به هر ترتیب من را جدی نگیرید بلکه کارهایم را جدی بگیرید زیرا این کارهایم هستند که پس از من همیشه زنده خواهند بود.
دیدگاهتان را بنویسید