محمد امین امیدوار ـ فرزند این هنرمند عرصه‌های معماری، عکاسی، موسیقی و نقاشی در حالی که از درگذشت پدر حال مساعدی نداشت، در گفت‌وگویی این خبر را تایید و خاطرنشان کرد: پدرم پس از گذراندن دوره بیماری، متاسفانه در بیمارستان جان خود را از دست دادند.
او با نامشخص خواندن زمان تشییع پیکر عطاالله امیدوار، از تلاش‌ها برای خاکسپاری این هنرمند در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) خبر داد.
پسر عطاالله امیدوار در جمله‌ای کوتاه درباره پدر چنین گفت: پدرم دوست همیشگی‌ام بود. یک دوست واقعی که در تمام مدت زندگی تکیه‌گاه و همراه من بود.
عطاالله امیدوار در سال ۱۳۲۵ در شهر بافت استان کرمان متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در شهر بافت و تحصیلات دورهٔ متوسطه را در کرمان و پس از آن در مدرسهٔ دارالفنون تهران به پایان برد. او در سال ۱۳۴۵ به دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۵۱ در رشتهٔ معماری از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد.
او در ادامه، به فعالیت‌های موسیقی نیز پرداخت و مجوز همکاری با برنامهٔ گل‌ها را بدست آورد. امیدوار در سال ۱۳۵۲ با سعید هرمزی آشنا شد و نزد او به فراگیری نواختن تار و سه‌تار پرداخت. قطعاتی با ساز سعید هرمزی و آواز امیدوار از آن دوران برجای مانده‌است. او همچنین از آموزش‌های آوازِ سلیمان امیرقاسمی نیز بهره برد. وی به خواندنِ اذان در دستگاه‌های مختلف موسیقی ایرانی نیز پرداخت و اذان‌هایی را با استناد به شیوه‌های آوازی در دستگاه‌های نوا، همایون و چهارگاه ضبط کرد. عطاالله امیدوار تحصیلات دانشگاهی خود را در فرانسه ادامه داد و از دانشکده معماری بوزار فرانسه با درجهٔ دکترا فارغ‌التحصیل شد.
ساخت فیلم‌های کوتاه، خلق آثاری در حوزه نقاشی و برپایی نمایشگاه‌های متعددی از «نقاشی‌های دیجیتالی» در پاریس و ایران از دیگر دستاوردهای این هنرمند محسوب می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید