گروه موسیقی نوای کهن

موسیقی ایرانیان – لاله جهانشاهی: گروه موسیقی ایرانی «نوای کهن» به سرپرستی «محمد رضا اسلامی»، اواخر ۱۳۹۳ به دعوت مرکز رایزنی فرهنگی ایران در فیلیپین و دفتر فرهنگی آن، جهت برگزاری کنسرت‌هایی به این کشور سفر کرده بود که این مجموعه اجرا‌ها در پروسه‌ای حدوداٌ ده روزه تا عید امسال به طول انجامید.

به گزارش خبرنگار «موسیقی ایرانیان»، گروه موسیقی «نوای کهن» که به تازگی اولین آلبوم رسمی خود را در قالب یک مجموعهٔ تصویری با عنوان «پایکوبان» روانهٔ بازار موسیقی کرده و این روز‌ها مشغول ضبط قطعاتی دیگر برای آلبوم جدید خود می‌باشد، با هنرمندان میثم اکبری (خواننده)، سینا مشفقی (دف)، متین پیمانی (سه تار) و محمد رضا اسلامی (سرپرست، تنبک) عازم فیلیپین بوده تا به عنوان نماینده‌ای از فرهنگ اصیل موسیقی ایرانی در این کشور به هنرنمایی بپردازد.

اولین اجرای گروه «نوای کهن» در مرکز آهنگسازان و نویسندگان فیلیپین به روی صحنه رفت. همایش این روز با سخنرانی و خوش آمد گویی مدیر مرکز آغاز شده، با پرداختن به بحث و بررسی در تاریخچهٔ موسیقی هر دو کشور ادامه یافته و با اجرای موسیقی پایان یافت. این بخش شامل اجرای گروه‌هایی از فیلیپین و سپس گروه نوای کهن بوده که قطعات اجرا شدهٔ ۱۵دقیقه‌ای توسط این گروه در دستگاه ماهور، با استقبال و تشویق گرم حضار مواجه گردیده است.

دیگر برنامه‌های این گروه جوان ایرانی در سفر دو روزه خود به شرح زیر می‌باشد:
– اجرا در سمینار «ایرانیان شرق آسیا» در دانشگاه «سنترو اسکولار» که در ۲ نوبت به اجرا پرداخته شد اما متأسفانه هر دو اجرا تحت تأثیر نقایصی در صدا برداری (قطع بودن صدای تنبک در یک بخش) و فضای گرمایشی سالن اجرا (سرد بودن بیش از حد سالن منجر به ناکوک بودن ساز‌ها و پاره شدن سیم تار در بخشی دیگر شده بود) نتیجه‌ای نامطلوب و دور از انتظار به همراه داشت.

– اجرا در «فیشینگ مال» که به دلیل نبودن تبلیغات کافی و نبودن تماشاگر کنسرت لغو گردید.

– اجرا در پنجاهمین سالگرد روابط سیاسی و فرهنگی فیلیپین و ایران در دانشگاه دولتی «UP» فیلیپین که در خاتمه لوح‌های تقدیری به اعضای گروه تقدیم گردید.

– اجرا در مرکز خبرنگاران فیلیپین که پس از این اجرای ۳۰دقیقه‌ای نیز لوح‌هایی به عنوان یاد بود به هنرمندان گروه «نوای کهن» تقدیم گردید.

– اجرای زنده در شبکه ۱۹تلویزیونی

– اجرا در دانشگاه مرکزی (مانیل)

در این میان به دلیل برخی مشکلات و شرایط نامساعدی که طی این سفر متوجه بسیاری هنرمندان من جمله اعضای گروه نوای کهن بوده، محمدرضا اسلامی سرپرست این گروه نسبت به این کم لطفی‌ها و عدم رسیدگی‌های مناسب از سوی برگزار کنندگان، نقطه نظرات خود را در قالب چند انتقاد و پیشنهاد به شرح زیر در اختیار سایت «موسیقی ایرانیان» قرار داده است که در ادامه می خوانید.

انتقاد:

۱- اولین و مهم‌ترین مسئله‌ای که بنده را به انتقاد وا داشته، این است که در طول مدت اقامتمان در فیلیپین، اعضای گروه ما برای پرداختن به اموری از قبیل تمرین‌های قبل از اجرا، استراحت، تمرکز و آرامش در شرایط بدی قرار داشتند و این امر به دلیل انتخاب مکانی بسیار نامناسب از سوی این مجموعه، جهت اسکان بوده است که به تبعِ این انتخاب، ماحصل زحمات گروه به ثمر ننشست و نتیجهٔ خوشایندی به همراه نداشت. مجاورت محل اسکان با برجی در حال ساخت که شبانه روز فعالیت ماشین آلات ساختمان در محل مذکور مستمر بود و وجود مترو در فاصله ۱۰۰ متری آن از جملهٔ این مشکلات بود که بی‌شک تأثیرات منفی آن بر کسی پوشیده نیست. تصور کنید وقتی از آغاز کار مترو در ساعت ۴ بامداد صداهای مهیب و گوشخراش نیز آغاز می‌شد، چگونه اعضای یک گروه هنری در چنین شرایطی می‌توانست استراحت لازم را داشته و آرامش و انرژی لازم را دریافت کند. متأسفانه این روند تا پایان اقامت نیز ادامه داشت.

۲- می دانیم که حضور گروه‌های هنری در فستیوال‌ها و گردهمایی‌هایی از این دست در کشورهای دیگر، سازمان و ارگان‌های متولی را متحمل چه هزینه‌هایی می‌کند، اما در مقابل در نظر نگرفتن یک سری امکانات اولیه از قبیل صدا برداری، سالن مناسب برای اجرا و… که از ملزومات برگزاری چنین برنامه‌هایی ست، چه ضررهای جبران نا‌پذیر و هزینه‌های سنگین تری را به همراه خواهد داشت، چه برای متولیان و چه برای هنرمندان شرکت کننده. مسلماٌ نمی‌توان انتظار داشت در چنین شرایطی، خاطره‌ای خوشایند در ذهن مخاطبینی که برای شنیدن صدای ساز ایرانی و موسیقی ایرانی در آنجا حضور داشته‌اند –خاصه افرادی که برای اولین بار با این موسیقی آشنا می‌شدند- رقم خورده و از آن به نیکی یاد شود.

۳- نبود حتی یک برنامهٔ تفریحی با توجه مسائل و مشکلات عنوان شده در مورد اول.

۴- نبود تبلیغات و همچنین برگزاری اجرا‌ها در زمان‌های نامناسب. به طور مثال اجرا در دانشگاه مرکزی مانیل و اجرای اول در دانشگاه اسکولار در روز و ساعتی بود که تعداد دانشجویان ایرانی بسیار اندک بود.

پیشنهاد:

۱- گرفتن تصاویری با کیفیت از اجراهای گروه‌های فرستاده شده به خارج از کشور و ارزیابی کمّی و کیفی توسط اساتید مسلط به موسیقی در جهت شناخته شدن هرچه بیشتر هنرمندان توانا، مورد توجه قرار گرفتن و حمایت شدن آنان در آینده.

۲- پرزنت کردن گروه‌های دعوت شده توسط رایزن‌ها و معرفی آنان به فستیوال‌هایی این چنینی در دیگر کشورهای خارجی و استمرار حرکت‌هایی از این دست اولاٌ جهت معرفی و اشاعهٔ هرچه بیشتر فرهنگ موسیقایی اصیل ایرانی و دوماٌ جهت تأمین مالی این گروه‌ها با توجه به اینکه مجموعه‌ها و همایش‌هایی از این قبیل جنبه‌های مادی قابل توجهی داشته که خود تا حدودی می‌تواند جوابگوی برخی نیازهای اقتصادی هنرمندان باشد. بنابراین ترتیب دادن اجراهایی در قالب تور کنسرت برای گروه‌های توانا و فعال در عرصهٔ موسیقی حرکتی شایسته و قابل تقدیر خواهد بود.

۳- تبلیغات هر چه بهتر و بیشتر برای زمانهای اجرا یا مراسم‌های مد نظر سازمان بویژه از سوی شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های معتبر ملی همچون تلویزیون.

و در آخر:

گروه موسیقی نوای کهن در رسالت هنری پیش روی خود که اشاعه و اجرای موسیقی ملی و فرهنگی ست در شرایط سخت تری به انجام وظیفه پرداخته و همچنان خواهد پرداخت لذا اگر انتقادی در این میان انجام شده صرفاٌ با هدف بالابردن سطح کمّی و کیفی فعالیتهایی ست که دوستان و همکاران سازمان در عرصهٔ فرهنگ این مملکت انجام می‌دهند واز اینکه گروه اینجانب را با دعوت خود به مراکز خارج از کشورهر سال مورد عنایت خود قرار می‌دهید کمال سپاس را دارم، امید وارم هم پیمانان خوبی در این امر مهم برای یکدیگر باشیم.