نداسیجانی: غلام کویتی‌پور، هنرمندی که همه او را به عنوان خواننده موسیقی مذهبی می شناسند، پس از انتشار دو آلبوم «غریبانه۲ و ۱» آلبوم متفاوت و بسیار زیبای «خاموش» را سال ۸۸ در فضای موسیقی پاپ منتشر کرد. اما غلام کویتی پور و فرزین قره گزلو آهنگساز این اثر هیچگاه از انتشار این آلبوم رضایت نداشتند. گفت و گوی شبکه ایران با فرزین قره گزلو را در ادامه می خوانید:
از آلبوم «خاموش» و همکاریتان با آقای کویتی پور بفرمایید.
آلبوم «خاموش» تلخ ترین تجربه کاری من در عرصه موسیقی است. تلخی آن به این دلیل است که من برای این آلبوم زحمت زیادی کشیدم اما متاسفانه این اثرآنچه که انتظار ما بود منتشر نشد. نه به این دلیل که چون آهنگسازی این کار را انجام داده ام تعریف می کنم؛خیر به جرأت می توانم بگویم این آلبوم فاخرترین اثر مذهبی- هنری این مملکت تا به امروز است. من بواسطه این اثر با بسیاری از دوستان همکارم در عرصه موسیقی که سخت پسند هستند وارد یک ارتباط دوستانه شدیم.
تحربه تلخ این آلبوم به دلیل یک سری تعصبات بیهوده و مسائل حاشیه ای است که نمی خواهم به آن اشاره کنم. آلبوم «خاموش» به قدری محدود منتشر شد که مورد ظلم قرار گرفت. با اطمینان می گویم ده درصد از آن چیزی که باید از این آلبوم شنیده می شد شنیده نشد چون مردم اصلا این کار را ندیدند که گوش کنند در صورتی که کاری بود که می توانست خیلی مفید و همراه با اتفاقات خوب باشد.
ما تصمیم داشتیم با این آلبوم با یک سری سازبندی های غربی ارتباط فرهنگی ایجاد کنیم و به یک عده بگوییم حتما لارم نیست موسیقی مذهبی ما سنج و دهل باشد. اما متاسفانه صحبت هایی به گوشمان رسید مبنی بر اینکه این آلبوم با حضور سازهایی چون گیتار الکترونیک به موسیقی مذهبی ما توهین کرده است.
دوستان زیادی چون میثم یوسفی ،حسین قیاسی به عنوان ترانه سرا ،سعید گلاب گیر تهیه کننده کار و خیلی از دوستان دیگر چون ناصر فرهودی، میلاد فرهودی، حمید آداب و کامبیز شاهین مقدم برای این آلبوم زحمت و شب بیداری های زیادی کشیدند.
بنده هم با آقای کویتی پور ارتباط دوستی دارم و هم فوق العاده ایشان را دوست دارم. قبل از اینکه ایشان را ببینم تصور دیگری از آقای کویتی پور داشتم .آلبوم «خاموش» تجربه تلخی برای من و ایشان بود. شاید روزی تصمیم بگیرم با آقای کویتی پور چند تا کار برای دل خودمان ضیط کنیم. به نظرمن حتما لازم نیست آقای کویتی پور موسیقی مناسبتی بخواند؛ ایشان صدای بسیاز زیبا و با احساسی دارند که شاید روزی چند تا کار انجام دادیم که به موسیقی مذهبی ارتباطی نداشته باشد. غلام کویتی پور هنرمند بسیار توانا و خوبی است. نباید این دیدگاه را به او داشته باشیم که ایشان همیشه در مورد مذهب و جنگ بخوانند.
انتخاب ترانه های آلبوم به چه صورت بود؟
بخش مربوط به ترانه و شعر بر عهده میثم یوسفی و حسین قیاسی است که البته من با این دوستان فعالیت های دیگری در عرصه موسیقی پاپ داشته ام .
بعد از آلبوم «خاموش» آلبوم مناسبتی خوب دیگری منتشر نشد. علت اینکه خواننده ها و آهنگسازان در این زمینه کمتر قعالیت می کنند چیست؟
بدون رودربایستی باید بگویم یکی از دلایل آن این است که کارهای مذهبی در بین مردم با اقبال خوبی مواجه نمی شود، مگر اینکه در یک مراسم یا ایام خاص این کارها را شنیده شود. تنها یک قشر خاص هستند که در اتومبیل خود موسیقی مذهبی گوش می دهند ؛اما خواننده هدفش از انتشار آلبوم این است که آثارش مدام و همیشه شنیده شود نه در یک ایام خاص. دلیل دیگر کم کاری دوستان هنرمند در این زمینه درست منتشر نشدن این آلبوم ها است.
امیدوارم در دولت جدید آثار مناسبتی بیشتر مورد توجه قرار بگیرد چون یک سر ی از تعصبات بیجا و بی مورد بصورت جدی به موسیقی لطمه می زند. زمانی که آلبوم موسیقی تولید می شود برای دریافت مجوز از وزارت ارشاد باید پروسه طولانی را سپری کند و در آخر هم از آن عیب و ایراد زیادی گرفته می شود و هنگامی که زمان انتشار آن نزدیک می شود دیگر ترانه و تنظیم آن جدید و به روز نیست؛ داستان موسیقی مذهبی هم به همین صورت است.
جالب است بدانید وقتی این کار را دوستان و آشنایان گوش کردند از اینکه این آلبوم چرا هیچ سر و صدایی نکرده است بسیار تعجب کردند. آخر چه ایرادی در این آلبوم وجود داشت؟ در صورتی که این کار می توانست از صدا و سیما هم شنیده شود.
مملکت ما نسبت به گذشته پیشرفت و تغییر بسیاری داشته است. اگر خوب به یاد داشته باشید در گذشته برای سریال مذهبی تیتراژی وجود نداشت اما امروز می بینیم تا خبری از ساخت سریال های مناسبتی برده می شود همه به دنبال آن هستند بدانند خواننده تیتراژ آن چه کسی است. وقتی این پیشرفت ها بوجود آمده پس چرا ما در راستا موسیقی مذهبی چهار تا کار بیشتر و بهتر نداشته باشیم .
اگر یک اثر مانند آلبوم «خاموش» در یک کشور اسلامی منتشر می شد کمترین کار این بود که مسئولان آن کشور یک قدردانی کوچک از عوامل آن داشتند اما این کوتاه بینی باعث می شود آثار فاخری چون «خاموش» دیگر خلق نشود. امیدوارم در دولت جدید به این مسائل بیشتر رسیدگی شود.
دیدگاهتان را بنویسید