موسیقی ایرانیان- امین ریزباف: دومین اجرای تکنوازان اساتید موسیقی دستگاهی ایران در جشنواره موسیقی فجر برگزار شد. قسمت اول این اجرا به دونوازی شنیدنی کمانچه‌ی هادی منتظری و دف مسعود حبیبی در دستگاههای شور و دشتی اختصاص داشت.
پس از پایان این دو نوازی، بهرام ساعد به روی صحنه آمد و قطعاتی از موسیقی ایرانی را در آواز ابوعطا ودستگاه راست پنجگاه با ساز تار اجرا کرد که انتقادات زیادی را می‌توان به اجرای این نوازنده وارد کرد.
در ادامه حسن ناهید و فربد یداللهی برای اجرای دو نوازی نی و تنبک به روی صحنه آمدند؛ حسن ناهید پیش از اجرای تکنوازی قطعات موسیقی ایرانی ضمن خوش آمدگویی به حاضرین در سالن گفت: «۵۸ سال از انس و الفت من با این ساز خوش صدا می گذرد و نواختن این ساز را با شنیدن ساز حسن کسایی آغاز کردم و تماتم زندگی خودم را به نواختن این ساز پرداخته ام خوب یادم هست که در دوران نوجوانی صدای ساز نی حسن کسایی را از رادیوی مغازه های در خیابان می شنیدم و حفظ می کردم و از ترس پدرم که با موسیقی مخالف بود نی خود را برمی داشتم و زیر پتو آنچه که در خاطر سپرده بودم را اجرا می کردم.»
وی در ادامه افزود: «در این مسیر راههای زیادی رفتم با بزرگان موسیقی آشنا شدم و همکاری کردم و در این مسیر استاد کسایی به من پشنهاد داد که برای اجرای نی در مکتب اصفهان اگر دندان های جلو را تراش بدهم بهتر صدای نی درمی آید من هم این کار را کردم و ۵۶ سال است که با فرم دندانهای خاص برای نی زدن صدای این ساز را درآوردم اما این دندانها درسالهای اخیر دچار خرابی شد و به هر دندان پزشکی هم مراجعه کردم آنچه می خواستم در نهایت از آب درنیامد و الان هم مجبورم به شیوه قبلی خودم با لب صدای این ساز را در آورم.»
این نوازنده نی در پایان صحبت های خود افزود: «اگر اشتباه و یا کم و کاستی در شیوه نوزاندگی من شنیدید به پای ناتوانی من در اجرا نگذارید بلکه به خاطر ضعف در دندان های من است .»
این استاد موسیقی ایرانی پس از پایان صحبت های خود قطعه ای در دستگاه شور با همنوازی فربد یداللهی اجرا کرد.
تلفن همراه حسن ناهید نوازنده نی هنگام اجرای قطعه ای در دستگاه شور به صدا درآمد و او پس از خاموش کردن تلفن همراه خود از حاضرین در سالن عذرخواهی کرد.
برنامه تکنوازی اساتید مخصوص اجرای تکنوازی اساتید است نه نوازندگان صرفا سطح بالا
اینکه نام برنامه تکنوازی اساتید در بروشور و برنامه‌ها درج شده است اما اجرای اول دونوازی بوده است زیاد اهمیت ندارد اما اینکه نام برنامه تکنوازی اساتید باشد و جایگاه اجرای اساتید و بزرگان موسیقی باشد ولی ببینیم برخی از این به اطلاح اساتید (همچون نوازنده‌ی بربط در اجرای اول و نوازنده تار در اجرای دوم) حتی نوازنده‌ی سطح بالا هم نیستند نکته‌ای است که باید بر رویش تمرکز کرد. کلمه‌ی استاد مقدس است و نباید به هر کسی استاد گفت، اجرای تکنوازی اساتید در یک جشنواره‌ی معتبر باید برای هنرمندان جوان الگو باشد نه اینکه خود دارای ایرادات فراوانی باشد.
در هر صورت امیدواریم در دوره‌های بعدی جشنواره اگر برای قسمت تکنوازی اساتید، استاد کم می‌آوریم خب از اول استاد نیاوریم تا دچار این وضعیت شویم. استاد ناهید را با آن وضعیت سنی و جسمانی روی صحنه می‌آوریم که به مخاطب و آبروی جشنواره اهمیتی نمی‌دهیم مشکل آنچنانی ندارد ولی اینکه به آبروی خود استاد ناهید هم اهمیت ندهیم و اعتبار و داشته و غرور او را در دیدگان مخاطب زیر سوال ببریم اشتباه کوچکی نیست، این استاد عزیز همانطور هم که گفته اند آمادگی برای اجرای حرفه‌ای نداشتند پس چه دلیلی دارد که ایشان اجرا داشته باشند سوالی‌ست که جوابش را نمی‌دانیم.
توجه شما را در ادامه به عکس‌های حنانه شفیعی از این اجرا جلب می‌کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید