×
×

اوایل خرداد ماه سال جاری و در شهر تنکابن

  • کد نوشته: 75731
  • 16 اردیبهشت 1394
  • ۶ دیدگاه
  • کنسرت گروه موسیقی «همنوازان فاخته» به سرپرستی و آهنگسازی خشایار پارسا و خوانندگی مهدی کاردگر، در هفتهء اول از خرداد ماه سال جاری طی سه شب و در شهر تنکابن برگزار می شود.
    +پارسا: گروه همنوازان فاخته قصد دارد با نگاهی معاصر، به موسیقی قرن هشتم و نهم هجری قمری ایران بپردازد که مقارن با دورهء تیموریان است

    اوایل خرداد ماه سال جاری و در شهر تنکابن
  • گروه همنوازان فاخته

    گروه همنوازان فاخته

    موسیقی ایرانیان – حمیده موسوی: کنسرت گروه موسیقی «همنوازان فاخته» به سرپرستی و آهنگسازی خشایار پارسا و خوانندگی مهدی کاردگر، در هفتهء اول از خرداد ماه سال جاری طی سه شب و در شهر تنکابن برگزار می شود.

    خشایار پارسا، نوازندهء سنتور و سرپرست گروه موسیقی «همنوازان فاخته» با اعلام این خبر و در گفتگو با خبرنگار «موسیقی ایرانیان» گفت: «طی سه تاریخ ۶ ، ۷ و ۸ خرداد ماه سال جاری، در سالن «پارک مادر» تنکابن به اجرای کنسرت خواهیم پرداخت.»

    وی افزود: «در این اجرا هدایت کلاری (عود و سه تار)، مهدی کاردگر (خواننده)، آرمان حیدریان (کمانچه)، هامون بهرامی مقدم (سنتور)، حسین گازر (تنبک)، رویا نیو (بندیر)، علیرضا رسولی (کمانچه آلتو)، نیما داغمه چی ( تار و بم تار) و خشایار پارسا (بم سنتور) مجموعه قطعاتی را تقدیم مخاطبان خواهند کرد.»

    پارسا در خصوص ویژگی هایی از اجراهای پیشِ رو افزود : «گروه همنوازان فاخته قصد دارد با نگاهی معاصر، به موسیقی قرن هشتم و نهم هجری قمری ایران بپردازد که مقارن با دورهء تیموریان است؛ دوره ­ای که در آن، مکتب هنری ای با نام منتظمیه (تئوری سیستماتیک) توسط اندیشمندانی مانند «صفی­ الدین ارموی» و« عبدالقادر مراغه­ ای» به وجود آمد. در زیباشناسی این موسیقی از مقام ­ها به صورت مستقل استفاده شده و با تکنیک­ های خاص آهنگسازی این مقام­ ها با هم ترکیب می­ شوند. قطعات از پیش ساخته­ شده ای همچون «کار»، «نقش»، «قول»، «نشید»، «پیشرو» و …که دارای فرم می­ باشند از مشخصه­ های دیگر این موسیقی است.»

    این نوازنده در مختصر توضیحی از مکتب منتظمیّه ادامه داد: «از نشانه­ های مکتب منتظمیه تلفیق شعر و موسیقی متفاوت با دوره قاجار و معاصر، یعنی ملیسماتیک بودن (استفاده چند نت برای یک هجا) و اهمیت بیشتر به موسیقی به جای شعر است. همچنین خواننده علاوه بر کلام، مانند ساز در گروه، فقط به منظور زیبایی موسیقایی با خواندن واژه­های بی­معنا نقش دارد. ضربآهنگ (ریتم) نیز در این موسیقی به صورت ادواری است، یعنی یک دور (جمله ریتمیک) نسبتا طولانی توسط ساز کوبه­ای مانند دایره تکرار می­شود و از ملودی تبعیت نمی­کند.»

    خشایار پارسا در پایان خاطر نشان کرد: «گروه همنوازان فاخته با قابلیت­های موجود در موسیقی ایران، در این اجرا یک خط جدیدِ لحن (ملودی) توسط سازهای بم که نتهای «واخوان» را تداعی می­کنند ایجاد کرده است و به این شکل یک موسیقی چند صدایی (پلی­ فونیک) را اجرا می­کند. همچنین در قطعات انتخابی میزان نماهایی به کار رفته که تا به حال در موسیقی ایران تجربه نشده است. گروه همنوازان فاخته معتقد است که برای نوآوری و به­دست آوردن یک امضای هنری لازم است نسبت به فرهنگ گذشته خود و همسایگان­مان که با ما مشترکات فرهنگی دارند مطالعه و شناخت پیدا کرده و آن را با برداشت­های معاصر ترکیب کرد. نوآوری در هنر، خطی مستقیم نیست بلکه چرخشی است که در آن خوب هیچ ­وقت کهنه نشده بلکه زمان و برداشت ما از آن عوض می­شود.»

       

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *