همشهری جوان نوشت: سال گذشته و در اواسط ایام محرم، خبر برگزاری کنسرت حسام‌الدین سراج در رسانه‌های منتشر شد و سوای اصل خبر که به اندازه کافی جالب‌توجه بود، حضور محمد میرزمانی مدیرکل وقت دفتر موسیقی وزارت ارشاد به عنوان رهبر ارکستر روی سن و در کنار سراج، واکنش‌های زیادی را در پی داشت و همه این ماجراها باعث شد کنسرت «وداع» در حالی که یک کنسرت تماماً عاشورایی بود. حاشیه‌های زیادی را به خود ببیند.نشست خبری این کنسرت یکی از نشست‌های شلوغ خبری سال قبل لقب گرفت و کنسرت «وداع» هم از سوی کلیه رسانهها پوشش داده شد تا این برنامه جزو نخستین برنامه‌های زنده حوزه موسیقی در کشور در ایام کنسرت «وداع» هم از سوی کلیه رسانه ها پوشش داده شود و این برنامه جزو نخستین برنامه‌های زنده حوزه موسیقی در کشور در ایام محرم باشد که رسانهها هم به خوبی از آن استقبال کردند.
بعد از آن اجرا بود که میرزمانی از سمت خود در دفتر موسیقی وزارت ارشاد کناره‌گیری کرد و بحث‌های بیماری وی در رسانهها منتشر شد.
او در روز نشست خبری جشنواره موسیقی فجر عنوان کرد که تا آخر جشنواره به کارش ادام می‌دهد تا کارها به قول خودش زمین نماند.
حالا و پس از یک سال پرماجرا در موسیقی کشور چند روزی هست که خبر تکرار کنسرت «وداع» در روزهای ۱۴ و ۱۵ آذرماه در رسانهها منتشر شده و قرار است برج میلاد پذیرای این اجرای برنامه باشد.
به همین بهانه سراغ حسام‌الدین سراج رفتیم تا درباره این کنسرت و ماجراهایش با ایشان گپ بزنیم.
کنسرت سال قبل شما در برج میلاد را می‌توان نخستین اجرای زنده موسیقی در کشور در ایام محرم لقب داد. کنسرت «وداع» که ظاهراً قرار است امسال هم مجدداً همان برنامه تکرار شود.
بله این برنامه قرار است در تاریخ ۱۴ و ۱۵ آذرماه در برج میلاد برگزار شود. تصمیماتش از سوی دوستان برنامه‌گذار گرفته شده و به زودی در نشستی خبری همه جزئیات این برنامه عنوان خواهد شد.
کمی در مورد جزئیات این کنسرت و بحث محتوایی آن توضیح می‌دهید؟
این برنامه براسا قطعاتی با آثار عمان سامانی است که خودم آنها را آهنگسازی کرده‌ام و محمد میرزمانی نیز آنها را تنظیم کرده است.
ارکستر چطور؟ قرار است این برنامه به صورت ارکستر بزرگ برگزار شود؟
بله حدود ۳۰ نوازنده قرار است روی صحنه بیایند و ارکستر زهی نیز جزئی از این ارکستر خواهد بود که قرار است به اجرای قطعات بپردازند. از سازهای ایانی هم عود و نی و سنتور در ارکستر گنجانده شده‌اند که قرار است در این برنامه به کمک ما بیایند.
سال گذشته حضور جناب آقای میرزمانی به عنوان رهبر این ارکستر حاشیه‌های فراوانی را در پی داشت اما این بار ایشان با توجه به اینکه دیگر سمتی در ارگان دولتی ندارند. می‌توانند با فراغ بال بیشتری به اجرای برنامه بپردازند.
بله. قطعاً ایشان به هر حال تنظیم اثار را برای برای کنسرت برعهده دارند و قطعاً این بار راحت‌تر روی صحنه می‌آیند.
کنسرت «وداع» امسال چه فرق‌هایی با برنامه‌ای که سال گذشته با همین عنوان برگزار کردید خواهد داشت؟ یعنی خودتان اصلاً سعی کرده‌اید که این برنامه نسبت به آن اجرا تفاوت‌هایی داشته باشد؟
بله حتماً ما سعی کرده‌ایم که قطعات جدیدی را به کنداکتورمان اضافه کنیم و برنامه‌های دیگر نیز داریم که اجازه بدهید. در روز نشست خبری و اجرای برنامه شاهد آنها باشیم.
حضور وحید جلیلوند در کنسرت قبلی شما واکنش‌های زیادی درپی داشت و دکلمه‌های ایشان فضای برنامه را به کلی عوض می کرد در اجرای اذرماه نیز قصد استفاده از ایشان را دارید؟
بله، حضور ایشان در اجرای قبلی اتفاق خوبی بود و برای همین تصمیم گرفتیم که رای برنامه جدید هم از ایشان استفاده کنیم.
موضوع دیگری که دوست دارم شما درباره آن اظهارنظر بکنید آثار مناسبتی است که در چند سال گذشته همزمان با ایام خاصی مثل ایام محرم و ایام ماه رمضان در بازار موسیقی کشور با عنوان آثار مناسبتی منتشر می‌شوند. سوای حرف و حدیث‌های زیادی که بعضاً درباره سفارشی بودن برخی از آنها به گوش می‌رسد آیا شما با انشار آثاری با این قبیل محتوا، که مشخصاً تاریخ صرف و دوره خاصی برای ارائه خود دارند، موافقید؟
ببینید، من زیاد درباره این آثار اطلاعاتی ندارم و نمی توانم به صورت قاطع اظهارنظر کنم، چون باید این آثار را گوش کنم و بعد درباره سئوال شما صحبت کنم، ولی قاعدتاً تا اگر دوستان هنرمند انتخاب‌های خوبی را در همه زمینه‌ها از قبیل شهر و ملودی و اجرای مناسب داشته باشند می‌توانند آثار مورد قبولی را رقم بزنند. هرچند کلاً با این اصطلاح آثار «مناسبتی» که چند سالی هست وارد ادبیات موسیقی کشور شده. موافق نیستم و نمی‌توانم با ان ارتباط برقرار کنم. عنوان «آلبوم مناسبتی» به نظرم من ظلم بزرگی را به آثار مختلف این حوزه روا داشته است.
متوجه منظورتان نمی شوم.
زیاد از این کلمه دل‌خوشی ندارم.
یعنی باعث شده آثارتان زمین بخورند یا موضوع دیگری رخ داده که این‌گونه درباره استفاده از آن موضع دارید؟
تلویزیون ملی ایران در مناسبت‌های مختلف، موسیقی را مصادره هنری می‌کند، یعنی هنر موسیقی مصادره می‌شود در جهت یک مناسبت خاص. این جالب نیست و تا حدودی هم دلخراش است. اصطلاح «مناسبتی» به نظر من در خیلی از اوقات بار منفی دارد و استفاده از آن در جهت تخریب سازنده آن استفاده می‌شود و خیلی از آلبوم‌ها فقط به خاطر اینکه این اصطلاح از سوی رسانهها به آنها اطلاق می‌شود، در حق‌شان اجحاف می‌شود و آن اثر در جامعه نمی‌تواند آنگونه که حق است، شنیده شود، اما برخی آثار جدی هم در این حوزه تولید شده که بی سروصدا تولید و عرضه شده و هیچ‌کسی هم با هیچ ترفندی نتوانسته به آن ضربه‌ای وارد کند و توانسته خودش را نشان دهد.
حالا که بحث به اینجا کشیده، دوست دارم به عنوان سئوال آخر درباره محبوب‌ترین آلبومی مذهبی خودتان بگویید. کدام آلبوم مذهبی را از همه بیشتر دوست دارید؟
من اگر بین آثار خودم قرار باشد بگویم، قطعاً همین مجموعه «وداع» را از همه بشتر دوست دارم.
آثار دیگر استاتید و هنرمندان چطور؟
من «نینوا» استاد حسین علیزاده را خیلی دوست دارم. این اثر را از خود استاد الزاما به عنوان یک اثر مذهبی تلقی نمی‌کنند ولی «نینوا» حال و هوای ویژه‌ای دارد که به نوعی تداعی نینوا را هم می‌کند و من خودم هرازگاهی آن را گوش می‌کم و لذت می‌برم. این اثر جزو آثاری است که خود من شخصه همیشه نسبت به آن احترام خاصی قائل بوده‌ام.
دیدگاهتان را بنویسید