معاون پژوهشی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی درباره معیار این انجمن برای تقدیر از یک چهره به عنوان شخصیتی در زمره مشاهیر ایران می‌گوید: اینکه در نهایت چه کسی به عنوان یک فرد مفاخری و مشاهیری انتخاب می‌شود یک سوال اساسی است. درباره این مسئله بحث‌های زیادی شده است ولی باید در نظر گرفت سیر تاریخی که این افراد طی می‌کنند، گویای بخشی از معیارهای تعیین کننده این امر است.
کاوه خورابه ـ معاون پژوهشی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ـ در ادامه صحبت‌هایش به ایسنا می‌گوید: درحقیقت با بررسی مسیری که یک چهره نام‌آور طی کرده است، فارغ از متر و معیارها می‌توان با یک خرد جمعی به این رسید که آیا او به عنوان یک چهره شاخص در حوزه‌های علمی، هنری، پژوهشی، دینی مطرح است یا خیر؟ مصداق این امر فردی همچون «فردوسی» است؛ یعنی این ما نیستیم که فردوسی را به عنوان یک فرد مشهور در تاریخ ادبیات تعیین می‌کنیم بلکه اوست که خودش را بر ما و اتفاقا در تاریخ متجلی می‌کند و می‌گوید که در چه جایگاهی قرار دارد.
او تصریح می‌کند: شاید در یک رویکرد آکادمیک یکسری شاخصه‌ها و متر و معیارهایی مد نظر قرار گیرد؛ به این صورت که اگر با آن شاخصه‌ها خوانایی داشته باشد و بتواند امتیازات لازم را کسب کند، عنوانی را دریافت خواهد کرد که تعیین کننده او به عنوان یک فرد نام‌آور ملی خواهد بود.
خورابه بیان می‌کند: در نهایت در انجمن یک درگاه معنوی داریم که معمولا بر اساس پیشنهادهایی که از طرف دوستان و اهالی فرهنگ مبنی بر جهت شناسایی یک فرد صورت می‌گیرد، اینگونه عمل می‌کند که در ابتدا اطلاعاتی درباره فرد پیشنهادی جمع آوری می‌شود، روی آنها مطالعه می‌شود، براساس ساختار اداری تعریف شده انجمن در شورای علمی مطرح می‌شود، در هیات مدیره انجمن اعلام می‌شود و در نظر گرفته می‌شود که باید برای آن شخصیت خاص بزرگداشتی گرفته شود یا خیر.
از او درباره اعضای انجمن سوال می‌کنیم. توضیح می‌دهد: در انجمن عضو نداریم؛ یعنی اینگونه نیست که مثل خانه‌های سینما یا تئاتر عضوگیری داشته باشیم. در انجمن تنها شورای علمی، هیات مدیره و یک هیات امنا داریم ولی به هر حال انجمن به منظور معنوی کلمه، خانه همه مفاخر ایران است.
«مزایای انجمن برای برای مفاخر و مشاهیر ایران چیست؟» پاسخ می‌دهد: شاید یکی از مهم‌ترین دغدغه و هدف‌های هر فردی که در هر حوزه علمی فعالیت می‌کند، دیده شدن باشد. به هر حال هیچ خطاطی تنها برای اینکه خطاطی کرده باشد نمی‌نویسد و هیچ نقاشی هم تنها برای اینکه نقاشی کرده باشد نقاشی نمی‌کند، بلکه این معطوف به یک هدف است؛ یعنی دیده شدن، توسط جامعه شناخته شدن و مورد مطالعه قرار گرفتن.
او ادامه می‌دهد: جایی همانند انجمن شأنیت رسانه‌ای خودش را دارد که می‌تواند واسطه‌ای شود بین این شخصیت‌ها در حوزه شناسایی آنها و مخاطبان. یکی از کارهایی که از همان ابتدای تأسیس در انجمن انجام شده است، چاپ کتاب زندگینامه و شرح خدمات علمی فرهنگی شخصیت‌ها بوده است؛ به این صورت که مجموعه مقالاتی حول محور آنها گردآوری و چاپ می‌شود و در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید