به گزارش پایگاه اطلاع رسانی موسیقی ایران؛ ناصر چشم آذر آهنگساز فیلم «خاطره» اظهار داشت: این فیلم داستان زندگی زنی است که دچار آشفتگی ذهنی است و این مسئله ناشی از ضربه رحی است که در کودکی از ناپدری خود خورده است؛ طبعا موسیقی این فیلم، این فضا را تشدید کرده و در دو فضای متفاوت ارائه می شود.
وی تصریح کرد: فیلم دارای دو فضای مختلف است، یکی فضای شمال ایران که فضای زندگی مادر این زن است و دیگری فضای پریشان حالی این زن. برای فضای نخست، موسیقی متن رنگ موسیقی محلی منطقه شمال را به خود می گیرد و فضای دوم را صدای آوای صودابه شمس ایجاد می کند.
این آهنگساز در بیان ویژگی های موسیقی فیلم گفت: در موسیقی فیلم، در وهله نخست باید رعایت زمان و مکان داستان فیلم انجام شود و فضای فیلم باید با انتخاب درست سازها و نیز تم ها بازنمایی شود. همچنین عواملی مانند ریتم، مونتاژ فیلم، فضای فیلمبرداری، نوپردازی، دیالگوها، بازی ها و سایر عوامل فیلم باید توسط موسیقی بازنموده و تبیین شود.
وی در ادامه بیان داشت: در واقع موسیقی باید به القاء حس عوامل دخیل در تولید فیلم کمک کند. متاسفانه در بسیاری از موارد، موسیقی های جدید فیلم یکدست و یکنواخت و تنها دارای یک ملودی و یک فضای تماتیک هستند و کاربردی در مورد عوامل یاد شده ندارند.
چشم آذر در ادامه افزود: هر فیلم لحن گفتاری خودش را دارد که موسیقی آن باید آنرا حل کند، نه اینکه خودش لحنی مجزا داشته و آنقدر تماتیک باشد که کاری به داستان فیلم نداشته باشد. در بسیاری از موسیقی های فیلم، از سازهایی مانند گیتار برقی استفاده می شود؛ من در عجبم که صدای این ساز چه تناسب و هماهنگی ای می تواند با فضای ایرانی داشته باشد؟ این نقائص خواسته یا ناخواسته به دلیل کم تجربگی اتفاق می افتد. برای نمونه، استفاده از صداهای الکترونیک کمتر می تواند تناسب زمانی ومکانی داستان فیلم را رعایت کند.
وی از معضلات دامن گیر حیطه موسیقی فیلم، به مسئله کمبود بودجه اشاره کرد و گفت: یکی از مواردی که سبب شده تا بودجه کمی در اختیار آهنگساز قرار گیرد، توافق هایی است که آهنگسازان جوان فیلم با تهیه کنندگان انجام می دهند و نتیجه آن، ساخت یک موسیقی فیلم تقلیدی و برداشت شده از موسیقی های دیگر است؛ به همین دلیل است که اینگونه موسیقی ها نمی توانند فضای ایرانی ـ شرقی ما را تصویر کنند.
آهنگساز فیلم «خاطره» در پاسخ به این پرسش که آیا ساخت موسقی فیلم با تله فیلم متفاوت است؟ گفت: در هر دو، موضوع بیان یک داستان است. در سینما طبعا فیلم از لحاظ تکنیکی، فنی و نورپردازی دقیق تر است. در تله فیلم این موارد کوچکتر می شود و بزرگنمایی سینما را ندارد که طبیعتا شامل حال همه بخش ها حتی موسیقی نیز می شود ولی از نظر تکنیکی و پیچیدگی های موسیقی، این دو تفاوتی با هم ندارند.
دیدگاهتان را بنویسید