نقدی از علی بحرینی به انتشار آخرین اثر پاشایی

مرتضی پاشایی

قرار است به زودی آلبوم آخر مرتضی پاشایی با نام «اسمش عشقه» به بازار موسیقی بیاید. تحلیل‌گران معتقدند با توجه به موج پاشایی آلبومش قطعا بازار موسیقی را تحت‌تاثیر قرار خواهد داد و خیلی خوب می‌فروشد آلبومی که می‌گویند. مرتضی پاشایی در روزهای آخر تمام فکر و ذکرش انتشار این آلبوم بود و برای آهنگ‌هایش هم خیلی زحمت کشید. حالا علی بحرینی، ترانه‌سرا در یادداشتی که در سایت موسیقی ما منتشر شده به نکاتی اشاره کرده که شاید انتشار این آلبوم خیلی هم به نفع پاشایی نباشد: «اگر «اسمش عشقه» را آلبوم دوم مرتضی پاشایی بدانیم، آن وقت می‌توانیم بپرسیم، او قرار است با این آلبوم به چه جایگاهی بالاتر از جایگاه فعلی‌اش برسد؟ آیا اصلا در موسیقی پاپ ایران جایگاهی بالاتر از جایگاه امروز «پاشایی» برای تمام خواننده‌ها و از جمله خود او می‌توان متصور شد؟ اگر این آلبوم، یک درصد از آلبوم و اثار قبلی او ضعیف‌تر باشد، «مرتضی» در کدام فرصت بعدی قرار است جبران مافات کند؟ آنهایی که فرآیند تولید یک آلبوم را تجربه کرده‌اند، می‌دانند که قسمت مهم و تعیین کننده‌ای از تکمیل یک آلبوم موکول می‌شود به زمانی که تمام قطعات آماده شده‌اند و به مرحله پایانی میکس رسیده‌اند. در این مقطع، یک نفر هست که با کنار هم قرار دادن تمام آهنگ‌ها، مجموعه واحدی به نام «آلبوم» را سبک و سنگین می‌کند و تازه جرح و تعدیل‌ها آغاز می‌شود… خبر آمده که آلبوم دوم او منتشر می‌شود. مرتضی در حساس‌ترین مرحله تولید این آلبوم غایب است؛ غایبی بسیار بزرگ حالا قرار است آلبومی رسمی به نام او وارد بازار موسیقی پاپ ایران شود. نگرانی‌ها از همین‌جا آغاز می‌شود که اگر «اسمش عشقه» درخشان نشده باشد، به چه کسی باید ایراد گرفت؟ و اگر این ایرادها مطرح شد، چه کسی باید در مقابلش پاسخگو باشد؟ این روزها همچنان در فضایی احساس به سر می‌بریم. همه مشتاقیم آخرین آهنگ‌های «مرتضی» را بشنویم. پر از شوریم… اما در فرداهای نزدیک، هم موسیقی و هم تاریخ برعکس ما، فوق‌العاده بی‌رحم قضاوت خواهند کرد. برای آینده اصلا مهم نیست که ارتباط «پاشایی» با آهنگ‌هایش چند ماه قبل از جمع و جور شدن این آلبوم قطع شده، برای خواندن نهایی بعضی قسمت‌ها فرصت نداشته، نسخه کامل تمام آهنگ‌هایش را نشنیده، روی چیدمان قطعاتش نظارت نکرده، در جریان طراحی تبلیغات آلبومش نبوده و…

وارد کردن خواننده‌ای که خودش غیبت دارد به کارزار رقابت با خواننده‌هایی که تا روز انتشار آثارشان در تقلای تقویت آلبوم‌های خود هستند، نه معقول است و نه منصفانه، مگر آنکه بخواهیم «حساب و کتاب» را پیش بکشیم و اقتصاد را بر همه چیز مقدم بدانیم. من فعلا ترجیح می‌دهم ذهنم را از حیطه هنر بیرون نیاورم و به همین درخواست بسنده کنم که آقایان و خانم‌های تصمیم گیرنده! روی انتشار آلبوم مرتضی تجدید نظر کنید. اجازه بدهید قطعات این آلبوم بدون قرار گرفتن در اتمسفر مارکت موسیقی ایران، به صورت «تک قطعه» و بدون ادعای بیزینسی منتشر شوند و در حقیقت هدیه‌هایی باشند برای تک‌تک هواداران او… تجربه انتشار آلبوم پس از مرگ خواننده را آخرین بار بعد از درگذشت «ناصر عبداللهی» تجربه کردیم. به هیچ عنوان هم دلچسب نبود. از آلبوم «ماندگار» دو سه قطعه درخشیدند و بقیه قطعات کارهایی بودند که «سر هم‌بندی شدن» از رویشان می‌بارید.»