آهنگساز موسیقی سریال “زن بابا” گفت : مجموعه طنز نوروزی “زن بابا” سفارش شبکه تهران برای مردم پایتخت نشین بود و باید از موسیقی خاص این شهر استفاده می کردم به همین دلیل از کمانچه به عنوان مناسب ترین ساز برای ساخت موسیقی این مجموعه بهره بردم.

حمید رضا صدری ضمن بیان این مطلب درباره کارکرد ترانه در تیتراژ مجموعه های تلویزیونی به خبرنگار مهر گفت : چون در ایران محدودیت هایی برای موسیقی پاپ وجود دارد همراهی موسیقی با آواز در تیتراژ به نوعی این کمبود را جبران می کند اما نکته ای که به عقیده من در همراهی آواز با تیتراژ درنظر گرفته نمی شود میزان ضرورت آواز در یک مجموعه تلویزیونی است و همین مسئله باعث شده که تهیه کننده و یا کارگردان بدون مشورت با آهنگساز خواننده ای را با دلیل و بی دلیل به تیتراژ کار اضافه کند.

وی در ادامه افزود : البته ناگفته نماند که این مسئله درخصوص مجموعه تلویزیونی “زن بابا” صدق نمی کند چراکه به اعتقاد من حضور امیر حسین مدرس نه تنها عنوان بندی سریال را بلکه موسیقی و آهنگسازی مجموعه را تکمیل می کرد و من به عنوان آهنگساز از این اتفاق بسیار خوشحال هستم البته این همکاری تا زمانی که به کار لطمه نزند و موسیقی و عنوان بندی را دچار تکراری نکند خوب است.

این آهنگساز در ادامه صحبت های خود به سازبندی موسیقی این سریال اشاره کرد و گفت : قبل از شروع موسیقی هرفیلم و یا مجموعه تلویزیونی سعی می کنم موسیقی متفاوتی را ارائه دهم و گاهی حساسیت زیاد به این متفاوت بودن مرا به بیراهه کشانده و از اصل داستان غافل شده ام به همین دلیل در سریال “زن بابا” سعی کردم مطابق با قصه پیش بروم البته داستان این مجموعه شباهت بسیاری به کارهایی از این دست در ژانر کمدی داشت و با کمی تغییرات قصه جدیدی برای زن بابا تعریف شده بود و به همین ترتیب موسیقی کار هم نسبت به قصه دچار تغییراتی شده بود.

صدری در ادامه افزود : محور سازبندی موسیقی این سریال کمانچه بود چراکه این ساز از قدیمی ترین سازهای ایرانی است که در بین تهرانی های قدیم طرفدار دارد از همین رو در سازبندی، ارکستراسیون سنتی با سازهایی موسیقی ایرانی را کنار هم قرار دادم و در عین حال از وارد شدن به موسیقی بومی به شدت پرهیز کردم.

وی در ادامه به کیفیت موسیقی سایر مجموعه های نوروزی اشاره کرد و گفت : موسیقی مجموعه تلویزیونی “دارا و ندار” به آهنگسازی پیروز ارجمند کار خوبی بود ولی به نظر می رسد موسیقی تیتراژ پایانی با عنوان بندی همخوانی نداشت، موسیقی مجموعه “چهاردیواری” به آهنگسازی آریا عظیمی نژاد هم اثر قابل قبولی بود اما در برخی از صحنه ها که در فضای شهری می گذشت از موسیقی فولکلور ایرانی با سازهای بالابان و سرنا که خاص موسیقی روستا است استفاده شده بود که متناسب با فضای کلی داستان نبود.