مراسم تجلیل بیژن کامکار (برای بزرگنمایی تصویر کلیک کنید)

موسیقی ایرانیان – حمیده موسوی: شامگاه پنج شنبه ششم شهریور ماه سال جاری، مراسم تجلیل بیژن کامکار در هنرسرای خورشید اصفهان، با حضور علاقمندان، هنرمندان شاخه‌های مختلف هنری و اساتیدی همچون داود آزاد، جمشید محبی، نجمه تجدد، محسن فرمانی (سازنده سازهای پادوک)، جوادی نسب (نقاش و خطاط) وامید گنجعلی (خطاط) برگزار گردید.

به گزارش خبرنگار سایت موسیقی ایرانیان، این مراسم که ساعت ۲۱ برگزار شد، شامل برنامه‌های مختلفی از جمله اجرای کنسرت، پخش فوتو کلیپ، ویدوئو کلیپ و سخنرانی بود.

مراسم با پخش فوتو کلیپی ساخته محمد جمشیدی (گرافیست و نوازنده تنبک در اصفهان) و با گلچینی از قطعات خاطره انگیز و صدای استاد کامکار چون «کَرَس کودَری»، «قطعه‌ای از آلبوم دف و رباب» و… آغاز شد. پس از آن مجری برنامه به روی صحنه آمده و ضمن خوشامدگویی و عرض خیر مقدم، به بیژن کامکار، همسرشان و دیگر اساتید و مدعوین مراسم، گروه موسیقی «اتانین» را برای اجرای بخش اول کنسرت خود به روی صحنه دعوت کرد. گروه به روی سن آمده و به اجرای سه قطعه زیبا از آلبوم «دف و نی» یعنی، «دگر باره بشوریدم»، «در هوای بیخودی» و «المنت لله که در می‌کده باز است» با تنظیم و رپرتوار جدیدی از جاوید ابراهیم‌پور و نبیل یوسُف شریداوی پرداختند.

پس از آن خانم نجمه تجدد حسینی، همسر استاد کامکار برای صحبت به روی صحنه آمده و ضمن تشکر وقدردانی از برگزار کننده ها و حاضرین، صحبت‌های کوتاهی را ارائه کردند: «سلام خدمت تمام مهربانانی که حضور دارند و حضور گرمشان باعث دلگرمی من و بیژن کامکار شده است و با این حرکت زیبایشان یاد مرحوم حسن کامکار و زمانه کامکار را گرامی داشتند. واقعاٌ امشب جای این عزیزان را در این مجلس احساس کردم. من در این سال‌ها زندگی سختی را به خاطر بیماری همسرم پشت سر گذاشته‌ام و می‌دانم تنها به خاطر دعای شما عزیزان و تمام مردم ایران بود که امروز باز هم همسرم حالش بهتر است و در میان ما حضور دارد، می‌دانم که عزیزان بسیار برای برگزاری این مراسم زحمت کشیده‌اند و سختی به جان خریده‌اند لطف بزرگی به ما کرده‌اند و این قدردانی از پیشکسوتان قابل تقدیر است.»

پس از آن داود آزاد به روی سن دعوت شده و ایشان نیز اینگونه آغاز کردند: «وقتی نبیل یوسُف شریداوی عزیزم به من گفت که قرار است مراسمی برای بزرگداشت استاد بیژن کامکار برگزار گردد و برای حضور به این مراسم دعوتم کرد، به او گفتم «از تو به یک اشارت، از من به سر دویدن…» چون بسیار این مراسم را شایسته و به جا دانستم و معتقدم که بسیار بوده‌اند کسانی که در این سال‌ها با صدای دف ایشان شیدایی کرده‌اند و طنین سازشان در گوش و جان همگان انعکاس دارد و باید بگویم که «دیگرانت دف می‌خوانند و من سلطان دف…» استاد کامکار شمع محفل سوختگان بوده و امیدوارم صد سالگی وجود و حضور ایشان را نیز شاهد باشیم و جشن بگیریم، دوست دارم حالا که اینجا هستم قطعه‌ای را برای شما و به افتخار حضور ایشان اجرا کنم. همیشه برایم سؤال بوده که چرا حتی یک قطعه ساده و کوتاه را وقتی استاد کامکار اجرا می‌کنند مخاطب را دگرگون می‌سازد تا اینکه با ایشان ملاقات کردم و دریافتم هرچه می‌نوازند انعکاس درون است و فکر می‌کنم اگر از هر اثری که با هنرمندی بیژن کامکار و نوازندگی ایشان در این سال‌ها خلق شده، دف نوازیشان را حذف کنیم این اثر ناقص می‌گردد.»، پس از این سخنرانی، داود آزاد به نوازندگی دف و آواز پرداختند.

پخش ویدئو کلیپی از آثار قدیمی استاد کامکار در نوازندگی و خوانندگی با گروه‌ها و هنرمندان مختلف موسیقی (کار دیگری از محمد جمشیدی)، قسمت دیگری از این مراسم بود.

استاد بیژن کامکار بعد از این کلیپ، به روی صحنه آمده و با تشویق گرم حضار به سخنرانی پرداخت: «خوشحالم که در پایتخت موسیقی ایران و آسیا هستم، شهر استاد کسایی، وحدت، تاج، ارحام صدر و… ارحام صدر که از دل مشغولی‌های دوران کودکی و جوانی من و پدرم و تک تک اعضای خانواده‌ام بود. من همیشه اصفهان را با نام این عزیزان می‌شناختم. خیلی خوشحالم و از حضور همه شما عزیزان و زحماتتان قدردانم و سپاسگزار. ببخشید من دیشب برای انجام کاری و پرداختن به یک سری کار‌ها در خصوص زنده یاد لطفی تا دیر وقت بیدار بوده‌ام و صبح زود به اصفهان پرواز داشته‌ام. برای همین چیزی از قبل آماده نکرده‌ام. شایسته و لایق این مجلس بیانیه بلند بالاییست تا به واسطه آن مکنونات قلبی خود را در قبال این همه محبت تقدیم کنم… متأسفانه ۱۰ سالی بود که به دلیل انواع بیماری و معالجات و عمل‌ها، از این عرصه فاصله داشته‌ام، اما بحمدلله اکنون بهترم و توانسته‌ام تا حدودی به فعالیت خود بپردازم، باید بگویم من از خوش شانس‌های این عرصه بوده‌ام که اینگونه شناخته شده‌ام و آن هم به لطف لطفی بوده. زنده یاد محمد رضا لطفی، پهلوان موسیقی ایران بود. من همیشه گفته‌ام الکل را اگر رازی کشف نمی‌کرد به هر حال کسی دیگر کشف می‌کرد، چیزی بوده که وجود داشته و باید کشف می‌شد. در خصوص دف هم بیژن کامکار اگر نبود کسی دیگر آن را معرفی می‌کرد. دف مال موسیقی است، دف مختص شخص خاصی نیست و بالاخره کسی باید آن را از گوشه خانقاه به درون موسیقی می‌آورد، لطفی این کار را کرد و بعد من هم در معرفی آن سهیم شدم و در این عرصه به این فعالیت شناخته شدم. من در واقع یک شبه ره صد سال رفته‌ام، چرا که شاید ۲۰ سال زمان نیاز می‌شد تا من این کار را در قبال دف انجام دهم اما پس از آشنایی با لطفی همه چیز به سرعت انجام شد، با استاد مسلم موسیقی ایران، محمدرضا شجریان ارتباط برقرار کردم و در معتبر‌ترین فستیوال جهان به اجرا پرداختیم و… باز هم ممنون از همگی عزیزان و خوشحالم از حضور در شهر استاد حسن کسایی کسی که پدرم آرزوی دیدارش را داشت و من امروز اینجا هستم، من قرار نبوده چیزی اجرا کنم اما به احترام شما عزیزان تلاش می‌کنم قطعاتی را که در توانم هست به اجرا در بیاورم.»

کامکار پس از سخنرانی به اجرای موجزی از قطعات قدیمی آثار زیبا و فولکلور کردی با دف و آواز پرداخت. پس از آن مجری مجددا به پشت میکروفون آمده و ضمن تشکر از مهندس محمد ایزد خواستی مدیریت هنرسرا که در واقع آن شب آخرین شب مدیریت ۸ ساله‌شان در این ارگان بود، از گروه موسیقی اتانین دعوت مجدد کرده و گروه برای اجرای بخش دوم که سه قطعه جنوبی، کردی و فارسی با اشعاری از مولانا را شامل می‌شد به صحنه آمده و به اجرا پرداختند. در آخر برنامه اساتید بیژن کامکار، جمشید محبی، داود آزاد و مهندس ایزد خواستی به صحنه دعوت شده تا هدایایی از سوی خطاطان، نقاشان و کاریکاتوریست‌های اصفهان «امید گنجعلی (خطاط)، علی قطبی (نقاش)، امید عجمی (نقاش)، شهاب جعفر‌نژاد (کاریکاتوریست)، پوریا پورفلاح (رییس انجمن کاریکاتوریست‌های اصفهان)، مهدی بوسعیدی (رئیس انجمن خوشنویسان شاهین شهر)، محسن فرمانی (سازنده سازهای کوبه‌ای پادوک) و آقای جوادی نسب (خطاط و نقاش)» به ایشان تقدیم گردد.

شایان ذکر است صبح جمعه، هفتم شهریور ماه نیز، گپ و گفتی صمیمی در حضور استاد کامکار، نجمه تجدد و هنرمندان و نوازندگان، در حمام قدیمی دردشت اصفهان برگزار گردید و استاد کامکار به پرسش‌های حضار در زمینه موسیقی پرداخت.

در ادامه می‌توانید عکس‌های شهرام حسین‌پور و احمد طاهر‌پور از این مراسم و نشست‌ها را از سایت «موسیقی ایرانیان» مشاهده کنید.