موسیقی ایرانیان – میدیا فرج نژاد: موسیقی دارای گستره ی صوتی بسیار وسیعی است که بشر در طول سالیان دراز، به الهام بخشی از طبیعت و تقلید اصوات و ساختن ادوات گوناگون شروع به تولید اصوات با گستره های گوناگون و رنگ های صوتی متفاوت کرد، از سازهای بدوی باقی مانده نیز این تلاش مشهود است. چرا که مشاهده می شود که ابتدایی ترین سازها نیز گاها در چند گستره ساخته می شدند به عنوان مثال در استفاده از شاخ که سازی بود بادی، بشر از روی تجربه متوجه شد که با افزایش و یا کاهش طول و قطر شاخی که از آن برای تولید صوت استفاده می شود، می توان صدا را بم تر و یا زیر تر کرد.
در طول سالیان دراز و با پیشرفت دانش بشری در ساخت سازهای پیشرفته تر، لزوم استفاده از گستره ی صوتی متفاوت بیشتر احساس شد و این مهم باعث ایجان گستره های وصیع تر شد.
یکی از مهم ترین دلایلی که باعث ایجاد انگیزه در ساخت سازها درگستره های صوتی گوناگون شد صدای انسان بود چرا که به طور طبیعی صدای انسان ها برای اجرای یک قطعه ی موسیقی نه تنها دارای رنگ متفاوت است بلکه دارای گستره ی صوتی مختلف نیز می باشد. عیان ترین این تفاوت در نسل بشر را می توان در گستره ی صوتی مردها و زن ها دید که به طور طبیعی صدای زن ها از مردان، زیرتر است.
لزوم توضیح برای این بود که ابتدا به ساکن مشخص کنیم، گستره های صوتی مختلف کاملا در طبیعت مشهود است و بشر نیز از این قاعده جدا نبوده و این اصل در تفاوت خلقت صدای زن و مرد نمود پیدا کرده
و اگر بنا بر این می بود که در جهان صرفا صدای مرد شنیده شود پس لزوم آفرینش صدای زن در گستره ی صوتی متفاوت چه می توانست باشد؟
در طول ادوار مختلف تاریخ در سراسر جهان، محدودیت هایی برای فعالیت هنری زنان هنرمند وجود داشته است که این محدودیت ها در چند قرن گذشته به تدریج و با درک لزوم این فعالیت، در بسیاری از کشورها بر داشته شد و یا به حداقل رسید و بشر اندک اندک این را درک کرد که زنان هنرمند تاثیر بسیار عمیقی بر جامعه دارند و برای داشتن جامعه ای آرام تر باید از این داشته ی گرانقدر استفاده کرد.
در موسیقی ایران زمین نیز که مورد بحث است این تاثیرگذاری به روشنی دیده می شود و این را به سادگی از بررسی تاریخ موسیقی اصیل ایرانی می توان دریافت که زنان موسیقی ایران تا چه اندازه در پیشرفت موسیقی و فرهنگ ایران زمین تاثیر داشته اند.
نگاهی به پیشینه ی فعالیت بانوان موسیقی ایران به ما نشان خواهد داد که چه آثار ارزنده ای را این عزیزان به گنجینه ی موسیقی ایران افزوده اند.
متاسفانه در سالیان گذشته و با بی توجهی زیاد به فعالیت هنری بانوان در کشور، تعداد زنانی که به طور حرفه ای در موسیقی اصیل ایرانی مشغول به کار هستند کم شد و کار به جایی رسیده که گروه های مطرح موسیقی ایران در استفاده از نوازنده و یا خواننده زن (آن هم به شکل هم خوان) وحشت دارند، چرا که سختی کار برای گرفتن مجوزها با حضور بانوان موسیقی اصیل ایرانی جند برابر می شود. بانوانی که با حفظ تمام ارزش ها و با موضوعیت موسیقی اصیل ایرانی که یکی از نمادهای شناخته شده فرهنگ ایرانیان است و با تمام سختی های موجود برای یادگیری، به فعالیت خود ادامه می دهند.
برای یک هنرمند دشوارترین شرایط آن است که نتواند هنر خود را از هیچ راهی به نماشی بگذارد و نتواند برخودرد مخاطب را با هنرش بررسی کند و این دقیقا حالتیست که برای بانوان موسیقی ایران کاملا شناخته شده است ، چرا که سالهاست، با این رنج به فعالیت خود ادامه می دهند.
جای پرسش است که آیا فساد در موسیقی، خاص زنان است؟ و یا زنان ما در موسیقی اصیل ایرانی که والاترین ارزش های اخلاقی را به دوش می کشد، بیشتر میل به فساد دارند؟ مخاطبین موسیقی اصیل ایرانی که جایگاه اشعار سعدی ها و حافظ ها و مولوی هاست، با حضور بانوان موسیقی ایرانی چه مشکلی می توانند پیدا کنند؟!؟!؟ آیا این ظلمی نیست که به این فرهنگیان عزیز روا داشته می شود؟
هر کجا نیاز به محبت و خلوص هست، رد پای زنان دیده می شود. بیشترین جمعیت معلم های پایه ی ابتدایی که مهم ترین مقطع تحصیلی بر شمرده می شود را زنان به تشکیل می دهند. اولین ندایی که گوش انسان را تربیت شنوایی می کند صدای مادران است …
حال چه روی داده است که در موسیقی اصیل ایرانی، که خواستگاه آن نیز ایران است برای فعالی هنرمند “زن”، اینچنین محدودیت هست؟
در دنیایی زندگی می کنیم که وسایل ارتباط جمعی آنقدر پیشرفت کرده است که نتوانیم مردم را در نشیندن هنر موسیقی دانان زن، محدود کنیم….
پس چی کسی را می فریبیم؟؟؟
دیدگاهتان را بنویسید