گروه پارسه به روی صحنه رفت

احسان عباسی و گروه پارسه نشان دادند که می‌توان کنسرتی اجرا کرد که در آن نت‌های سازهای غربی و ایرانی به شکلی گوش‌نواز کنار یکدیگر بنشینند.

شامگاه گذشته(۲۰ اردیبهشت) هشتمین شب از دومین جشنواره موسیقی سنتی اصفهان برگزار شد، شبی که در آن گروه پارسه با هنرمندی تمام تلفیقی از سازهای ایرانی و غربی را به روی صحنه بردند.

این هشتمین شبی بود که سالن هنرسرای خورشید مملو از دوستداران موسیقی اصفهانی شد سالنی که شامگاه گذشته نیز علاوه بر صندلی‌هایش تمام فضای خالی موجود در سالن را به حضار داده بود تا شبی شلوغ در جشنواره موسیقی اصفهان رقم بخورد.

در این شب گروه پارسه به روی صحنه رفت و در اولین اجرای خود قطعه “تنها” را به آهنگسازی پژمان اختیاری روی صحنه برد قطعه‌ای که در آن ابتدا کیوان قاضی با دستان هنرمند خود تک نوازی سنتور را شروع کرد و بلافاصله پس از آن آرشه‌ها بر روی سیم‌های ویولن‌های، حسن اکبریان، امیرغفاری، مهدی پناهی و علی آقاجانی کشیده شد و در کنار این سازها تنبک کاوه ولی‌پور زیبایی قطعه را دو چندان کرد تا این قطعه تکمیل شود.

در ادامه مراسم قطعه “انتظار” با تک نوازی سنتور آغاز شد سپس ولی‌پور این بار ساز کوبه‌ای کوزه را در دست گرفت تا با ضربات قطعی صدای یک نواخت سنتور را تحت تاثیر قرار دهد و از یک نواختی خارج کند که این هماهنگی باعث تشویق حضار داخل سالن شد.

قطعه سوم و چهارم نیز با ظرافت تمام هماهنگی میان ساز ایرانی سنتور و ساز غربی ویولون را به نمایش گذاشت سوار شدن نت‌های این سازها بر روی یکدیگر باعث به وجود آمدن فضایی پر از احساس در کنسرت می‌شد.

در قطعه چهارم کیوان قاضی و سنتورش جای خود را به سه تار مازیار کنعانی داد تا در میان ویولون‌ها این‌بار ساز دیگر ایرانی‌ها یعنی سه تار هنرنمایی کند، در این قطعه تکنوازی ابتدایی سه تار باعث ایجاد شور در سالن شد و قطعه پنجم نیز سه‌تار کنعانی فضا را زیبا کرده بود.

قطعه پنجم ساخته‌ هنرمند بزرگ موسیقی کشور یعنی همایون خرم اجرا شد؛ قطعه‌ای که در آن نت‌های صدای شهرام شاه به زیبایی سوار بر نت‌های ویولون‌ها و سنتور شد و به زیبایی گوش شنونده را نواز ش می‌داد.

در قطعه ششم مازیار کنعانی و سه‌تارش صحنه را ترک گفتند تا جا برای امیرحسین مختاری و ساز قانونش باز شود، مختاری در ابتدای این قطعه یک دو نوازی با کوزه کاوه‌ولی‌پور اجرا کرد تا قدرت موسیقی سنتی ایرانی را در میان انبوه سازهای غربی نشان دهد.

در قطعه بعدی نیز امیرحسین مختاری با انگشتان توانایش نت‌های قانونش را به نت‌های زیبایی ویولون‌های بر روی سن پیوند زد و به سمت حضار در سالن روانه کرد.

در قطعه هشتم حضور دف و سورنا بر روی صحنه و اجرای این دو ساز با یکدیگر حال و هوای سالن را عوض کرد و اعضای گروه پارسه نشان دادند که حتی می‌توانند نت‌های ساز غربی ویولون را با نت‌های سورنا با یکدیگر پیوند بزنند.