×
×

توسط انتشارات ماهور

  • کد نوشته: 5687
  • 17 آذر 1389
  • ۰
  • بخش دوم از کتاب “اساتیذ الحان” با عنوان عبدالقار مراغی نوشته رئوف یکتا با ترجمه سیروس جمالی توسط انتشارات ماهور منتشر شد. به گزارش خبرنگارمهر، در این کتاب که با مقدمه محمدرضا درویشی منتشر شده، جنبه های مختلف زندگی و آثار عبدالقادر مراغی مورد بررسی قرار گرفته است. محمدرضا درویشی در بخشی از این پیشگفتار در توضیح […]

  • بخش دوم از کتاب “اساتیذ الحان” با عنوان عبدالقار مراغی نوشته رئوف یکتا با ترجمه سیروس جمالی توسط انتشارات ماهور منتشر شد.

    به گزارش خبرنگارمهر، در این کتاب که با مقدمه محمدرضا درویشی منتشر شده، جنبه های مختلف زندگی و آثار عبدالقادر مراغی مورد بررسی قرار گرفته است.

    محمدرضا درویشی در بخشی از این پیشگفتار در توضیح این کتاب چنین آورده است  : کتاب حاضر دومین جزء از سری بیوگرافی های موسیقی دانان است که رئوف یکتا آنها را به سال ( ۱۳۱۸ق) تحت عنوان “اساتیذالحان” در استانبول به چاپ رسانید.جزء اول به زکایی دده ، جز دوم به عبدالقادر مراغی و جزء سوم به دده افندی اختصاص دارد. اگرچه جزءهای اول و سوم این کتاب نیز اهمیت دارند اما فعلا ترجمه جزء دوم آن به چاپ می رسد.اصل کتاب به خط ترکی عثمانی است و برگردان آن، در سال ۲۰۰۰ میلادی ، به خط ترکی استانبولی توسط دکتر مصطفی ارکان صورت گرفته و توسط انتشارات پان در استانبول منتشر شده است.

    درویشی در بخش دیگر از کتاب عبدالقار مراغی به جالب ترین قسمت این کتاب اشاره کرد و گفت : از جالب ترین مباحث کتاب قسمتی است که صحبت از صحت یا سقم انتساب آثار موسیقایی به عبدالقادر مراغی به میان می آید. رئوف یکتا که عضو هیئت تصنیف و تثبیت رپرتوار موسیقی عثمانی بوده است خود در این زمینه صاحب نظر است و در فهرست خود در آخر کتاب با شک به انتساب برخی تصنیف ها به مراغی نگاه می کند و برخی از آنها را مردود می داند. بعدها نیز افراد دیگری آثار دیگری را به مراغی منسوب کردند با در رد انتساب برخی از تصنیف ها به مراغی سخن گفتند.

       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *