بمرانی
احسان خاکی: بچه‌های گروه بمرانی پنجشنبه و جمعه در سالن همایش‌های برج آزادی روی صحنه رفتند و به اجرای آهنگ‌های آخرین آلبومشان پرداختند. گروهی که نخستین و مهم‌ترین شاخصه‌اش صمیمی بودن با مخاطبان و هواداران است و این موضوع در اجرایشان نیز دیده می‌شد. سالنی جمع و جور و صمیمی با دکوری متفاوت روی سن. لاستیک‌هایی که رنگ شده بودند و پشت سر بچه‌های بمرانی به دیوار چسبیده بودند، لا‌به‌لایشان هم آرم گروه بود با لامپ‌های صدی که به تناسب آهنگ روشن و خاموش می‌شدند. بهزاد عمرانی، خواننده گروه با تماشاگران گپی زد و گفت: «دمتون گرم که ما را این‌قدر تحویل می‌گیرید». قبل‌تر عمرانی درباره اجراهای صمیمی به «اعتماد» گفته بود: «گروه بمرانی طرفدار اجرا در جاهای کوچک و خودمانی است. جایی که بشود آدم‌ها را از نزدیک دید و احساس آن‌ها را فهمید. یک‌بار ما در سالن بزرگی اجرا داشتیم که هیجان خاص خودش را داشت ولی ما را اذیت کرد. شاید یکی از دلایل این مساله تجربیات تئاتری ما است، تئا‌تر به ما یاد داد تا صرفا برای ساز زدن روی صحنه نرویم. ما به ارتباط صمیمی‌تر با مخاطب فکر می‌کردیم. دوست داشتیم مخاطب را با موسیقی رفیق کنیم». اجرایشان هم به همین شکل بود که عمرانی توصیف می‌کرد. با پرفورمنس‌های بانمکی که فضا را تلطیف می‌کرد و روی لب مخاطبان خنده می‌نشاند. شاید برای همین خصیصه این گروه هم هست که تیتراژ پایانی برنامه خندوانه را رامبد جوان به آهنگی از این گروه اختصاص داده است. اتفاق جالب کنسرت پنجشنبه شب گروه بمرانی حضور سردارسرمست روی استیج بود، آمد روی سن و در کنار مانی مُزکی سازدهنی، ترومبون زن گروه ایستاد و عمرانی از بودن او در کنار گروهش ابراز خوشحالی کرد و گفت: «این نخستین بار است که سرمست با گروهی غیر از ۱۲۷ ساز می‌زند»، سرمست توی حرفش پرید و گفت: آن همسازی که بلد نیست، ترومپت یعنی‌سازی که تا به حال نزده‌ام. سالن از خنده روی هوا رفت و منتظر نشست تا ساز زدن سرمست را در کنار بمرانی به تماشا بنشیند. سرمست هم سنگ تمام گذاشت. بچه‌های بمرانی در اجرایشان گریزی هم به آهنگ آلبومی که برای کودکان منتشر کرده بودند، زدند که با استقبال فراوان مخاطبان روبه‌رو شد. پارت اول کنسرت در شرایطی به پایان رسید که طبق همان خصیصه صمیمی گروه با مخاطبان، تولد یکی از کسانی که توی سالن نشسته بود را تبریک گفتند، اتفاقی که در هیچ کنسرتی شاهد نبوده‌ایم. همین نکات جالب و بانمک برای بمرانی است که وجه تمایزش شده. در وقت استراحت پشت استیج رفتیم و با بچه‌های گروه گپ زدیم و گفتیم هرکدام در حد یک خط و کوتاه جمله‌ای بگویید.
بهزادعمرانی، خواننده گروه گفت: «تماشاچی‌ها خیلی خوب بودن. اما خیلی حوصله آهنگ‌های آروم را نداشتند و بیشتر آمده بودند تا بترکونن!» حضور محمد بحرانی، صداپیشه جناب‌خان به عنوان نوازنده افتخاری یک ترک خیلی خوب بود. مانی مزکی سازدهنی، ترومبون زن گروه گفت: «به نظرم اجرای خوبی بود و آدما انرژی‌شون باحال بود و صدامون به نظرم عالی بود. حضور سردار سرمست باعث شد تازه صدای بادی‌مون خوب بشه. چون یه ساز بادی برنجی واقعن کم بود. تو اجرای اول من خسته شدم، خیلی، نمی‌دونم چرا!! تولد سارا (یکی از مخاطبان) را بهش تبریک گفتیم خیلی ذوق کرد و من خیلی از ذوقش خوشحال شدم.» کیارش عمرانی
گیتار باس زن گروه هم گفت: با سردارسرمست ساز زدن خیلی خفن بود. آرش عمرانی پیانو، آکاردئون زن گروه گفت: با سردار و ماکان خوش می‌گذره. ما خیلی خوش شانسیم که با این دو تا ساز می‌زنیم. جهانیار قربانی، گیتار الکتریک زن گروه گفت: با اینکه اجرامون خیلی تمیز نبود و چندجا سوتی داشتیم ولی در کل اجرا و فضا عالی بود. خیلی خوشحالم که سردارسرمست با ما ساز زد. آخر اجرا هم محمد بحرانی باهامون حرف زد و کلی تعریف کرد و خجالت کشیدیم.
گروه بمرانی که به تازگی با آلبوم مخرج مشترک وارد فضای رسمی و مجوزدار شده از گروه‌هایی است که مخاطبان خاص خود را دارد، مخاطبانی که از تکلف دورند و دوست دارند روی سن با خواننده و نوازندگان گروه‌شان ارتباط صمیمی داشته باشند. نقطه تمایزی که خبر از ورود گروهی دوست‌داشتنی می‌دهد که فارغ از موسیقیشان، از مناسبات ستاره محوری در فضای هنری دور هستند و همین هم برای مخاطبان، دوست‌داشتنیشان کرده است.
دیدگاهتان را بنویسید