هوشنگ کامکار که عصر شنبه، ۶ آذر، در نشست نقد وبررسی «آلبوم ناگهان رستخیز» احمد پژمان در شهر کتاب سخن می‌گفت،با اشاره به قطعه‌ای که پژمان درباره داستان رستم و اسفندیار نوشته و توسط گروه کر و ارکستر سمفونیک مسکو اجرا کرد گفت: این قطعه چه از منظر زیبایی‌شناسانه و چه از نظر استفاده از فرم‌های موسیقی غربی و ریتم‌های پیچیده و متنوع کاری در سطوح جهانی است و متاسفانه به دلیل عدم تبلیغ درست نتوانسته آن‌چنان که حق آهنگسازی چون آقای پژمان و این اثر است معرفی شود.
او با انتقاد از برخی کارهای به گفته خود‌ش سطحی در زمینه شعر شاهنامه فردوسی گفت: این روزها برخی از چهره‌های عرصه موسیقی با استفاده از یک ساز و یا خواندن برخی اشعار شاهنامه فردوسی خود را به عنوان معرفی کننده شاهنامه جا می‌زنند و این گونه تبلیغ می‌کنند که گویی آنها هستند وبودند که اولین بار در حوزه موسیقی درباره شعر فردوسی و شاهنامه کار کرده و این شاعر را به جامعه معرفی کرده‌اند،در حالی که پیش از ایشان افرادی چون چکناوریان و یا همین آقای احمد پژمان و دیگر هنرمندان در این زمینه کار کرده و کارهای اساسی هم انجام داده‌اند.
در ادامه این نشست احمد پژمان هم زبان به انتقاد از برخی از اهالی موسیقی گشود که به زعم او با هزینه‌های سنگین تالارهای معروف غرب را اجازه می‌کنند و به دروغ به داخل کشور می‌گویند که فلان موسسه یا فلان شرکت بزرگ کار آنها را پذیرفته است.
او گفت: برخی از همین افراد برای مثال فلان سالن بسیار مشهور موسیقی دنیا را مانند”والت دیزنی” شبی ۵۰ تا ۶۰ هزار دلار اجاره می کنند بعد می گویند والت دیزنی با ما کار می کند و مخاطبان هم متاسفانه اسیر اینگونه بازی‌ها می‌شوند.
او در پاسخ به این پرسش که نظر شما درباره کار کردن آهنگسازان روی اشعار شاعرانی چون فردوسی و سعدی و حافظ و مولوی گفت:هیچ اثر موسیقایی نمی‌تواند همانند خود شعر این استادان وبزرگان ادب و فرهنگ ایران روی مخاطب تاثیرگذار باشد.
پژمان که آلبوم ناگهان رستخیز را به سفارش مرکز موسیقی حوزه هنری نوشت درباره چرایی استفاده از اشعار فردوسی گفت: زمانی که می‌خواستم روی اشعار فردوسی کار کنم، نهاد سفارش دهنده توصیه کرد که چندان روی این شاعر مانور ندهم که من مقاومت کردم و گفتم باید حتما کار فردوسی هم باشد.
دیدگاهتان را بنویسید