آهنگ «زهی باده» اثری از میدیا فرجنژاد در قالب پروژه «تار و تاریخ» است. آواز این قطعه را رسول آزادوار خوانده و علیرضا نصیریفرد هم نوازنده بندیر و دف است. میکس و مسترینگ این آهنگ هم برعهده احمد میرمعصومی بوده است.
فرجنژاد این آهنگ را به صورت تابلو موزیکال ساخته است. تابلو موزیکال در پروژههای مختلف تعاریف متفاوتی دارد. اما در پروژه «تار و تاریخ» براساس پدیدهای مانند یک بنا، یا تاریخ یک منطقه در نقطهای مشخص، ساخته میشود تا روایتگرِ آن بنا یا روایتگر بخش مشخصی از تاریخ به زبان موسیقی باشد.
میدیا فرجنژاد درباره آهنگ «زهی باده» یادداشتی نوشته که در ادامه میخوانید:
«شیرازِ زیبا، آغوشِ بازِ تاریخ است برای هنر، ادبیات و معماری. هنر، پیوندی عمیق و دیرین دارد با ذره ذره خاک این دیار و برای عاشقان فرهنگ و تاریخ، شیراز بهشت است. و اما «باغ جهاننما»؛ کهن ترین باغ شیراز که افسانه در موردش بسیار است.
مهندس پاکدل که مسئول فعلی آنجاست، میگفت: روایت شده که در سده هفتم و هشتم برجی تاریخی در این باغ بوده است که از فراز آن میتوانستند دورترین جای ممکن را ببینند و به این دلیل نامش را «جهان نما» گذاشتند. باغ و بنایی که آن را «زینت الدنیا» میگفتند بعدها با حمله تیمور گورکانی تخریب شد.
کریمخان زند بعدها باغ را احیا و عمارت فعلی کوشک را بنا کرد. در باغ که قدم می زدم انگار گلهها و روایات زمین و درختان قابل شنیدن بود. مستی عجیبی در هوای شیراز موج میزند و در بین درختان باغ جهان نما بیشتر …
شاید همین بهانه شد تا «تابلوموزیکال» این باغ برایم با شعر مولانای جان معنا شود.
نمیتوانم وصف کنم که چقدر از حضور در کنار تک تک همکارانم و هنرمندان شیرازی لذت بردم. ممنونم از تمامی عزیزانی که در این اثر همراهیام کردند؛ به خصوص علیرضا نصیریفرد که عاشقانه برای هنر تلاش میکند و درود به رسول آزادوار برای همقدمی و درک عمیقش از این قطعه.»
در اجرای آهنگ «زهی باده» گروهی از دفنوازان به نوازندگیِ گلرخ مهرهنرمند، درنا روانفر، رکسانا میدانشاهی، زهرا هاشمی، المیرا جمالی، محمد اردشیری، علیرضا احمدی و مهدی رمضانپور حضور داشتند.
کارگردانی و تدوین ویدیوی این آهنگ برعهده مرتضی حاجمحمدی بوده است.
دیدگاهتان را بنویسید