×
×

«عبدالرسول کارگشا»: آقا این ناله ها را از این موسیقی بیرون بکشید!

  • کد نوشته: 62590
  • موسیقی ایرانیان
  • یکشنبه, ۴ام آبان ۱۳۹۳
  • ۶ دیدگاه
  • “عبدالرسول کارگشا” ، خواننده موسیقی کشور متولد سال ۱۳۴۸ در خرمشهر است. وی دارای مدرک عالی از انجمن خوشنویسان ایران و تحصیلات در دانشگاه در رشته نقاشی است که حاصل آن چندین اثر نقاشی است که در موزه های خارج از کشور همچون موزه مالزی نگهداری می شود و در ضمن مدرک درجه استادی از […]

  • Kargosha“عبدالرسول کارگشا” ، خواننده موسیقی کشور متولد سال ۱۳۴۸ در خرمشهر است. وی دارای مدرک عالی از انجمن خوشنویسان ایران و تحصیلات در دانشگاه در رشته نقاشی است که حاصل آن چندین اثر نقاشی است که در موزه های خارج از کشور همچون موزه مالزی نگهداری می شود و در ضمن مدرک درجه استادی از وزارت ارشاد در زمینه آواز اصیل ایرانی را هم در اختیار دارد.

    کارگشا بین سالهای ۷۰ تا ۷۲ با ارکستر بزرگ به آهنگسازی هوشنگ کامکار و نیز با ارکستر سمفونیک به رهبری مرحوم فریدون ناصری به آهنگسازی استاد احمد پژمان بعنوان سلیست همکاری داشت که منجر به آلبومی با نام “تکسوار عشق” گردید که پانزده شب در سال ۱۳۷۰ به صورت زنده به اجرا درآمد که تحت عنوان “همسرایی مختار” به کارگردانی محمد رحمانیان و نوشته دکتر محمود عزیزی و به صورت اپرا برگزار گردید. کارگشا همچنین با ارکستر بزرگ سازمان صداوسیما به رهبری مرحوم حسین فرهادپور کنسرتهای متنوعی را به اجرا درآورد.

    این خواننده مطرح موسیقی تیتراژ فیلم سینمایی سرزمین خورشید را نیز اجرا نموده است. گفتنی است ، آلبوم تازه کارگشا با عنوان “بی تو مهتاب” به زودی با آهنگسازی امیر حسینی و اشعار فریدون مشیری حاوی ۱۰ قطعه در فضای پاپ – سنتی روانه بازار موسیقی کشور خواهد شد.

    اخیرا عبدالرسول کارگشا در استدیوی برنامه ساعت ۲۵ شبکه تهران حضور یافت و به اظهار نظر صریح و شفاف درباره وضعیت موسیقی کشور پرداخت که بخش هایی از سخنان وی توسط موسیقی ۲۰۰۲ انتخاب شده که در ادامه منتشر می شود.

    کارگشا در بخشی از سخنان خود گفت: به یکی از اساتید گفتم اجازه ندهید هر تیتراژی را هر خواننده ای اجرا کند. همه این تیتراژها قیمت دارند. باید شعری اجرا شود که ارزش آن سریال را بالا ببرد. آن خواننده باید حداقل از چند فیلتر گذشته باشد . ما در واحد موسیقی صدا و سیما بزرگانی داریم که نباید اجازه انجام این کارها را بدهند.

    این خواننده باسابقه موسیقی سنتی در ادامه افزود: من برای اجرای تیتراژ پول می گیرم. ولی الان برای تیتراژهایی که خوانده می شود طرف پول هم می دهد ، برای اینکه معروف شود. چرا من پول دریافت می کنم ؟! چون شغلم این است و از این طریق زندگی می کنم ولی هیچ تهیه کننده ای حاضر نیست من و برخی دیگر از خواننده های مشهور را جهت اجرای تیتراژها انتخاب کند ، چوان ما معقدیم خوانندگی تخصص ماست و در ازای دریافت مبلغی مشخص ، تیتراژها را اجرا می کنیم ولی خواننده هایی که لطف می کنند و از مامانشان قهر می کنند ، اینها یک پول هنگفت به تهیه کننده می دهند و می گویند ما این کار را می خوانیم ، پول هم می دهیم ، پایت را هم ماچ می کنیم. معلوم است که تهیه کننده من را نمی برد و او را انتخاب می کند.

    کارگشا در ادامه تصریح کرد: با این کارها ذائقه مردم را پایین آورده اند. تمام تیتراژ سریال ها شبیه همدیگر است. من الان ۲۰ تا تیتراژ را کنار هم می گذارم اگر توانستید تشخیص بدهید که این آثار چه تفاوتی با هم دارند؟ همه این خواننده ها هم به سلامتی ناله می کنند. آقا این ناله ها را از این موسیقی بیرون بکشید. موسیقی ما خیلی شاداب تر از این حرفهاست. اشعار ما خیلی زنده تر از این حرفاهاست که ما بخواهیم مثلا از این اشعاری که همه در حال بیچارگی ، کم بودن و به صورت سخیف است ، استفاده کنیم. خواهش می کنم که تیتراژها را جهت اجرا نه به من بلکه به خواننده هایی واگذار کنید که سواد این کار را دارند و دوره های آن را گذرانده باشند.

    عبدالرسول کارگشا در ادامه به ذکر خاطره ای از اوایل دوران فعالیت هایش پرداخت و گفت : من سال ۱۳۷۰ خواننده ارکستر سمفونیک تهران به رهبری فریدون ناصری بودم. ۱۵ شب در تالار وحدت کنسرت برگزار کردیم. ما آثار احمد پژمان را به نام همسرایی مختار اجرا می کردیم. چون جوان بودم و ادعا داشتم بدون میکروفن به اجرا می پرداختم. استاد شجریان را دعوت کردم. وقتی آمد گفت:«تو دیوانه ای که بدون میکروفن می خوانی ، بعدها نمی توانی بخوانی» ؛ من بعدا خون بالا آوردم . تا مدتها اصلا نمی توانستم حرف بزنم. آن خون هایی که ما بالا آوردیم و اتفاقاتی که آن سال ها برای ما افتاد موجب شده که امروز می توانم دراین برنامه درباره ۷ دستگاه موسیقی صحبت کنم و مثالهایش را نیز اجرا نمایم.

    خواننده آلبوم موسیقی تک سوار عشق ادامه داد: این روزها خوانندگی و موسیقی خیلی راحت و همه گیر شده است. طرف یک کیبورد گذاشته و یک آهنگ هم یا دزدیده یا کاور ترکی و .. است ، فقط شعر فارسی روی آن گذاشته و به یک قطعه موسیقی تبدیلش کرده و همه هم خوششان می آید و می گویند عجب آهنگی است. شعرها هم دم دستی و دختر پسری و . . است. اینها که هنر نیست و ثبت نمی شود.

    وی سپس به اذان موذن زاده اردبیلی که در بیات ترک که یکی از زیرمجموعه های دستگاه شور است ، اجرا شده اشاره کرد و افزود: موذن زاده اردبیلی با زرنگی و زیبایی آن اذان را در بیات ترک اجرا کرد. شما هر کجای دنیا که این کار را بشنوید موهای بدنتان سیخ می شود ، چون در گوش ما بیات ترک هست ، وقتی به عنوان ایرانی مسلمان متولد می شویم پدر و مادرمان در گوشمان آن را اجرا کرده اند.

    عبدالرسول کارگشا در در ادامه با بیان اینکه بدون اینکه بحثم را توجیه کرده باشم ، اضافه کرد: من اصلا راجع به کارگردان ها و تهیه کننده های بزرگ مانند داوود میرباقری و ضیالدین دری و بزرگان دیگر مقصودم نبود، آنها شاید هرگز این کار را انجام ندهند که تیتراژ را رایگان تمام کنند و به هر کسی که وارد نباشد جهت اجرا واگذار نمایند. مقصودم به دیگرانی است که اشتباها پولی پرداخت نمی کنند و هزینه ای هم نمی کنند. بر این اساس از خوانده هایی استفاده می کنند که آنها نمی دانند با این کارشان آن خواننده ها معروف می شوند و فردا بادیگارد هم می گیرند و پس فردا ما را هم که می بینند انگار زیردستشان را دیده اند و این موجب تاسف است.

    https://musiceiranian.ir/?p=62590
       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *